پرش به محتوا

حمدان بن حمدون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

حمدان بن حمدون بن الحارث تغلبی (ش. ۸۶۸–۸۹۵) یکی از رهبران عرب قبیلهٔ بنوتغلب در جزیره، و رهبر و شیخ خاندان حمدانیان بود. او در کنار سایر سران عرب منطقه، در برابر تلاش‌های خلافت عباسی برای بدست آوردن مجدد کنترل بر جزیره در دهه ۸۸۰ مقاومت کرد و به شورش خوارج به رهبری هارون شاری ملحق شد. او سرانجام در ۸۹۵ توسط خلیفه المعتضد شکست خورد و به اسارت درآمد، اما به خاطر خدمات برجسته فرزندش (حسین بن حمدان [en]) به خلیفه، آزاد شد.

منابع[ویرایش]

  • Canard, Marius (1971). "Ḥamdānids". In Lewis, B.; Ménage, V. L.; Pellat, Ch. & Schacht, J. (eds.). The Encyclopaedia of Islam, New Edition, Volume III: H–Iram. Leiden: E. J. Brill. pp. 126–131. OCLC 495469525.
  • Fields, Philip M., ed. (1987). The History of al-Ṭabarī, Volume XXXVII: The ʿAbbāsid Recovery: The War Against the Zanj Ends, A.D. 879–893/A.H. 266–279. SUNY Series in Near Eastern Studies. Albany, New York: State University of New York Press. ISBN 978-0-88706-054-0.
  • Kennedy, Hugh N. (2004). The Prophet and the Age of the Caliphates: The Islamic Near East from the 6th to the 11th Century (Second ed.). Harlow, UK: Pearson Education Ltd. ISBN 978-0-582-40525-7.