پرش به محتوا

خدمات شبکه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در شبکه‌های کامپیوتری، سرویس شبکه برنامه‌ای است که در طبقه برنامه شبکه و بالاتر اجرا می‌شود، که ذخیره‌سازی، دستکاری، نمایش، ارتباط یا ویژگیهای دیگر را گردآوری می‌کند که معمولا به وسیله معماری سرویس گیرنده-سرور یا همتا به همتا بر اساس پروتکل های شبکه طبقه کاربردی [۱]پیاده‌سازی می‌شود.

هر سرویس غالباً بوسیله یک عنصر سرور در حال انجام بر روی یک یا چند رایانه (اغلب یک رایانه سرور مخصوص که همزمان تعدادی سرویس را انجام می دهد) ارائه می شود و توسط یک شبکه بوسیله عناصر سرویس گیرنده در حال انجام بر روی دستگاه های دیگر قابل دستیابی است. با این حال، مولفه های کلاینت و سرور هر دو می توانند بر روی یک دستگاه انجام شوند.

کلاینت ها و سرورها معمولا از یک رابط کاربری و گاهی اوقات سخت افزارهای دیگر مرتبط با آن تشکیل می شوند.

مثال ها

به عنوان نمونه سیستم نام دامنه (DNS) که اسم دامنه را به نشانی های پروتکل اینترنت (IP) ترجمه می کند و پروتکل پیکربندی میزبان پویا (DHCP) برای تخصیص داده ها پیکربندی شبکه به میزبان های شبکه است. سرورهای احراز هویت کاربران را تشخیص و احراز هویت می کنند، نمایه های حساب کاربری را نمایش می دهند و امکان دارد آمار بکارگیری را ثبت کنند.

خدمات سیستم فایل پست الکترونیکی ، چاپ و پخش شده (شبکه) خدمات شایع در شبکه های بومی میباشند. آنها از کاربران می خواهند که برای دسترسی به منابع مشترک اجازه نامه داشته باشند.

سایر خدمات شبکه عبارتند از:

طبقات کاربردی



در برنامه نویسی شبکه کامپیوتری ، طبقه کاربردی یک لایه مجرد است که برای پروتکل های ارتباطی و رویه های طراحی شده برای ارتباطات فرآیند به پردازش در سراسر یک شبکه IP اختصاص پیدا کرده است. پروتکل های طبقه کاربردی از پروتکل های طبقه انتقال زیرین برای تشکیل اتصالات میزبان به میزبان برای فعالیتهای شبکه استفاده می کنند.


خدمات شبکه TCP-IP

شماره های پورت

بسیاری از خدمات برپایه IP با یک شماره پورت شناخته شده مخصوص مرتبط هستند که بوسیله حاکمیت فنی اینترنت استاندارد شده است.

برای مثال، سرورهای جهانی وب روی پورت 80 فعالیت می کنند و سرورهای دو امدادی ایمیل غالباً در پورت 25 گوش می دهند.


TCP در مقابل UDP

سرویس های متفاوت طریق مختلف انتقال بسته را بکار می گیرند.

در حالت کلی، بسته هایی که باید به ترتیب درست و بدون از دست دادن از بین بروند، از TCP بهره می برند، در حالی که سرویس های بدون توقف که بسته های بعدی مهم تر از بسته های قدیمی هستند UDP را بکار می گیرند.

برای مثال، جابجایی فایل به دقت تام نیاز دارد و غالبا با استفاده از TCP صورت می گیرد ، و کنفرانس صوتی معمولا بوسیله UDP انجام می شود، جایی که ممکن است اشکالات لحظه ای مشاهده نشود.

فاقد جلوگیری از انباشتگی شبکه داخلی است و پروتکل‌هایی که از آن استفاده می‌کنند باید کاملا دقیق مدلسازی شوند تا از فروپاشی شبکه پیشگیری شود.

  1. "Network Service". SDxCentral. 12 June 2024. Archived from the original on 12 June 2015. Retrieved 4 April 2024. Network Service – a capability that facilitates a network operation. It typically is provided by a server (which can be running one or more services), based on network protocols running at the application layer in the Open Systems Interconnection (OSI) model of the network.