درگاه:ادبیات فارسی/رده‌ها و موضوعات/شعر/۵
| نباشد همی نیک و بد پایدار | همان به که نیکی بود یادگار | |
| دراز است دست فلک بر بدی | همه نیکویی کن اگر بخردی | |
| چو نیکی کنی، نیکی آید برت | بدی را بدی باشد اندرخورت | |
| چو نیکی نمایدت کیهان‌خدای | تو با هر کسی نیز، نیکی نمای | |
| مکن بد، که بینی به فرجام بد | ز بد گردد اندر جهان، نام بد | |
| به نیکی بباید تن آراستن | که نیکی نشاید ز کس خواستن | |
| وگر بد کنی، جز بدی ندروی | شبی در جهان شادمان نغنوی |
— فردوسی