حیات وحش توگو
حیات وحش توگو متشکل از گیاگان و زیاگان این کشور در غرب آفریقا است.
حفاظت
[ویرایش]در طول تاریخ در سرتاسر قاره آفریقا جمعیت‌های حیات وحش به‌خاطر نابودی زیستگاه، درخت‌بری، جنگ‌های داخلی، شکار، شکار غیرقانونی، آلودگی، معدنکاری و دیگر فعالیت‌های انسانی به‌سرعت در حال کاهش بوده‌اند.[۱] مشکلات در توگو شامل نابودی پوشش گیاهی بومی و در نتیجه آن از دست رفتن خاک از طریق فرسایش، خشک شدن نهرها از طریق سدسازی و استخراج آب، انواع مختلف آلودگی و افزایش خطر سیل و خشکسالی به‌دلیل تغییرات اقلیمی بوده‌اند.[۲]
پارک‌های ملی و مناطق محافظت‌شده که برای حفظ تنوع زیستی کشور برپا شده‌اند، شامل پارک ملی فازائو مالفاکاسا و پارک ملی کران هستند. وقتی که اینها احداث شدند، با جمعیت بومی مشورت نشد و نفهمیدند که چرا نباید به استفاده از منابع طبیعی به‌شکل سنتی خود ادامه دهند و در طول آشفتگی سیاسی در دهه ۱۹۹۰ حملاتی به مناطق محافظت‌شده اتفاق افتاد که با کشتار جمعی حیوانات همراه و نتیجه‌اش اثری هنگفت روی محیط زیست بود.[۳]
زیاگان
[ویرایش]پستانداران
[ویرایش]۱۹۶ گونه از پستانداران در توگو ثبت شده‌اند. بسیاری از پستانداران بزرگتر به‌طور فزاینده‌ای در مناطق محافظت‌نشده کمیاب یا کاملاً ناپدید شده‌اند. این به‌طرز ویژه‌ای برای گونه‌های جنگلی بدین شکل است؛ در حالی که شاخ‌درازان در گرم‌شدت‌های شمالی بهتر باقی مانده‌اند. پلنگ، شامپانزه و گاو کوهی بزرگ احتمالاً در این کشور دچار انقراض محلی شده‌اند؛ در صورتی که شیر، سگ وحشی آفریقایی، گورگوزن، کل مرداب، میمون دیانا، شست‌بریده سرخ غربی، شست‌بریده سیاه، شست‌بریده پادشاه و گاو دریایی در ریسک بالای انقراض محلی هستند و جمعیت فیل‌های آفریقایی به حدی بحرانی کاهش یافته است.[۴] گونه‌های شاخدراز گرم‌دشت شامل کل بیشه، غزالک مکسول، غزالک پهلوسرخ، غزالک سیاه، غزالک پشت‌زرد، غزالک معمولی، کل نیزار بوهور، کل آب‌دوست، کوب، شاخ‌بلند ابرش، گاوگوزن غربی، آهوی پیشانی‌سرخ و آهوی رنگ‌پریده هستند.[۵]
پستانداران ثبت‌شده در پارک ملی کران در سال ۲۰۰۸ شامل بابون زیتونی، میمون تانتالوس، میمون پاتاس، کوب، کل آب‌دوست، غزالک پهلوسرخ، غزالک معمولی، گاومیش آفریقایی، اسب آبی، زگیل‌داران، تشی کاکلی، سنجاب زمینی راه‌راه و جوجه‌تیغی چهارانگشتی بودند.[۴][۶]
پرندگان
[ویرایش]حدود ۶۷۶ گونه پرنده از جمله ۱۸ گونه تهدیدشده در جهان در توگو ثبت شده‌اند.[۷] این پرندگان شامل پرندگان دریایی، پرندگان تالاب و گونه‌های زمینی هستند؛ برخی ساکنند و برخی مهاجر که یا در این کشور زمستان‌گذرانی یا از آنجا عبور می‌کنند و نیز عده کمی سرگردان هستند.[۷] حدود ۴۰۸ گونه تصور می‌رود که ساکن باشند و در کشور تولید مثل کنند. حدود ۱۰۹ گونه مهاجران قلمرو دیرین‌شمالگان بوده و ۸۰ یا چیزی در همین حدود گونه دیگر مهاجران درون آفریقا هستند.[۸]
خزندگان و دوزیستان
[ویرایش]تمساح آفریقای غربی و تمساح تنگ‌گردن آفریقایی دو تا از ۱۰۷ گونه خزنده‌ای هستند که در کشور ثبت شده‌اند.[۶] سه گونه لاک‌پشت دریایی سواحل را ملاقات می‌کنند؛ لاک‌پشت چرمی، لاک‌پشت پوزه‌عقابی و لاک‌پشت سبز دریایی[۹] و در نواحی غیرساحلی لاک‌پشت آب شیرین، لاک‌پشت زمینی، مار، مارمولک و آفتاب‌پرست وجود دارند.[۱۰] به‌علاوه، ده گونه دوزیست در توگو وجود دارند که سه تای آن‌ها بوم‌زاد این کشور هستند.[۶]
منابع
[ویرایش]- ↑ Bakerova, Katarina (1991). "Wildlife". African Cultural Center. Archived from the original on 5 February 2011. Retrieved 26 May 2019.
- ↑ "Cadre de Programmation par Pays (CPP Togo) : "2013 - 2017" (PDF) (به فرانسوی). FAO. Retrieved 26 May 2019.
- ↑ Tchamie, T.T.K. (1994). "Learning from local hostility to protected areas in Togo". FAO Corporate Document Repository.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Bouché, P.; Lungren, C.G.; Hien, B; Omondi, P (2004). "Aerial Total Count of the "W"-Arli-Pendjari-Oti-Mandouri-Keran (WAPOK)Ecosystem in West Africa, April-May 2003" (PDF). Government of Togo. Archived from the original (PDF) on 29 October 2013. Retrieved 28 May 2019.
- ↑ East, Rod (1990). Antelopes: Global Survey and Regional Action Plans. IUCN. pp. 73–75. ISBN 978-2-8317-0016-8.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ UNDP (2010). "Strengthening the conservation role of Togo's national System of Protected Areas (PA)" (PDF). UNDP. Archived from the original (PDF) on 3 September 2014. Retrieved 28 May 2019.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Lepage, Denis (2019). "Checklist of birds of Togo". Bird Checklists of the World. Avibase. Retrieved 29 May 2019.[پیوند مرده]
- ↑ Cheke, R.A. "Oti Valley Faunal Reserve" (PDF). Togo. BirdLife International. Retrieved 29 May 2019.
- ↑ Stuart, Simon N.; Adams, Richard J.; Jenkins, Martin (1990). Biodiversity in Sub-Saharan Africa and Its Islands: Conservation, Management, and Sustainable Use. IUCN. pp. 215–216. ISBN 978-2-8317-0021-2.
- ↑ Segniagbeto, Gabriel Hoinsoude; Petrozzi, Fabio; Aïdam, Aurelie; Luiselli, Luca (2013). "Reptiles traded in the fetish market of Lomé, Togo (West Africa)". Herpetological Conservation and Biology. 8 (2): 400–408.
{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
| کشورهای مستقل | آفریقای جنوبی • آنگولا • اتیوپی • اریتره • الجزایر • اوگاندا • بنین • بوتسوانا • بورکینافاسو • بوروندی • تانزانیا • توگو • تونس • جمهوری آفریقای مرکزی • جمهوری دموکراتیک کنگو • جمهوری کنگو • جیبوتی • چاد • رواندا • زامبیا • زیمبابوه • ساحل عاج • سائوتومه و پرینسیپ • سنگال • سوازیلند • سودان • سومالی • سیرالئون • سیشل • غنا • کامرون • کنیا • کومور • کیپ ورد • گابن • گامبیا • گینه استوایی • گینه بیسائو • گینه • لسوتو • لیبریا • لیبی • ماداگاسکار • مالاوی • مالی • مراکش • مصر • موریتانی • موریس • موزامبیک • نامیبیا • نیجر • نیجریه | .svg) |
|---|---|---|
| ایالت‌ها با رسمیت محدود | ||
| قلمروهای وابسته و سرزمین‌های دیگر | جزایر قناری / سبته / ملیلیه / پلاساس د سبرانیا (اسپانیا) • مادیرا (پرتغال) • مایوت / رئونیون (فرانسه) • سنت هلینا / اسنشن / تریستان (انگلستان) • صحرای غربی | |