پرش به محتوا

حد لیمن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

حد لیمن (انگلیسی: Lyman limit) حد انتهای طول موج کوتاه سری لیمن هیدروژنی در ۹۱٫۱۳ نانومتر (۹۱۱٫۳ Å) است. این انرژی مربوط به انرژی مورد نیاز برای فرار یک الکترون در حالت پایه هیدروژن از سد پتانسیل الکتریکی است که در ابتدا آن را محدود می‌کرد و در نتیجه یک یون هیدروژن ایجاد می‌کرد.[۱] این انرژی معادل ثابت ریدبرگ است.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Ridpath, Ian (2012). A dictionary of astronomy. Oxford: Oxford University Press. p. 282. ISBN 978-0-19-960905-5.