دادگاه‌های ۱۹۲۰-۱۹۱۹ استانبول
محاکمه‌های استانبول در سال‌های ۱۹۱۹–۱۹۲۰، دادگاه‌های نظامی امپراتوری عثمانی بود که بلافاصله پس از متارکه مودروس، پس از جنگ جهانی اول اتفاق افتاد.
دولت توفیق پاشا تصمیم گرفت، بدون انتظار برای دادگاه بین‌المللی، جنایات مقامات عثمانی را که عمدتاً علیه مردم ارمنی بودند، در دادگاه‌های ملی تحت پیگرد قرار دهد. در ۲۳ نوامبر ۱۹۱۸، سلطان محمد ششم یک کمیته تحقیق دولتی ایجاد و حسن مظهر بیگ را به ریاست آن منصوب کرد. تشکیل دادگاه نظامی برای رسیدگی به جنایات ترکان جوان در ادامه کار کمیسیون مظهر بود و سلطان در ۱۶ دسامبر ۱۹۱۸ رسماً چنین دادگاه‌هایی را تأسیس کرد. سه دادگاه نظامی و ده دادگاه استانی ایجاد شد. دادگاه‌ها پس ازمصطفی «نمرود» پاشا یمولکی به «دادگاه نمرود» معروف شدند.
رهبری حزب اتحادیه و ترقی (CUP) و مقامات منتخب سابق به اتهامات متعددی از جمله براندازی قانون اساسی، سودجویی در زمان جنگ و قتل‌عام ارامنه و یونانیان متهم شدند.[۴] دادگاه به حکم داد که سازمان‌دهندگان قتل‌عام - طلعت، انور و جمال - و دیگران را به اعدام محکوم شوند.[۵][۶] تمام کسانی که به اعدام محکوم شده بودند قبل از اعدام فتوایی از شیخ‌الاسلام به نام محمد ششم برای اعدام دریافت کردند، زیرا قانون تصریح می‌کرد که بدون فتوای سلطان خلیفه نمی‌توان یک مسلمان را اعدام کرد.[۷]
این محاکمه‌ها و فتواها همچنین به عنوان وسیله‌ای برای محمد ششم برای بیان نارضایتی خود از متهمان و مشروعیت دادن به موضع خود، در رابطه با وضعیت داخلی خود با مسلمانان در امپراتوری، در مقابل قدرت‌های غربی که در جنگ جهانی اول پیروز شدند، و به سیاستمداران ضد حکومت مطلقه بود.[۸]
از آنجا که هیچ قانون بین‌المللی وجود نداشت که تحت آن امکان محاکمه این افراد وجود داشته باشد، سازماندهان این کشتارها از تعقیب فرار کردند و به‌طور نسبتاً آزاد در سراسر آلمان، ایتالیا و آسیا مرکزی سفر کردند.[۹] این امر منجر به راه‌اندازی عملیات نمسیس توسط حزب داشناک شد، عملیات مخفیانه‌ای که توسط ارمنی‌ها انجام شد که در آن شخصیت‌های سیاسی و نظامی عثمانی که از تعقیب فرار کردند به خاطر نقش خود در نسل‌کشی ارمنی‌ها ترور شدند.[۱۰]
دادگاه‌های نظامی ترکیه در جریان تجدید حیات جنبش ملی ترکیه در زمان مصطفی کمال مجبور به تعطیلی شدند. کسانی که در گذراندن دوران محکومیت خود باقی مانده بودند، در نهایت تحت حکومت تازه تأسیس کمالیستی در ۳۱ مارس ۱۹۲۳ مورد عفو قرار گرفتند.[۱۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ Herzig, edited by Edmund; Kurkchiyan, Marina (2005). The Armenians: Past and Present in the Making of National Identity. Abingdon, Oxon, Oxford: RoutledgeCurzon. ISBN 0-203-00493-0.
{{cite book}}:|first=has generic name (help) - ↑ Andreopoulos, George J., ed. (1997). Genocide: conceptual and historical dimensions (1. paperback print. ed.). Philadelphia, Pa.: Univ. of Pennsylvania Press. ISBN 0-8122-1616-4.
- ↑ Heller, Kevin Jon; Simpson, Gerry, eds. (2013). The hidden histories of war crimes trials (First ed.). Oxford: Oxford University Press. pp. 296–300. ISBN 978-0-19-967114-4.
- ↑ Akçam, Taner (1996). Armenien und der Völkermord: Die Istanbuler Prozesse und die Türkische Nationalbewegung (به آلمانی). Hamburg: Hamburger Edition. p. 185.
- ↑ Herzig, edited by Edmund; Kurkchiyan, Marina (2005). The Armenians: Past and Present in the Making of National Identity. Abingdon, Oxon, Oxford: RoutledgeCurzon. ISBN 0-203-00493-0.
{{cite book}}:|first=has generic name (help) - ↑ Andreopoulos, George J., ed. (1997). Genocide: conceptual and historical dimensions (1. paperback print. ed.). Philadelphia, Pa.: Univ. of Pennsylvania Press. ISBN 0-8122-1616-4.
- ↑ Bilgi, Nejdet (1999). Ermeni tehciri ve Boğazlıyan kaymakamı Mehmed Kemal Bey'in yargılanması. KÖK Sosyal ve Stratejik Araştırmalar Vakfı. ISBN 975-7430-23-4. OCLC 47840157. Archived from the original on 31 December 2023. Retrieved 2023-05-02.
- ↑ Bilgi, Nejdet (1999). Ermeni tehciri ve Boğazlıyan kaymakamı Mehmed Kemal Bey'in yargılanması. KÖK Sosyal ve Stratejik Araştırmalar Vakfı. ISBN 975-7430-23-4. OCLC 47840157. Archived from the original on 31 December 2023. Retrieved 2023-05-02.
- ↑ Power, Samantha. "A Problem from Hell", p. 16-17. Basic Books, 2002.
- ↑ Bartrop, Paul R.; Jacobs, Steven Leonard (2014). Modern Genocide. ABC-CLIO. p. 89. ISBN 978-1-61069-364-6. Archived from the original on 16 March 2023. Retrieved 2 February 2016.
- ↑ von Voss, Huberta (2007). Portraits of hope: Armenians in the contemporary world (1st English ed.). New York: Berghahn Books. p. 320. ISBN 978-1-84545-257-5. Archived from the original on 31 December 2023. Retrieved 2 February 2016.