حلال‌زادگی

حلال‌زاده؛ به شخصی گفته می‌شود که والدین او از نظر قانون یا شرع ازدواج کرده و در زمان زن و شوهری (قبل از طلاق) او را به وجود آورده باشند. از نظر فقه شیعه اگر زن و مردی اشتباهی نزدیکی کنند. فرزند آنان حرام‌زاده است.
در ایران ضرب‌المثل معروفی است که: "حلال زاده به داییش میره".

معنی لغوی

حلال زاده . [ ح َ دَ ] (ص مرکب ) کسی که نطفه‌اش از راه مشروع منعقد شده باشد.

احکام فقهی

از نظر فقه شیعه، از شرایط امامت جماعت، امامت جمعه، مرجعیت تقلید و شاهد در دادگاه حلال‌زادگی است.

جستارهای وابسته

• ازدواج
• بارداری ناخواسته (Unintended pregnancy)