پرش به محتوا

حالت ازی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

حالت ازی[۱] یا حالت ازسویی یک حالت دستوری برای اسم‌ها، ضمیرها و صفت‌ها در دستور زبان زبان‌های متعددی است. از آن گاهی برای بیان حرکت از سوی چیزی استفاده می‌شود. حالت ازسویی در زبان‌های باستانی همچون لاتین و سانسکریت و همچنین زبان‌های امروزی همچون ترکی استانبولی، ترکمنی، آذربایجانی، ازبکی، قزاقی، قرقیزی و مجاری دیده می‌شود. امروزه در زبان فارسی چنین حالتی وجود ندارد.

زبان‌های هندواروپایی

[ویرایش]

لاتین

[ویرایش]

حالت ازسویی که در لاتین به cāsus ablātīvus معروف است در ساختمان‌های دستوری متعددی یافت می‌شود. این حالت‌ها در سه حالت ازسویی زبان نیاهندواروپایی ریشه دارند و شامل سه حالت ازسویی (از)، ابزاری (با) و مکانی (در) هستند.

یونانی

[ویرایش]

در زبان یونانی باستان یک حالت ازسویی به نام αφαιρετική وجود داشت که در دوران هومری، میسنی و پیشامیسنی از آن استفاده می‌شد. به‌کارگیری آن به مرور کاهش یافت و سرانجام در دوران کلاسیک کاملاً از بین رفت؛ با این حال برخی از موارد استفادهٔ آن با اضافه و حالت برایی جبران شد.

آلمانی

[ویرایش]

زبان آلمانی دارای حالت ازسویی نیست؛ هرچند استثنائاً حالت‌های ازسویی لاتین از قرن ۱۷ تا ۱۹ میلادی پس از چند حرف اضافه در آن استفاده می‌شدند. برخی از متخصصان دستور زبان در آن زمان یک حالت ازسویی به عنوان ششمین حالت برای واژگان آلمانی را فهرست کردند. آن‌ها به‌طور خودسرانه پس از برخی از حروف اضافه، یک حالت ازسویی را در نظر گرفتند همانند عبارت von dem Mann[e] («از آن مرد») و mit dem Mann[e] («با آن مرد»)؛ با این حال آن‌ها حالت برایی پس از سایر حروف اضافه و بدون حروف اضافه را به عنوان برایی در نظر گرفتند، مثلاً در عبارتی مانند dem Mann[e].

آلبانیایی

[ویرایش]

حالت ازسویی در زبان آلبانیایی پنجمین حالت است و rasa rrjedhore نام دارد.

سانسکریت

[ویرایش]

در زبان سانسکریت حالت ازسویی به عنوان پنجمین حالت (pañcamī) شناخته می‌شود و کارکرد یکسانی با برابر آن در زبان لاتین دارد. اسم‌های سانسکریت در حالت ازسویی اغلب به موضوعی که «خارج از» یا «از» کار یا چیزی به وجود آمده یا رخ داده، اشاره می‌کنند؛ مثلاً pátram taróḥ pátati یعنی «برگ از درخت می‌افتد». از آن همچنین در اسم‌هایی در حالت‌های متعدد دیگری استفاده می‌شود؛ مثلاً برای کنش‌هایی که «به دلیل» یا «بدون» یک اسم معین رخ می‌دهند. حالت ازسویی وقتی با یک صفت مقایسه‌ای مثل śreṣṭhatamam («بهترین») می‌آید از آن برای اشاره به آنچه صفت را مقایسه می‌کند، استفاده می‌شود؛ «بهتر از فلان».

ارمنی

[ویرایش]

در زبان ارمنی حالت ازسویی نشانه‌های متفاوتی در هر گویش اصلی دارد که هردو از ارمنی کلاسیک ریشه می‌گیرند. پسوند -է -ē (-էն -ēn برای اسامی خاص) در ارمنی غربی از برابر مفرد ارمنی کلاسیک و پسوند -ից -ic (هردو اسم عام و خاص) در ارمنی شرقی از برابر جمع ارمنی کلاسیک ریشه می‌گیرند.

غربی شرقی برابر
մարդէ
martē
մարդից
mardic’
از (یک) مرد
մարդէն
martēn
մարդից
mardic’
از آن مرد
(տուն)> տանէ
(dun)> danē
(տուն)> տնից
(tun)> tnic’
از خانه/از یک خانه
(տուն)> տանէն
(dun)> danēn
(տուն)> տնից
(tun)> tnic’
از آن خانه

حالت ازسویی کاربردهای متعددی دارد. کار اصلی آن برای نشان دادن «حرکت از» یک جا در زمان و مکان است. مثلاً:

غربی شرقی برابر
քաղաքէն եկայ
k’aġak’ēn yega
քաղաքից եկա
k’aġak’ic’ yeka
من از شهر آمدم
այստեղէն հեռու կը բնակէի
aysdeġēn heṙu gě pnagēi.
այստեղից հեռու բնակում էի
aysteġic’ heṙu bnakvum ēi
من دور از اینجا زندگی می‌کردم

همچنین از آن برای نشان دادن حالت مجهول فعل استفاده می‌شود:

غربی شرقی برابر
ինծմէ միջտ կը սիրուէիր
incmē mišd gě sirvēir
ինձնից միջտ սիրում էիր
indznic’ mišt sirvum ēir
تو همیشه توسط من دوست داشته می‌شدی
ազատիչներիէն ազատեցանք
azadič’nerēn azadec’ank’
ազատիչներից ազատվեցինք
azatič’neric’ azatvec’ink’
ما به دست آزادی‌بخشان آزاد شدیم

همچنین از آن برای عبارات مقایسه‌ای در ارمنی محاوره‌ای استفاده می‌شود:

غربی شرقی برابر
Ի՞նչ մեղրէն անուշ է
Inč’ meġrēn anuš ē
Ի՞նչ մեղրից է անուշ
Inč’ meġric’ ē anuš
«چه چیزی شیرین‌تر از عسل است؟» (ضرب‌المثل)
Մարիամ եղբօրմէն պզտիկ է
Mariam yeġpōrmēn bzdig ē
Մարո ախպորից փոքր է
Maro axporic’ p’ok’r ē
ماری از برادرش کوچکتر است.
թզեր համտեսել տեսնելէ աւելի լաւ է
t’ëzer hamdesel desnelē aveli lav ē
թզեր համտեսել տեսնելուց ավելի լավ է
t’ëzer hamtesel tesneluc’ aveli lav ē
چشیدن انجیرها بهتر از دیدنشان است.

در آخر، از آن برای حکم کردن حرف اضافه استفاده می‌شود

غربی شرقی برابر
ինծմէ վար
incmē var
ինձնից վար
indznic’ var
زیر من
քեզմէ վեր
k’ezmē ver
քեզնից վեր
k’eznic’ ver
بالای تو
անոնցմէ ետք
anonc’mē yedk’
նրանից հետո
nranic’ heto
پس از آن‌ها
մեզմէ առաջ
mezmē aṙač
մեզնից առաջ
meznic’ aṙadž
پیش از ما

زبان‌های ترک‌تبار

[ویرایش]

آذربایجانی

[ویرایش]

حالت ازسویی در زبان آذربایجانی (çıxışlıq hal) با پسوندهای -dan یا -dən بیان می‌شود:

Ev – evdən
خانه – از/خارج از خانه

Aparmaq – aparmaqdan
بردن – بردن از/خارج از

ترکی استانبولی

[ویرایش]

حالت ازسویی در زبان ترکی استانبولی (-den hali یا ayrılma hali) با پسوند -den (که گاهی برای هماهنگی واکه‌ای و توازن واک‌ها به -dan, -ten یا -tan تبدیل می‌شود) نشان داده می‌شود.

Ev – evden
House – from/off the house

At – attan
Horse – from/off the horse

Taşımak – taşımaktan
To carry – from/off carrying

Ses – sesten
Sound/volume – from/off sound/volume

در برخی موارد یک حالت ازسویی ساده می‌تواند معنی «به دلیل» را داشته باشد؛ در این موارد، واژه ازسویی می‌تواند به صورت اختیاری پس از پسوند dolayı «به دلیل» بیاید.

Yüksek sesten (dolayı) rahatsız oldum. / من به خاطر صدای بالا ناراحت بودم.

خواندن بیشتر

[ویرایش]
  • Karlsson, Fred (2018). Finnish - A Comprehensive Grammar. London and New York: Routledge. ISBN 978-1-138-82104-0.
  • Anhava, Jaakko (2015). "Criteria For Case Forms in Finnish and Hungarian Grammars". journal.fi. Helsinki: Finnish Scholarly Journals Online.

منابع

[ویرایش]
  1. «حالت ازی» [زبان‌شناسی] هم‌ارزِ «ablative case» مترادفِ: «ازی» هم‌ارزِ واژهٔ بیگانه‌ای دیگر (ablative)؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۳۴-۷ (ذیل سرواژهٔ حالت ازی)