خنوی گوش‌سرخ
نام علمی گونه: (Plectorinchus schotaf (Forsskal, ۱۷۷۵
نام علمی مترادف: (Gaterin schotaf(Forsskal,۱۷۷۵
نام انگلیسی:
Minstrel sweetlips
نام فارسی: خِنوی گوش‌سرخ
اندازه : حداکثر اندازه بدن به ۸۰ سانتیمتر می‌رسد.
مشخصات : طول سر ۴ مرتبه و ارتفاع بدن سه مرتبه درازای کل بدن، زیر چانه دارای ۶ عدد سوراخ، باله پشتی دارای ۱۲ تا ۱۳ شعاع سخت و ۱۹ تا ۲۰ شعاع نرم، باله سینه‌ای دارای ۱۶ تا ۱۷ شعاع و باله شکمی دارای یک شعاع سخت و ۵ شعاع نرم می‌باشد، باله دمی به‌طور جزئی دارای حاشیه بریده، بدن پوشیده از فلس‌های شانه‌ای و خط جانبی دارای ۸۰ تا ۸۵ عدد فلس می‌باشد. رنگ بدن خاکستری یکنواخت یا خاکستری زیتونی بوده و بخش عقبی پیش سرپوش آبششی دارای یک حاشیه سرخ رنگ است.
زیست‌شناسی: متعلق به آبهای ساحلی بوده و نزدیک مناطق صخره‌ای و مرجانی از ساحل تا عمق ۸۰ متری زیست می‌کند. تغذیه از بی مهرگان کوچک نظیر میگو، خرچنگ، کرمهای دریایی و گاهی ماهیان ریز صورت می‌گیرد. نام‌های مورد استفاده در جنوب ایران: نیم
وسایل صید: ترال کف، قلاب دستی.
منابع
[ویرایش]۱- صادقی، ناصر، ۱۳۸۰:ویژگی‌های زیستی و ریخت‌شناسی ماهیان جنوب ایران، انتشارات نقش مهر، ۴۳۸ ص.
۲- بلگواد، ه، لوپنتین، ب، ۱۹۴۴:ماهیان خلیج فارس، ترجمه اسماعیل اعتماد و بابا مخیر، ۱۳۶۹، انتشارات دانشگاه تهران، ۲۵۷ص.
۳- نورنخش، حسین، ۱۳۷۰:پژوهشی پیرامون صید، دریا و ابزیان خلیج فارس، انتشارات امیر کبیر.