درگاه:اروپا/جستار برگزیده/۱۰
معماری پیشاتاریخی در اسکاتلند دربرگیرندهٔ همهٔ ابنیهٔ انسانی در مرزهای امروزی اسکاتلند است که پیش از ورود رومیان به بریتانیا (که در قرن نخست پیش از میلاد روی داد) برپا شده باشند. مردمان عصر حجر از دستکم ۸٫۰۰۰ سال پیش در آنچه امروزه اسکاتلند است سازه‌هایی چوبی می‌ساخته‌اند. این‌ها از حدود ۶٫۰۰۰ سال پیش رو به ساختن نخستین خانه‌های دائمی سنگی چون پشتهٔ هَوْوار و سِکارا بِرای آوردند. از این دوره آرامگاه‌های حجره‌ای و سنگ‌چین‌های متعددی هم، به ویژه در غرب و شمال اسکاتلند هست. در جنوب و شرق اسکاتلند بازماندهٔ گورپشته‌هایی خاکی هست که بر روی آن‌ها سازه‌هایی چوبی جای داشته. از این سازه‌های چوبی امروزه نشان چندانی نمانده. از دیگر گونه‌های ساختمانی این دوران در اسکاتلند باید به گورپشتهٔ لبه‌ای، کورسوس، گورمان، و خانه‌های کشیده اشاره کرد.
از عصر برنز خانه‌های بکر کمی مانده، ولی شواهدی از ساخته شدن کِرَنِگ‌ها (کلبه‌هایی که بر روی جزیره‌ای مصنوعی ساخته می‌شدند)، سنگ‌چین کلاوا، و نخستین تپه‌قلعه‌ها هست. از روزگار عصر آهن نیز تعداد زیادی کلبهٔ سنگی آتلانتیک مانده. بازماندهٔ سنگ‌دژ‌ها و دانزهای کوچکتر را هم ازین دوران می‌توان در اسکاتلند دید که آن‌ها را هم گونه‌ای از کلبهٔ گرد آتلانتیک دانسته‌اند. همچنین شواهدی از حدود ۱۰۰۰ تپه‌قلعه در اسکاتلند مانده که آن‌ها را عمدتاً زیر کمربند مرکزی اسکاتلند (حدفاصل بین خور فورث و خور کلاید که دیوار آنتونین در آنجا کشیده شده بود) ساخته بوده‌اند.