پرش به محتوا

حمله ۲۰۱۰ به مجلس گروزنی

مختصات: ۴۳°۱۸′۳۷″شمالی ۴۵°۴۰′۱۲″شرقی / ۴۳٫۳۱۰۱۷۵°شمالی ۴۵٫۶۷۰۰۵۹°شرقی / 43.310175; 45.670059
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
حمله ۲۰۱۰ به مجلس گروزنی
موقعیتگروزنی، چچن، روسیه
مختصات۴۳°۱۸′۳۷″شمالی ۴۵°۴۰′۱۲″شرقی / ۴۳٫۳۱۰۱۷۵°شمالی ۴۵٫۶۷۰۰۵۹°شرقی / 43.310175; 45.670059
تاریخ۱۹ اکتبر ۲۰۱۰
۰۸:۴۵(۰۴:۴۵ UTC)
هدفمجلس جمهوری چچن، گروزنی
گونه حمله
تیراندازی، حمله انتحاری
کشته‌ها۶–۲۰+
زخمی‌ها۱۷–۴۰+

حمله ۲۰۱۰ میلادی به مجلس گروزنی حمله‌ایست که در صبح ۱۹ اکتبر ۲۰۱۰ به مجلس چچن رخ داد. سه تن از ستیزه‌جویان چچن به مجتمع مجلس در گروزنی، مرکز جمهوری چچن و فدراسیون روسیه حمله کردند.[۱] حداقل شش نفر از جمله دو افسر پلیس، یک کارمند مجلس و سه کماندوی انتحاری کشته شدند.[۲]

پیشینه

[ویرایش]

در سال ۲۰۱۰، اکثریت کرسی‌های مجلس جمهوری چچن توسط وفاداران رئیس‌جمهور چچن رمضان قدیروف و انتخابات سال ۲۰۰۵ توسط منتقدان به عنوان یک «انتخابات قلابی» برگزار شد.[۳][۴] بسیاری از ناظران و سازمان‌ها از جمله خانه آزادی، تحقیقات سالانه خود را که توسط (انجمن یادبود) انجام داد مدعی شد قدیروف، یک «توتالیتر» است،[۵][۶][۷][۸] اگرچه قدیروف با عصبانیت این ادعاها را رد کرده و آن‌ها را تهمت خواند.[۹]

درست چند روز پس از این حمله، سخنگوی مجلس عبدالرحمان‌اف گفت که حزب طرفدار کرملین و حزب هوادار روسیه واحد که به‌طور رسمی بیش از ۹۹ درصد آرای رای‌دهندگان ثبت‌شده در انتخابات ۲۰۰۷ را کسب کرده‌اند،[۱۰] می‌توانند حتی «۱۱۵ تا ۱۲۰ درصد» کرسی‌ها را در انتخابات بعدی کسب کنند.[۱۱]

این حمله درحالی صورت گرفته که یک هیئت فدرال روسیه از جمله وزیر داخله روسیه نورغالییف در حال بازدید از این جمهوری برای «شنیدن نحوه عملکرد چچن در زمان صلح» به همراه برخی از اعضای هیئت بودند.[۱۲]در واقع هنگامی که این حمله رخ داد، همه در مجتمع مجلس بودند. با این حال، ولادیمیر واسیلیف (سیاست‌مدار) و به عنوان رئیس کمیته امنیت ملی روسیه، گفت که هدف اصلی این حمله ممکن است محلی باشد، به دلیل شمار کم ستیزه‌جویانی که در این عملیات دخیل بوده‌اند. به‌دنبال حمله‌ای که به روستای زادگاه قدیروف در ۳۰ اوت رخ داد، این دومین حمله بزرگی بود که از زمان تغییر بحث‌برانگیز رهبری چچن و جدایی بعدی میان شورشیان قفقاز شمالی صورت گرفت. چند ماه پیش از این حمله، دوکو عمروف رهبری امارت قفقاز را به فرمانده صحنه چچن اسلامبک وادالوف تسلیم کرد و تنها چند روز بعد استعفای خود را اعلام کرد و این عملکرد منجر به شکاف در رهبری این گروه شد. متعاقباً چهار فرمانده پیشرو در چچن از فرماندهی عمروف کنار کشیدند و حملاتی را علیه دولت قدیروف انجام دادند.[۱۳][۱۴]

منابع

[ویرایش]
  1. "Terrorists launch deadly attack on Chechen parliament (Update 1)". RIA Novosti. 19 October 2010.
  2. "Six dead in attack on Chechen parliament – Kadyrov". RIA Novosti. 19 October 2010.
  3. Abdullaev, Nabi. "A Parliament Built for Kadyrov". The Moscow Times, 25 November 2005.
  4. Page, Jeremy. "Chechens too scared to vote in 'sham' poll"[پیوند مرده]. The Times, 26 November 2005.
  5. Goble, Paul. "Window on Eurasia: Kadyrov has Made Chechnya a Totalitarian State, Human Rights Group Says". 16 January 2008.
  6. Правозащитники: Тоталитарный режим в Чеченской республике вмешивается во все аспекты жизни людей بایگانی‌شده در ۱۴ اوت ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine. sobkorr.ru, 15 January 2008. (روسی)
  7. Gligashvili, Sergei. "The choice of unfreedom". Prague Watchdog, 25 May 2009.
  8. Ferris-Rotman, Amie. "Factbox: Five facts on Chechen leader Ramzan Kadyrov" بایگانی‌شده در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine. Reuters, 5 March 2011.
  9. Worst of the Worst: The World’s Most Repressive Societies 2009 بایگانی‌شده در ۱۰ نوامبر ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine. Freedom House
  10. "United Russia wins over 99% of vote in Chechnya – preliminary data". RIA Novosti, 3 December 2007.
  11. Washington, Tom. "United Russia could win 120% of seats in Chechen parliament" بایگانی‌شده در ۹ مارس ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine. The Moscow News, 27 October 2010.
  12. "Chechnya parliament attackers 'arrived by taxi'", BBC News, 20 October 2010.
  13. "Chechen Commanders Rebel Against Umarov", RFE/RL, 13 August 2010.
  14. "Chechen Rebel Field Commanders Renounced Loyalty Oath to Doku Umarov" بایگانی‌شده در ۱۶ اکتبر ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine. Eurasia Daily Monitor, Volume 7, Issue 182. Jamestown Foundation, 8 October 2010.