خوزه د آکوستا
خوزه د آکوستا (به اسپانیایی: José de Acosta)، اس جی (۱۵۳۹ یا ۱۵۴۰[۱] در مدینه دل کامپو، اسپانیا - ۱۵ فوریه ۱۶۰۰ در سالامانکا، اسپانیا) یک مبلغ مذهبی یسوعی اسپانیایی قرن شانزدهم و طبیعتگرا در آمریکای لاتین بود. استنباطات او در مورد اثرات سوء عبور از آند در ۱۵۷۰ مربوط به نازک بودن جو برای نیازهای انسان بود. امروزه به انواع بیماری ارتفاع به عنوان بیماری آکوستا گفته میشود.
زندگی
[ویرایش]خوزه د آکوستا در مدینا دل کامپو در اسپانیا به دنیا آمد، جایی که والدینش در این شهر دشت، حدود بیست و چهار مایلی وایادولید، در کاستیل قدیم، در ساحل چپ رودخانه باتلاقی زاپاردیل، و مشرف به شهر قدیمی زندگی میکردند. قلعه لا موتا. او دارای پیشینهٔ متقابل بود.[۲] پدر و مادر او پنج پسر به نامهای جرونیمو، کریستووال، خوزه، دیگو و برناردو داشتند. برادران آکوستا همشهریان سرباز قدیمی برنال دیاز بودند که داستان فتح مکزیک را تعریف میکرد، اما آنها سالها از او کوچکتر بودند.[۳] در سال ۱۵۵۳، در سیزده سالگی، آکوستا در انجمن عیسی در مدینه دل کامپو مبتدی شد. چهار برادر آکوستا به این دستور پیوستند. خوزه قبل از ترک اسپانیا، مدرس الهیات در اوکانیا بود، و در آوریل ۱۵۶۹، قرار بود به لیما، پرو، جایی که یسوعیان در سال آینده تأسیس شده بودند، فرستاده شود. به گفته یکی از محققان، آکوستا «مردی سنگین با خلق و خوی نامطمئن و مالیخولیایی» بود.[۴]
پاناما
[ویرایش]در سن ۳۲ سالگی، آکوستا با چندین یسوعی دیگر در سال ۱۵۷۰ اسپانیا را ترک کرد و در کارتاخنا، کلمبیا و سرانجام در نابره د دیوس فرود آمد و سپس در ۱۸ لیگ - حدود ۶۲ مایل (۱۰۰ کیلومتر) لیگ سفر کرد) - جنگل گرمسیری. او تحت تأثیر مناظر، مناظر بدیع در هر نوبت قرار میگرفت، و در کاپیرا به شوخیهای هوشمندانه لشکر میمونها علاقه داشت. او از پاناما به پرو رفت تا کار تبلیغی را دنبال کند. او انتظار داشت در عبور از خط استوا گرمای شدید غیرقابل تحملی را تجربه کند، اما در ماه مارس آنقدر خنک بود که به ارسطو و فلسفه او خندید.[۵]
جستارهای وابسته
[ویرایش]- نایب السلطنه پرو
- فهرست دانشمندان روحانی پیرو کلیسای کاتولیک
- فهرست دانشمندان روحانی پیرو کلیسای کاتولیک
منابع
[ویرایش]- ↑ D.A. Brading, The First America: The Spanish Monarchy, Creole Patriots, and the Liberal State, 1492-1867. Cambridge: Cambridge University Press 1991, p. 184 give 1540 as his date of birth.
- ↑ Brading, The First America, pp. 184, 186.
- ↑ Joseph de Acosta, Edward Grimston, Clements Robert Markham, The Natural and Moral Historie of the Indies, Hakluyt Society, 1880 pp. i–ii
- ↑ Brading, The First America, p. 184.
- ↑ ibid., de Acosta, p.ii
کتابشناسی - فهرست کتب
[ویرایش]- آکوستا، خوزه د (۲۰۰۲). تاریخ طبیعی و اخلاقی هند. ویرایش شده توسط جین منگان؛ ترجمه فرانسیس لوپز موریلاس. دورهام، NC: انتشارات دانشگاه دوک.شابک ۹۷۸−۰−۸۲۲۳−۲۸۴۵−۲شابک 978-0-8223-2845-2
- BEROSE - دایرةالمعارف بینالمللی تاریخهای مردمشناسی . "آکوستا، خوزه دی (۱۵۴۰-۱۶۰۰)"، پاریس، 2019. (ISSN 2648-2770)
- بورگالتا، کلودیو ام. (۱۹۹۹). خوزه د آکوستا (۱۵۴۰–۱۶۰۰): زندگی و اندیشه او. شیکاگو: انتشارات دانشگاه لویولا.شابک ۹۷۸−۰−۸۲۹۴−۱۰۶۳−۱شابک 978-0-8294-1063-1.
- مک کورمک، سابین (۱۹۹۱). دین در آند: بینش و تخیل در پرو اولیه استعمار. پرینستون، نیوجرسی: انتشارات دانشگاه پرینستون.شابک ۹۷۸−۰−۶۹۱−۰۹۴۶۸−۷شابک 978-0-691-09468-7.
- پاگدن، آنتونی (۱۹۸۲). سقوط انسان طبیعی: سرخپوستان آمریکایی و ریشههای قومشناسی مقایسه ای. نیویورک: انتشارات دانشگاه کمبریج.شابک ۹۷۸−۰−۵۲۱−۳۳۷۰۴−۵شابک 978-0-521-33704-5.
- پاگدن، آنتونی (۱۹۹۳). مواجهه اروپا با دنیای جدید: از رنسانس تا رمانتیسم. نیوهیون، سی تی: انتشارات دانشگاه ییل.شابک ۹۷۸−۰−۳۰۰−۰۵۲۸۵−۵شابک 978-0-300-05285-5.
- پینو دیاز، فرمین دل (2019). "Contribución del Padre José de Acosta a la constitución de la etnología: su evolucionismo"، در BEROSE - دایرةالمعارف بینالمللی تاریخ انسانشناسی، پاریس.
- پینو دیاز، فرمین دل (2019). "Vida y obra de José de Acosta, misionero jesuita y cronista indiano»، در BEROSE - دایرةالمعارف بینالمللی تاریخ انسانشناسی، پاریس.
برای مطالعه بیشتر
[ویرایش]- آندو، کلیفورد؛ مک گینس، آن؛ و مک کورمک، سابین جی (۲۰۱۵). "فلسفه طبیعی، تاریخ و الهیات در نوشتههای خوزه د آکوستا، اس جی (۱۵۴۰–۱۶۰۰)." در مجله مطالعات یسوعی 2 (1): 1-35. doi.org/10.1163/22141332-00201001.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- Histoire naturelle et morale des Indes. Translated by Robert Regnauld. 1617.
- The naturall and morall historie of the East and West Indies. Translated by Edward Grimeston. 1604.
- Historia natural y moral de las Indias. 1608.