پرش به محتوا

حسن بن محمد قمی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

حسن بن محمد بن حسن قمی از بزرگان امامیه بود. وی هم عصر با شیخ صدوق بود اما اطلاعی از زندگی و شرح حال او در دست نیست. بروکلمان تنها می‌گوید حسن بن محمد در سال ۴۰۶ ه‍.ق درگذشته است. تنها اثر او کتاب تاریخ قم است که به زبان عربی و در (۳۲۶–۳۸۵ ه‍.ق) نوشته شده‌است و مدتی بعد توسط حسن بن علی بن حسن بن عبدالملک قمی ترجمه شده‌است. اما بنابر مقدمهٔ همین کتاب احتمالاً او ۲ دفتر شعر از جعفر بن محمد بن علی عطار برای صاحب بن عباد و ابوالفضل بن عمید تهیه کرده‌است.[۱]

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فقیهی، علی‌اصغر (۱۳۹۳). «تاریخ قم». دانشنامهٔ جهان اسلام. ج. ۶.