پرش به محتوا

حزب ملی‌گرای بنگلادش

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
حزب ملی‌گرای بنگلادش

বাংলাদেশ জাতীয়তাবাদী দল
کوته‌نوشتBNP الگو:IPA-bn
حزب ملی‌گرا
رئیس هیئت مدیرهخالده ضیا
معاون ارشد رئیس هیئت مدیرهطریق الرحمن (کفیل رئیس هیئت مدیره)[۱]
دبیرکلMirza Fakhrul Islam Alamgir
بنیان‌گذارضیاء الرحمن
بنیان‌گذاری۱ سپتامبر ۱۹۷۸ (۴۶ سال پیش) (۱۹۷۸-01}})
پیشینJatiyatabadi Ganatantrik Dal
ستاد28/1 Naya Paltan, Dhaka
روزنامهThe Daily Dinkal
شاخه دانشجوییBangladesh Jatiotabadi Chatra Dal
شاخه جوانانBangladesh Jatiotabadi Jubo Dal
شاخه زنانBangladesh Jatiotabadi Mohila Dal
Farmer wingBangladesh Jatiotabadi Krishak Dal
Trade union wingBangladesh Jatyatabadi Sramik Dal
Volunteer wingBangladesh Jatiyatabadi Sechchasebak Dal[۲]
Cleric wingBangladesh Jatiyatabadi Olama Dal[۳]
مرام سیاسیمحافظه‌کاری (بنگلادشی)
محافظه‌کاری ملی
لیبرالیسم اقتصادی
طیف سیاسیراست میانه
وابستگی ملی12 Party Alliance [bn] (2022–present)[۴]
Former:
وابستگی منطقه‌ایAsia Pacific Democracy Union[۵][۶]
وابستگی بین‌المللیCentrist Democrat International
شعارBangladesh Zindabad
("زنده باد بنگلادش")
سرودProthom Bangladesh
("اولین در بنگلادش")
کرسی‌ها در جاتیا سانگساد
۰ از ۳۵۰
شهردار دولت‌های شهری
۰ از ۱۲
اعضای
شوراهای شهر
۷۲ از ۶۴۰
رؤسا در اوپازیلا
۲۰ از ۴۹۲
نماد انتخاباتی

Sheaf of Paddy
وبگاه
بخشی از مجموعه مباحث دربارهٔ
ملی‌گرایی
NationalismIcon
توسعه
ارزش‌های بنیادی
انواع
سازمان‌ها
فهرست سازمان‌های ملی‌گرا
درگاه سیاست

حزب ملی‌گرای بنگلادش (بنگالی: বাংলাদেশ জাতীয়তাবাদী দল ,[۸] کوته‌نوشت بی ان پی (BNP) یا حزب ملی‌گرا)[۸] از احزاب اصلی در بنگلادش است. بی ان پی که در ۱ سپتامبر ۱۹۷۸ توسط رئیس‌جمهور فقید بنگلادش ، ضیاء الرحمن، با هدف متحد کردن مردم با یک ایدئولوژی ناسیونالیستی تأسیس شد، بعداً به عنوان یکی از دو حزب مسلط در بنگلادش همراه با رقیب اصلی خود عوامی لیگ ظهور کرد. این حزب که در ابتدا یک حزب میانه‌روی خیمه بزرگ بود، بعداً به سمت سیاست‌های راستگرایانه‌تر حرکت کرد.[۹]

بی ان پی که به عنوان «حزب مبارزان آزادی میدان نبرد» شناخته می‌شود،[۹] پس از انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۷۸ توسط ضیاء الرحمن تأسیس شد و او تا زمان ترورش در سال ۱۹۸۱ در رهبری آن باقی ماند. پس از ترور رحمان، بیوه وی، خالده ضیا، رهبری حزب را بر عهده گرفت و تا زمان زندانی شدنش در سال ۲۰۱۸ ریاست حزب را بر عهده داشت. از آن زمان، طارق رحمن، پسر رحمن و ضیا، به عنوان سرپرست ریاست عمل کرده و امور حزب را از لندن اداره می‌کند.[۱۰]

از زمان تأسیس، بی ان پی به ترتیب در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۷۹ و ۱۹۸۱ و همچنین در انتخابات عمومی ۱۹۹۱،[۱۱] ۱۹۹۶،[۱۲] و 2001[۱۳] پیروز شده است. حکومت‌هایی که تحت نظام نیمه ریاست‌جمهوری تشکیل می‌شد توسط ضیاء الرحمن رهبری می‌شد و جمهوری‌های پارلمانی توسط خالده ضیا، که نخست‌وزیر بود، رهبری می‌شد.[۱۴] این حزب با کسب ۱۱۶ کرسی در هفتمین دوره انتخابات سراسری ژوئن ۱۹۹۶ رکورد بزرگ‌ترین اپوزیسیون تاریخ انتخابات پارلمانی کشور را در اختیار دارد.[۱۵] این کشور در حال حاضر پس از انتخابات عمومی ۲۰۱۸ ۷ نماینده در پارلمان دارد.[۱۶]

شاخه دانشجویی بی ان پی یک نیروی محرکه در قیام سال ۱۹۹۰ علیه حکومت استبدادی ارشاد بود که با سقوط آن حکومت و احیای دموکراسی در بنگلادش به اوج خود رسید. [۱۷] بیگم خالده ضیا که از سال ۱۹۸۳ به عنوان رئیس حزب فعالیت می‌کرد، به عنوان اولین زن نخست‌وزیر بنگلادش و دومین نخست‌وزیر زن یک کشور اکثریت مسلمان پس از بی نظیر بوتوی پاکستان انتخاب شد.

بیگم خالده ضیا رئیس هیئت مدیره حزب و طارق رحمان معاون ارشد و میرزا فخرالاسلام علمگیر دبیرکل آن هستند.

بنیانگذار این حزب، رئیس‌جمهور ضیاء الرحمن

ایدئولوژی

[ویرایش]

حزب ملی‌گرای بنگلادش یک حزب بزرگ خیمه‌ای است که به عنوان حزبی در میانه،[۱۸][۱۹][۲۰] راست میانه،[۲۱][۲۲][۲۳][۲۴][۲۵] یا جناح راست ذکر شده است.[۲۶][۲۷] از طیف سیاسی، و به گونه‌های مختلف به عنوان محافظه کار،[۲۸] محافظه کار ملی،[۲۹] و از نظر اقتصادی لیبرال توصیف شده است.[۳۰]

در وب سایت رسمی حزب، اصول بنیادین آن عبارتند از: «ایمان و اعتماد کامل به خدا»، ناسیونالیسم بنگلادشی، دموکراسی و سوسیالیسم «به معنای عدالت اقتصادی و اجتماعی».[۳۱] کارشناسان سیاسی مانند پروفسور سراج الاسلام چاودوری، استاد سابق دانشگاه داکا، بر این باورند که تعریف ایدئولوژیک BNP تنها پس از تأسیس حزب به وجود آمد.[۳۲]

دین

[ویرایش]

موضع BNP در مورد مذهب مختلط و محل بحث است. مانیفست مؤسس BNP ادعا می‌کند که مردم بنگلادش می‌خواهند «... آن ایمان و اعتماد همه‌جانبه به خداوند متعال، دموکراسی، ملی‌گرایی را ببینند». اگرچه این حزب رسماً خود را اسلامی نمی‌داند، اما وب‌سایت رسمی آن بیان می‌کند که هدف این حزب «حفظ ارزش‌های قدیمی انسانی مردم بنگلادش از طریق آموزه اسلام - مذهب اکثریت مردم بنگلادش و سایر ادیان» است.[۳۳] پس از به دست گرفتن قدرت، ضیاء الرحمن یک فرایند اسلامی سازی تحت حمایت دولت را به راه انداخت که تأثیر قابل توجهی بر جامعه و فرهنگ بنگلادش داشت.[۳۴]

در عین حال، این حزب همچنین آزادی مذهبی و مدارا را به عنوان یکی از مؤلفه‌های ناسیونالیسم بنگلادشی ترویج می‌کند. بسیاری از رهبران مؤسس این حزب غیر مسلمان بودند. ضیاءالرحمن حکومت دینی را به عنوان سیستم حکومتی بنگلادش رد کرد. [۳۵] علاوه بر این، در سال ۲۰۲۳، اقبال حسن محمود توکو، رهبر BNP ادعا کرد که این حزب سکولار است.[۳۶] به گفته مالک، BNP به معنای سنتی یک حزب مبتنی بر مذهب نیست و موضعی معتدل در مورد مذهب دارد.[۳۷] موضع BNP برای محافظه کاری نشان دهنده «ترکیبی از آداب و رسوم سنتی بنگالی و اسلام میانه‌رو» است.[۳۴] اما همچنان، به دلیل همدلی این حزب با اسلام، احزاب اسلام‌گرا مانند جماعت اسلامی به آن به عنوان شریک ائتلافی راحت تری نسبت به همتایش لیگ عوامی نگاه می‌کنند.

بر اساس گزارشی از داکا تریبون، با شروع چیرگی رهبران ارتجاعی بر بی ان پی کرده‌اند، این حزب از موضع سنتی لیبرال - مرکزی خود به سمت یک موضع راست گراتر حرکت می‌کند.[۹] در جریان همسویی دولت BNP با جماعت اسلامی بین سال‌های ۲۰۰۱ و ۲۰۰۶، این حزب به جای توسعه خود در راستای سیاست‌های جناح راست «تسلیم تروریسم و بنیادگرایی شد».[۲۴]

سیاست‌های

[ویرایش]

سیاست خارجی

[ویرایش]

هدف اصلی سیاست خارجی BNP حفظ روابط خوب با جهان غرب، جهان اسلام و جهان سوم[۳۳] و همچنین حفظ رابطه متوازن با هند است. BNP بارها به عنوان شکاک به هند توصیف شده است.[۳۴][۳۸] پس از اینکه ضیا الرحمن به ریاست جمهوری رسید، دولت او شروع به فاصله گرفتن از هند کرد. برخی منابع می‌گویند که روابط هند و بنگلادش در دوران ریاست جمهوری رحمان در بدترین حالت خود بوده است. ۹۳ سیاست خارجی محور ضدهند-شوروی آغاز شد:[۳۹] ۹۴ در ۱۱ دسامبر ۱۹۹۱، خالده ضیا، نخست‌وزیر وقت، در مصاحبه ای با هندو گفت: «ما نمی‌خواهیم شاهد ظهور هیچ قدرت بزرگی در این منطقه باشیم، زیرا صلح، ثبات و تعادل را در این منطقه برهم خواهد زد.» در اینجا منظور او هند به عنوان قدرت اصلی بود:[۳۹] ۱۱۷ در سال ۲۰۲۴، برخی از رهبران BNP، از جمله روح الکبیر رضوی، به کمپین «بایکوت هند» پیوستند.[۲۲][۴۰]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "Bangladesh opposition names Zia's son acting head". Pakistan Today. 9 September 2022. Archived from the original on 10 February 2018. Retrieved 19 March 2018.
  2. ↑ "Bangladesh: Political parties and affiliation" (PDF). gov.uk (به انگلیسی). Archived (PDF) from the original on 24 April 2022. Retrieved 15 November 2022.
  3. ↑ "Bangladesh: Bangladesh Nationalist Party (BNP), including its structure, leaders, membership and membership documents, factions, associated organizations and activities; treatment of members and supporters by authorities". 31 August 2015. Archived from the original on 20 October 2022. Retrieved 11 April 2023.
  4. ↑ ২০ দল ভেঙে দুটি জোট, লক্ষ্য যুগপৎ আন্দোলন. Prothomalo (به بنگالی). 22 December 2022. Archived from the original on 29 December 2022. Retrieved 2022-12-22.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ "Why BNP's tirade against PM Hasina's India visit sounds hollow". The Daily Star: Bangladesh's Islamist opposition too seems to be on an overdrive to belittle Hasina whenever she is on a visit to India. But these high-pitch allegations ring hollow. 9 September 2022. Archived from the original on 9 September 2022. Retrieved 9 September 2022.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ "Political Parties in Bangladesh" (PDF). Bangladesh Election Commission (به انگلیسی). Archived (PDF) from the original on 8 March 2022. Retrieved 23 October 2022.
  7. ↑ Riaz, Ali (2003). ""God Willing": The Politics and Ideology of Islamism in Bangladesh". Comparative Studies of South Asia, Africa and the Middle East. 23 (1–2): 301–320. doi:10.1215/1089201X-23-1-2-301.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ "The Name of Party". Bangladesh Nationalist Party.
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ Bangla Tribune (به بنگالی). 18 February 2016 https://www.banglatribune.com/politics/79221/রাজনৈতিক-চরিত্র-হারাচ্ছে-বিএনপি. Retrieved 21 March 2024. {{cite news}}: Missing or empty |title= (help); Unknown parameter |trans_title= ignored (|trans-title= suggested) (help) خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «dhakatribune» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  10. ↑ "BNP to hold countrywide protest movement today condemning Nayapaltan clash, arrest of its leaders". The Business Standard (به انگلیسی). 2022-12-08. Archived from the original on 5 January 2023. Retrieved 2023-01-05. The meeting was presided over by BNP acting chairman Tarique Rahman(...)Tarique and his wife Zubaida Rahman have been living in London since 2008.
  11. ↑ "BANGLADESH: parliamentary elections Jatiya Sangsad, 1991". Inter-Parliamentary Union. Archived from the original on 6 August 2018. Retrieved 2 January 2019.
  12. ↑ "Opposition primed to win Bangladesh poll". UPI (به انگلیسی). Retrieved 2023-01-05.
  13. ↑ "Bangladesh parliamentary Elections 1 October 2001: Final Report" (PDF). EU Election Observation Mission. Archived from the original (PDF) on 8 October 2022. Retrieved 2018-12-27.
  14. ↑ "Begum Khaleda Zia -". Archives of Women's Political Communication (به انگلیسی). Archived from the original on 5 January 2023. Retrieved 2023-01-05.
  15. ↑ "www.ecs.gov.bd" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2013-07-29. Retrieved 2012-12-13.
  16. ↑ "4 BNP MPs elect enter JS oath". The Daily Star. Archived from the original on 1 October 2020.
  17. ↑ Siddiqui et al. 2010, p. 324.
  18. ↑ "YouTube". YouTube (به بنگالی). Bobby Hajjaj. 23 October 2019. Retrieved 21 March 2024.
  19. ↑ Prakash, Pierre (10 January 2024). "Bangladesh's Flawed Election Increases Polarization, Risk of Violence". The Diplomat. Retrieved 20 March 2024. Banning the party would only accelerate this trend, uniting leftists, the centrist BNP, and some Islamist forces. ...
  20. ↑ Nazneen, Sohela (March 2009). "Bangladesh: Political Party Discourses and Women's Empowerment". South Asian Journal (24): 44–52. ISSN 1729-6242.
  21. ↑ Rahman, Tahmina (6 September 2022). "From Revolutionaries to Visionless Parties: Leftist Politics in Bangladesh". موقوفه کارنگی برای صلح بین‌المللی. Retrieved 27 October 2023. The center-right Bangladesh Nationalist Party (BNP)...
  22. ↑ ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ Bhardwaj, Sanjay K (4 April 2024). "India Out campaign in Bangladesh: Can Dhaka afford to sever trade ties with Delhi?". The Indian Express. Retrieved 6 April 2024. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «tie» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  23. ↑ Ahasan, Nazmul (14 October 2018). "In Bangladesh, a Secular Icon and the Centre-Right Opposition Join Hands". The Wire. Retrieved 18 June 2024. But, defying all odds, Bangladesh’s centre-right opposition party, Bangladesh Nationalist Party (BNP), has just...
  24. ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ "পরস্পর বিরোধী আদর্শের রাজনীতি সহঅবস্থানের কৌশল ও নীতি দরকার". Ittefaq. 13 January 2013. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «ittefaq» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  25. ↑ Rumeen Farhana (22 January 2020). "উদারবাদ থেকে সংরক্ষণবাদিতার পথে বিশ্ব রাজনীতি?". Bangla Tribune.
  26. ↑ Hossain, Farid (15 June 2023). "Why US Congressmen's letter has come as a shock for minority community leaders in Bangladesh". ایندیا تودی. Retrieved 26 October 2023. When right-wing Bangladesh Nationalist Party (BNP) and its Islamist ally, Jamaat-e-Islami, won the general election in 2001, the minority Hindus bore the brunt of the celebration.
  27. ↑ Jaijaidin. 30 January 2019 https://www.jaijaidinbd.com/todays-paper/editorial/34467/বাংলাদেশের-ডানপন্থি-রাজনীতি. Retrieved 21 March 2024. {{cite news}}: Missing or empty |title= (help)
  28. ↑ "Religion and Bangladesh's Political Parties". The Diplomat. 16 November 2023. Retrieved 18 June 2024.
  29. ↑ "The Violent Politics of Bangladesh's 2024 Elections". acleddata.com. 4 January 2024.
  30. ↑ Rizve, Saqlain (22 January 2024). "The BNP's Islamist Dilemma". The Diplomat. Retrieved 18 June 2024.
  31. ↑ "Principles". Bangladesh Nationalist Party.
  32. ↑ BBC News Bangla. 6 September 2013 https://www.bbc.com/bengali/news/2013/09/130906_mh_bnp_35th-anniversary.amp. Retrieved 6 September 2013. {{cite news}}: Missing or empty |title= (help)
  33. ↑ ۳۳٫۰ ۳۳٫۱ "Objectives and Goals". Bangladesh Nationalist Party. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «bnp-obj» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  34. ↑ ۳۴٫۰ ۳۴٫۱ ۳۴٫۲ Wohab, Abdul (2021). ""Secularism" or "no-secularism"? A complex case of Bangladesh". Cogent Social Sciences. 7. doi:10.1080/23311886.2021.1928979. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «tandfonline.com» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  35. ↑ Hasan 2020, p. 126.
  36. ↑ "As in 1971, India should support democracy in Bangladesh: senior Bangladesh National Party leader". The Hindu. 9 November 2023. Retrieved 18 June 2024.
  37. ↑ Mallick, Maruf (1 September 2023). "৪৫ বছরের পথ পরিক্রমায় বিএনপির অর্জন কী?". Prothom Alo.
  38. ↑ "BNP raises its anti-India card again". Dhaka Tribune. Retrieved 6 May 2018.
  39. ↑ ۳۹٫۰ ۳۹٫۱ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام bcs وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  40. ↑ "Another 'India Out' campaign, this time in Bangladesh". Frontline. 4 April 2024. Retrieved 6 April 2024.

کتابشناسی

[ویرایش]
  • Ahmed, Mahiuddin (2016), BNP: Somoy-Osomoy বিএনপি সময়-অসময় (به بنگالی), Prothoma, ISBN 978-984-91762-51
  • Hasan, Mubashar (2020). Islam and Politics in Bangladesh: The Followers of Ummah. Singapore: Springer Nature. ISBN 978-981-15-1116-5.
  • Huq, Abdul F. (1984). "The problem of National Identity in Bangladesh". Journal of Social Studies. 24: 47–73.
  • Islam, AKM Maidul (2015), Atmosottar Rajniti Ebong Amar Bhabna আত্মসত্তার রাজনীতি এবং আমার ভাবনা (به بنگالی), Hatekhari
  • Khan, Manjur Rashid (2015), Amar Sainik Jibon: Pakistan theke Bangladesh আমার সৈনিক জীবনঃ পাকিস্তান থেকে বাংলাদেশ (به بنگالی), Prothoma, ISBN 978-984-33-3879-2
  • Rahman, Mohammad Habibur (2013), বাংলাদেশের রাজনৈতিক ঘটনাপঞ্জি ১৯৭১-২০১১ [Bangladesh Political Events (1971–2011)] (به بنگالی), Prothoma, ISBN 978-984-90255-6-6
  • van Schendel, Willem; Guhathakurta, Meghna (2013). The Bangladesh Reader: History, Culture, Politics. Duke University Press. p. 550. ISBN 978-0-8223-5318-8.
  • Siddiqui, Kamal; Ahmed, Jamshed; Siddique, Kaniz; Huq, Sayeedul; Hossain, Abul; Nazimud-Doula, Shah; Rezawana, Nahid (2010). Social formation in Dhaka, 1985-2005: a longitudinal study of society in a third world megacity. Ashgate. ISBN 978-1-4094-1103-1.


خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب <ref> برای گروهی به نام «persian-alpha» وجود دارد، اما برچسب <references group="persian-alpha"/> متناظر پیدا نشد. ().

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=حزب_ملی‌گرای_بنگلادش&oldid=40005286»