دانش سنتی
دانش سنتی (به انگلیسی: Traditional knowledge)، دانش بومی (indigenous knowledge)، دانش عامیانه، و دانش محلی، عموماً به سیستم‌های دانشی گفته می‌شود که در سنت‌های فرهنگی جوامع منطقه‌ای، بومی یا محلی تعبیه شده‌اند.[۱] بر اساس سازمان جهانی مالکیت معنوی (WIPO) و سازمان ملل متحد (UN)، دانش سنتی و بیان فرهنگی سنتی (TCE) هر دو نوع دانش بومی هستند.
در بسیاری از موارد، دانش سنتی به عنوان یک سنت شفاهی برای نسل‌ها از فردی به فرد دیگر منتقل شده‌است. برخی از اشکال دانش سنتی در فرهنگ، داستان‌ها، افسانه‌ها، فولکلور، آیین‌ها، آهنگ‌ها و قوانین،[۲][۳][۴] زبان‌ها، ترانه‌ها، رقص‌ها، بازی‌ها، اسطوره‌ها، طرح‌ها، هنرهای تجسمی و معماری، در زیرمجموعه بیان فرهنگی سنتی بیان می‌شوند.
.jpg)
منابع
[ویرایش]- ↑ "Cultural heritage and new media: A future for the past". Retrieved 2019-12-05.
- ↑ Kala, C.P. (2012) Traditional ecological knowledge and conservation of ethnobotanical species in the buffer zone of Pachmarhi Biosphere Reserve, Madhya Pradesh. Indian Institute of Forest Management, Bhopal, Madhya Pradesh. 194 pp
- ↑ Turner, N. J. , Ignace, M. B. , & Ignace, R. (2000). Traditional ecological knowledge and wisdom of aboriginal peoples in British Columbia. Ecological applications, 10(5), 1275-1287
- ↑ Kala, C.P. (2004). Studies on the indigenous knowledge, practices and traditional uses of forest products by human societies in Uttaranchal state of India. G.B. Pant Institute of Himalayan Environment and Development, Almora, India. 82 pp.
| علم اقتصاد | |
|---|---|
| تاریخ | |
| فلسفه | |
| جامعه‌شناسی | |
| مطالعات علم | |
| مطالعات فناوری | |
| خط‌مشی | |
