درآوردن کفش در خانه و مکان‌های مذهبی
در بسیاری از فرهنگ‌ها درآوردن کفش در خانه، اماکن مذهبی مثل مسجد و مقابر سنّتی رایج است. در برخی کشورها در مدارس نیز کفش‌ها را از پای درمی‌آورند.[۱]
پیشینه
[ویرایش]در مذاهبی که از شبه‌قاره هند و خاورمیانه ریشه گرفته‌اند، رسم است که کفش‌ها در هنگام ورود به اماکن مذهبی از پای درآورده شوند؛ مثلاً در انجیل، خدا به موسی دستور می‌دهد که پیش از ورود به کوه سینا کفش‌هایش را درآورد.[۲] در سیاق فکری مشرقی، به نظر می‌رسد کفش‌ها عامل آوردن گرد و خاک به داخل هستند و با درآوردن کفش شخص «ناپاکی خود را در برابر امر مقدّس نشان می‌دهد.»[۲] هندوئیسم و اسلام هر دو، پاها را ناپاک می‌دانند و عملی مثل لمس کردن کتاب با پا یا اشاره کرده به کسی با پا را زشت می‌انگارند.[۳] به همین علّت در بسیاری از مساجد و معابد هندو و همچنین کلیسا و کنیسه‌های واقع شده در شبه‌قاره و خاورمیانه رسم است که عبادت‌کنندگان کفش‌های خود را از پای درآورند.[۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ Spier, Ally (2020-04-24). "Should You Take Your Shoes Off While Indoors?". Architectural Digest (به انگلیسی). Retrieved 2021-02-01.
{{cite web}}: نگهداری CS1: url-status (link) - ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Lioy, Daniel (2008). KJV International Bible Lesson Commentary: The New Standard in Biblical Exposition Based on the International Sunday School Lessons (ISSL) (به انگلیسی). David C. Cook. p. 321. ISBN 978-1-4347-9975-3.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ DeMello, Margo (2009). Feet and Footwear: A Cultural Encyclopedia (به انگلیسی). ABC-CLIO. p. 34. ISBN 978-0-313-35715-2.