حاکم ون ژو خاوری
| پادشاه هوی ژو 周惠王 | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| پادشاه چین | |||||
| سلطنت | ۲۵۵-۲۴۹ پیش از میلاد | ||||
| پیشین | پادشاه نان | ||||
| جانشین | عناصر بازمانده از دودمان ژو از بین رفت | ||||
| درگذشته | ۲۴۹ پیش از میلاد | ||||
| |||||
حاکم ون ژو خاوری (به چینی: 東周文公) با نام شخصی جی جیه (به چینی: 泄杰)؛ که با نام پادشاه هوی ژو[۱] (به چینی: 周惠王) از ۲۵۵ پ. م تا ۲۴۹ پ. م بر ایالت از هم گسیخته باقی‌مانده از دودمان ژو حکومت کرد و سرانجام توسط ارتش چین اسیر و اعدام شد.[۲] ون آخرین عضو دودمان ژو بود که ادعای تاج و تخت چین را داشت، اگرچه او هرگز خارج از قلمرو کوچک خود در چنگژو به عنوان پادشاه شناخته نشد.[۳] ون مجبور بود تمام دوران سلطنت خود را صرف مبارزه با ایالت چین کند، مرگ او به معنای پایان نهایی دودمان ژو بود.[۴]
زندگی
[ویرایش]جی جیه در خانواده بزرگ سلطنتی جی متولد شد که از سال ۱۰۴۶ پ. م بر چین حکومت می‌کردند، اگرچه در زمان او این دودمان عملاً ناتوان شده بود. سرزمین باقی مانده آنها درگیر ستیزهای داخلی و اختلافات جانشینی بود، به طوری که به دو دسته تقسیم شد که توسط اشراف رقیب رهبری می شد: ژو غربی و ژو شرقی. جیه، به عنوان حاکم ون، از چنگژو بر شرق حکومت می کرد، و تا حد زیادی اقتدار پادشاه نان ژو را که در وانگ‌چنگ زندگی می‌کرد و توسط اشراف غربی حمایت می شد نادیده می‌گرفت.[۵] با این حال، در سال ۲۵۶ پ. م، جنگ بین ژو غربی به رهبری نان و ایالت چین در زمان پادشاه ژائوشیانگ چین آغاز شد. چین غرب را ضمیمه کرد، پادشاه نان را خلع کرد و به زور به دودمان ژو پایان داد. بسیاری از شهروندان و اعضای خاندان سلطنتی سپس به شرق ژو گریختند و در آنجا ون را به عنوان پادشاه چین (پسر آسمان) در ۲۵۵ پ. م معرفی کردند.[۱]
ون که با جی ژائو، پسر پادشاه نان متحد شده بود، مقاومتی را علیه چین سازمان داد و موفق شد آخرین سنگرهای ژو را به مدت شش سال حفظ کند. نیروهای جی ژائو در ۲۵۱ پ. م شکست خوردند و دو سال بعد ارتش چین چنگژو را تصرف کرد. ون اعدام شد، و برای خدمات لو بووی نسبت به پادشاه ژوائوشیانگ، شهر به او داده شد. بقیه اعضای خاندان جی به ایالت ویی گریختند.[۶]