حزب کارگران ایالات متحده آمریکا
حزب کارگران ایالات متحده آمریکا (به انگلیسی: Workers Party of usa) (WPUS) در دسامبر سال ۱۹۳۴ با ادغام حزب کارگران آمریکا (AWP)به رهبری ای جی موست و اتحادیه کمونیست تروتسکیست آمریکا (CLA) به رهبری جیمز پی کانون تأسیس شد. این حزب در سال ۱۹۳۶ پس از ورود اعضای آن به‌طور دسته جمعی به حزب سوسیالیست آمریکا، منحل شد.
تاریخچه سازمانی
[ویرایش]تشکیلات
[ویرایش]تشکیل حزب کارگران ایالات متحده بنابر آمیختگی دو سازمان انقلابی سوسیالیست بود که هر دو با موفقیت دو حمله ستیزه‌جویان را به پیروزی رسانده بود. اتحادیه کمونیست آمریکا اعتصاب تیم مینیاپولیس در سال ۱۹۳۴ را رهبری کرده بود و حزب کارگران آمریکا به رهبری اعتصاب تولدو اوتو لایت در ۱۹۳۴ به پیروزی کمک کرده‌بود.
این اعتصابات، همراه با اعتصاب ساحل غربی (به رهبری حزب کمونیست ایالات متحده) در سال ۱۹۳۴، پس از سالها شکست اتحادیه به رهبری دیوان سالار اتحادیه تعاونی طبقاتی، پیروزی مهمی بود برای چپ‌گرایان بود. به همین ترتیب آنها به عنوان کاتالیزور برای ظهور اتحادیه صنعتی در دهه ۱۹۳۰ خدمت کردند، که بیشتر آنها از طریق کنگره سازمان‌های صنعتی سازمان یافته بود.
جیمز پی کانن در مورد نقش احزاب پیشتاز که رهبری موج اعتصاب ۱۹۳۴ را بر عهده داشتند گفت: "این دقیقاً فقدان این عنصر است که فقط یک حزب مارکسیست می‌تواند آن را تأمین کند که جنبش کارگری شورشیان گذشته را به بیهودگی و شکست محکوم کرد. فقدان یک تئوری طبقاتی برای خود، که به هیچ وجه غیر از طریق حزب مارکسیست نمی‌تواند وارد جنبش کارگری شود، کارگران آمریکایی با تمام ستیزه جویی و توانایی فداکاری خود، قربانی انواع شیادی و خیانت شدند.[۱]
همین اعتصابات بود که منجر به ادغام دو سازمان شد.
در سال ۱۹۳۳، حزب کارگران آمریکا در ابتدا به‌عنوان سازمانی جدا از اتحادیه کمونیست تروتسکیست آمریکا تشکیل شد، بخشی از این نگرانی که این اتحادیه در سیاست آمریکا اساسی ندارد. منشأ تروتسکیست از حزب کمونیست ایالات متحده بر سر اختلاف نظری عمیق بین لئون تروتسکی و ژوزف استالین و چگونگی اختلافات مربوط به ایجاد جنبش کمونیستی جهانی بود.
هنوز هم پس از آنکه تروتسکیست‌ها و حزب کارگران آمریکا با موفقیت اعتصابات مهمی را در سال ۱۹۳۴ انجام دادند، جیمز پی کانون اعلام کرد، "ما از طرف خود تلاش می‌کنیم بگوییم که کارهای لیگ در اعتصابات مینیاپولیس به اعضای حزب کارگرام متقاعد شد قادر به "صحبت آمریکایی" هستند؛ اینکه انترناسیونالیسم ما انتزاعی نیست بلکه راهنمای عمل در زمینه ملی است. کار مشترک دو سازمان در کار عملی، هرچند محدود بوده‌است، اما در عمل توانایی تمرین یک سیاست مشترک و همکاری وفادارانه در پیشبرد آن بود.[۲]
حزب سوسیالیست آمریکا
[ویرایش]بسیاری از اعضای حزب کارگران ایالات متحده، به نوبه خود، تصمیم گرفتند در سال ۱۹۳۶ به حزب سوسیالیست آمریکا بپیوندند تا عقاید خود را در داخل آن حزب تبلیغ کنند. حزب سوسیالیست یک جناح چپ را توسعه داده بود و این حزب خود را برای سایر گرایش‌ها نیز مورد توجه کرده بود. به عنوان اعضای حزب سوسیالیست، تروتسکیست‌ها به عنوان یک گرایش مستقل به حیات خود ادامه دادند و روزنامه خود را به نام " درخواست سوسیالیست" ادامه دادند. با این حال، به زودی اختلافاتی بین بقیه اعضای حزب و " گرایش درخواست سوسیالیست " ایجاد شد، همان‌طور که تروتسکیست‌ها شناخته شده بودند، و آنها پس از انشعاب برای تشکیل گروه خود، حزب کارگران سوسیالیست، از آن تشکیل دادند.[۳]
پانویس و منابع
[ویرایش]- ↑ «FOR FUSION WITH THE AWP!». www.marxists.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۵-۰۱.
- ↑ «FOR FUSION WITH THE AWP!». www.marxists.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۵-۰۱.
- ↑ Shannon, David A. The Socialist Party of America: a history New York; Macmillan Company 1955 pp.251-253
انتشارات
[ویرایش]
روزنامه
[ویرایش]- ستیزه‌جوی جدید: ارگان هفتگی حزب کارگران ایالات متحده. جیمز پی. کانن، سردبیر. نیویورک.
کتاب
[ویرایش]- اعلامیه اصول و قانون اساسی حزب کارگران ایالات متحده. نیویورک: حزب کارگران ایالات متحده / ناشران پیشگام، ۱۹۳۵.
- کدام حزب برای کارگر آمریکایی؟ توسط AJ Muste نیویورک : منتشر شده برای حزب کارگران ایالات متحده توسط ناشران پیشگام، ۱۹۳۵
- جان وست (نام مستعار جیمز برنهام) ، جنگ و کارگران. نیویورک: حزب کارگران ایالات متحده، ۱۹۳۵.
- مانیفست اول ماه مه حزب کارگر ایالات متحده. نیویورک: حزب کارگران ایالات متحده، ۱۹۳۵.
برای مطالعهٔ بیشتر
[ویرایش]- James P. Cannon , برای همجوشی با AWP! بایگانی اینترنتی مارکسیست‌ها.
- جیمز پی کانن. تاریخ تروتسکیسم آمریکا. ۱۹۴۴ مطبوعات Pathfinder. نیویورک، نیویورک
- تاریخچه جنبش تروتسکیست آمریکا
- کنستانس اشتون مایرز. ارتش پیامبر: تروتسکیست‌ها در آمریکا. Westport, CT: Greenwood Press، ۱۹۷۷.
- آلن والد روشنفکران نیویورک. دورهام: انتشارات دانشگاه کارولینای شمالی، ۱۹۸۷.