پرش به محتوا

خنج (خور و بیابانک)

مختصات: ۳۳°۲۱′ شمالی ۵۴°۵۸′ شرقی / ۳۳٫۳۵۰°شمالی ۵۴٫۹۶۷°شرقی / 33.350; 54.967
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از خنج (نائین))
خنج (نائین) خنج و دادکین
روستا
خنج (نائین) خنج و دادکین در ایران واقع شده
خنج (نائین) خنج و دادکین
خنج (نائین) خنج و دادکین
موقعیت در ایران
خنج (نائین) خنج و دادکین در اصفهان واقع شده
خنج (نائین) خنج و دادکین
خنج (نائین) خنج و دادکین
خنج (نائین) خنج و دادکین (اصفهان)
مختصات: ۳۳°۲۱′ شمالی ۵۴°۵۸′ شرقی / ۳۳٫۳۵۰°شمالی ۵۴٫۹۶۷°شرقی / 33.350; 54.967
کشورایران
استاناصفهان
شهرستاننائین
بخشبخش خور و بیابانک
دهستاننخلستان
جمعیت
۳۰ نفر

خنج (نائین)، نام روستایی دربخش خور و بیابانک شهرستان نائین در استان اصفهان ایران است.

جمعیت

[ویرایش]

این روستا در دهستان نخلستان قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۳۰ نفر (۱۲خانوار) بوده‌است.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

فهرست روستاهای ایران روستای خنج در جنوب شهرستان خور و بیابانک واقع شده‌است و با مرکز شهرستان بیش از ۵۰ کیلومتر فاصله دارد. روستای خنج یک روستای قشلاقی است و ییلاق ان روستای دادکین در ۲ کیلومتری آن می‌باشد که در دل کوه قرار گرفته‌است. قبل از برق رسانی به روستای خنج در دهه ۶۰ مردم در اواسط بهار به دادکین می‌رفتند و در خانه باغ‌های خود سکونت می‌گزیدند. نام این ۲ روستا در اسناد دولتی قدیمی و در عرف مردم با هم ذکر می‌شده‌است. روستای خنج و دادکین؛ پست خنج و دادکین؛ دبستان خنج و دادکین.

روستای خنج در دامنه کوه قرار دارد و دارای ۲ چشمه پسلار و بالا می‌باشد و چشمه زاره که برای آب شرب استفاده می‌شده‌است چندین سال است که خشکیده‌است. بیش از ۵۰ سال است که این روستا دارای آب لوله‌کشی و تمام خانه‌ها دارای حمام خصوصی می‌باشد.

اما دادکین دارای باغات سرسبز و نوچنگ‌های متعدد بوده‌است. درختان کهنسال سرو آن در پایین دادکین و در بالای آن چشمنوازی می‌کرد. درختان پایین در ۲۵ سال قبل بر اثر شدت باد افتادند و از بین رفتند ولی ۲ سرو کهن ۷۰۰ ساله در بالای دادکین همچنان پابرجا می‌باشند و خطر خشکسالی و بی آبی و عدم توجه اهالی آنها را تهدید می‌کند. و در سال ۱۳۹۸ یکی از این ۲ درخت سرو کهن ۷۰۰ ساله به دلیل جاری نشدن طولانی مدت آب در جوی آبیاری دادکین (به دلیل استفاده از لوله‌های پلی اتیلن برای جابجائی و انتقال آب) خشک شد. آب دادکین از چشمه بندره در ۲ کیلومتری عمق رودخانه دادکین در بالادست این روستا تأمین می‌شود. آب چشمه در قدیم از طریق جو به استخر دادکین می‌رسید ولی نزدیک به ۳۵ سال است که بوسیله لوله پلی اتیلن که در همان جو قرار داده‌اند این آب به استخر دادکین منتقل می‌شود.

رودخانه خنج که کوه‌های دادکین شروع می‌شود و از کنار خنج می‌گذرد یکی از رودخانه‌های فصلی است که معمولاً هرساله ۲ بار سیل بزرگی از آن عبور می‌کند و آبادی‌های زیردست را تهدید می‌کند. قرار بود سدی در بالا دست دادکین بسازندکه علی‌رغم ساخت جاده برای آن عملاً ساخت سد شروع نشده‌است.

در غرب خنج و دادکین رودخانهٔ عظیم دیگری است که به رودخانه کمو معروف است. رودخانه کمو دارای چشمه مستقل می‌باشد و از مراتع دادکین محسوب می‌شود و مالکیت آن بر اساس مالکیت چشمه دادکین قرار داشته‌است. ولی پس از انقلاب اهالی توافق کردند که برای انتقال آب ان اقدام کنند و مزرعه امام دشت را تأسیس کردند. بر اساس توافقات حاصله کسانی که برای انتقال اب سهمی نپرداخته‌اند از حق خود از چشمه کمو اعراض نموده‌اند و فی الحال چشمه کمو تأمین کننده آب مزرعه امامدشت می‌باشد. کمو دارای یک دریاچه می‌باشد. این دریاچه معروف به دریای کمو است و بیش از ۲۰ متر مساحت دارد و از عمق آن اطلاعی در دست نیست. این دریا همیشه پرآب است و سرریز آن به امام دشت می‌آید.

درختان کهن پایین دست این دریا به دلیل خشکسالی و انتقال آب به مزرعه امامدشت رو به خشکی و زوال می‌باشد.

دادکین دارای اب لوله‌کشی نبوده و نیست. مردم با مشک و قمقمه و دله آب را از جوی بالای استخر برمی‌داشتند و به خانه می‌آوردند. البته برای ظرف شستن و گله و گوسفندان و مرغ و خروس و الاغ و قاطر که در قدیم وجود داشت چندین حوض در مسیر آبی که برای آبیاری باغات از کوچه‌ها و باغ‌ها می‌گذشت ساخته بودند. یکی بنام حوض در مسجد - این حوض کوچک هنوز وجود دارد- و دیگری حوض سر سه کوچه و یکی هم در پایین‌تر ده بود. ولی برای استحمام مردم به نوچنگ بالای استخر معروف به حوضوی دادکین مراجعه می‌کردند. در قدیم مردم برای آبتنی به استخر می‌رفتند. معمولاً حدود ظهر استخر اب قابل توجهی داشت. ابتدا زنها و دخترها به استخر می‌رفتند و تا حدود ساعت ۱ ظهر مردان به استخر نمی‌رفتند. پسرها و مردها هم حدود ساعت ۱ ظهر در پشت پیچ نزدیک استخر جمع می‌شدند و وقتی مطمئن می‌شدند که خانمها لباس پوشیده‌اند به استخر می‌رفتند. دبستان خنج در سال ۱۳۵۲ حدود ۳۵ دانش آموز در ۵ پایه داشت و همگی در یک کلاس و با یک معلم درس می‌خواندند. آقایان زیدابادی و لافتی و سید محمد ال داوود و احمد ثقفی از جمله آموزگاران قبل از انقلاب ۱۳۵۷ مدرسه خنج می‌باشند. بعد از انقلاب آقایان احمد ثقفی و حسن ایزدی و علی دایی و خانم اشرف ثقفی در این دبستان آموزگاری کرده‌اند.

منابع

[ویرایش]
  • «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱ ژانویه ۲۰۱۳.