حق مسکن
| بخشی از مقالات مرتبط با |
| آزادی |
|---|
 |
| مفاهیم |
| بر پایه نوع |
| بر پایه حق |
| همچنین ببینید |
حق مسکن حق داشتن مسکن و پناهگاه مناسب است. این حق در بسیاری از قوانین اساسی ملت‌ها و در اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به رسمیت شناخته شده‌است. حق مسکن از حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نیز محسوب می‌شود.
مسکن افراد مورد توجه و حمایت ادیان و جوامع بشری بوده و در جهت حفظ حرمت آن تلاش‌های زیادی شده‌است.[۱] بنحوی که در قانون حمورابی که قدیمی‌ترین قانون می‌باشد برای مرتکبین جرم هتک حرمت منازل مجازات بسیار شدید (مرگ) پیش‌بینی شده بود.[۱]
نقض حق مسکن، از جرائم علیه شخصیت معنوی افراد بشمار می‌رود و رابطه مستقیم با آرامش روحی و آسایش جسمی ساکنان خانه دارد.[۱]
در اجتماعات بشری همواره املاک مسکونی و غیر مسکونی اشخاص محترم و مصون از تعرض تعریف شده‌است. در ابتدا حق مسکن و لزوم رعایت حرمت آن جنبه مذهبی داشت ولی بعدها قوانین عرفی هم بر آن صحّه گذاشتند.[۱] انقلاب کبیر فرانسه و اصول و قوانین متأثر از آن این آزادی را بار دیگر تضمین و تجاوز به آن را جرم دانست.[۱]
مسکن حیوانات
[ویرایش]داشتن مکان استراحت و آرامش از جمله نیازهای اولیه حیوانات است. صاحب جواهر حق مسکن برای حیوان را معتبر می‌شمارد.[۲] از دیدگاه فقهی مسکن جزو حقوق اولیه حیوانات است و فقها در مباحث فقهی خود مبحثی را به این موضوع اختصاص داده‌اند و دفاع از مسکن را مشروع دانسته‌اند.[۱]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ اسماعیل سلطانی وش (۱۳۸۱). «هتک حرمت مسکن در نظام کیفری ایران و فقه». پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران.[پیوند مرده]
- ↑ علی اکبر کلانتری ارسنجانی (پاییز ۱۳۸۱). «فقه شیعه و حقوق حیوانات». کاوشی نو در فقه.