جین لابچنکو
جین لابچنکو | |
---|---|
وزارت بازرگانی برای اقیانوس و جو ریاست اداره ملی اقیانوسی و جوی | |
دوره مسئولیت ۲۰ مارس ۲۰۰۹ – فوریه، ۲۰۱۳ | |
رئیسجمهور | باراک اوباما |
پس از | کنراد سی لاتند باکر |
پیش از | کاترین دی سولیوان |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۴ دسامبر ۱۹۴۷ (۷۷ سال) دنور |
ملیت | ایالات متحده آمریکا |
محل تحصیل | کالج کلرادو دانشگاه واشینگتن دانشگاه هاروارد |
جین لابچنکو (انگلیسی: Jane Lubchenco؛ زادهٔ ۴ دسامبر ۱۹۴۷) سیاستمدار اهل ایالات متحده آمریکا است. متخصص در علم محیط زیست و اقیانوس و بومشناسی که در دانشگاه ایالتی اورگن استاد و محقق است. علایق تحقیقاتی او، شامل فعل و انفعالات بین محیط زیست و رفاه انسانی، تنوع زیستی، تغییر آب و هوا و استفاده پایدار از اقیانوسها و سیاره میباشد.[۱] از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳، او به عنوان رئیس اداره ملی اقیانوس و جوی تحت نظارت دبیر بازرگانی اقیانوسها و اتمسفر عمل کرد. پس از استعفا از این اداره او اولین بازدیدکننده دانشگاه استنفورد در (مارس تا ژوئن ۲۰۱۳) بود.[۲] در ژوئن ۲۰۱۳، او به دانشگاه ایالتی اورگن بازگشت و قبل از اینکه توسط رئیسجمهور اوباما برای خدمت به تیم علوم او دعوت شود، در هیئت علمی قرار گرفت.[۳]
زندگینامه
[ویرایش]لابچنکو در ۴ دسامبر ۱۹۴۷ در دنور، کلرادو به دنیا آمد و بزرگ شد. پدرش مایکل لابچنکو، جراح اهل کارولینای جنوبی، از نژاد اوکراینی، فرانسوی، انگلیسی، اسکاتلندی و ایرلندی بود و مادرش، لامتا دال لابچنکو، پزشک اطفال از داکوتای شمالی و مینهسوتا بود. لابچنکو در آکادمی سنت مریز (روستای چری هیلز)، یک دبیرستان دخترانه کاتولیک، تحصیل کرد.[۴] او دوران دانشگاهی خود را در کالج کلرادو و در کلرادو اسپرینگز، کلرادو سپری کرد و در سال ۱۹۶۹ مدرک کارشناسی خود را کسب کرد. در طول کالج، یک کلاس تابستانی در جانورشناسی بیمهرگان گذراند و در آزمایشگاه بیولوژی نیروی دریایی در جنگل وودز در ماساچوست، فعالیت کرد و علاقه خود را به بیولوژی و تحقیقات دریایی نشان داد. او در مدرسه فارغالتحصیلان دانشگاه ایالتی واشینگتن،[۵] جایی که او روشهای تجربی و تکاملی را به اکولوژی دریایی پیوند داد و پایاننامه خود در مورد رقابت بین ستارگان دریایی را نوشت.[۶] لابچنکو با مدرک کارشناسیارشد در سال ۱۹۷۱ و بعد از آن، دکترای خود را در سال ۱۹۷۵ در اکولوژی دریایی از دانشگاه هاروارد کسب کرد.[۷]
فعالیت دانشگاهی
[ویرایش]پس از اخذ دکتری. در سال ۱۹۷۵، لابچنکو به عنوان استادیار در دانشگاه هاروارد استخدام شد. در سال ۱۹۷۷، او و همسرش به دانشگاه ایالتی اورگان (OSU) در کوروالیس، اورگان نقل مکان کردند، جایی که او استادیار (۱۹۷۷–۱۹۸۲)، دانشیار (۱۹۸۲–۱۹۸۸) و استاد تمام (۱۹۸۸–۲۰۰۹، ۲۰۱۳ تا کنون) بود.
منابع
[ویرایش]- ↑ "OSU's Lubchenco confirmed as head of NOAA". The Oregonian. Associated Press. 2009-03-19. Retrieved 2009-03-22.
- ↑ Joy Leighon (2013-02-01). "NOAA official Jane Lubchenco to come to Stanford as visiting scholar". Stanford Report.
- ↑ "NOAA Administrator - Dr. Jane Lubchenco". NOAA. Archived from the original on February 25, 2014. Retrieved March 16, 2014.
- ↑ "Officials: Jane Lubchenco". AllGov.com. Retrieved 2013-09-06.
- ↑ Monastersky, Richard (2010). "Newsmaker of the year: In the eye of the storm". Nature. 468: 1024–1028. doi:10.1038/4681024a. PMID 21179143.
- ↑ Sarah DeWeerdt (June 2011). "The Natural". Columns, The University of Washington Alumni Magazine. Retrieved 2013-09-06.
- ↑ "The Wayne and Gladys Valley Chair in Marine Biology". Oregon State University. Archived from the original on 9 January 2014. Retrieved 2014-01-08.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Jane Lubchenco». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱ اکتبر ۲۰۱۸.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- Dr. Jane Lubchenco Biography at National Oceanic and Atmospheric Administration
- Jane Lubchenco at Oregon State University
- Jane Lubchenco profile at The Heinz Awards
- Jane Lubchenco Oral History Interview
- حضور در سی-سپن
- جین لابچنکو در چارلی رُز
- آثار مربوط جین لابچنکو در کتابخانهها (کاتالوگ ورلدکت)
- اعضای انجمن پیشبرد علوم آمریکا
- اعضای خارجی انجمن سلطنتی
- اعضای فرهنگستان ملی دانش آمریکا
- افراد آمریکایی اوکراینیتبار
- افراد زنده
- اهالی کرولیس، اورگن
- برندگان بورس مکآرتور
- بومشناسان اهل ایالات متحده آمریکا
- بومشناسان زن
- دانشمندان زیستمحیطی
- دانشآموختگان دانشگاه هاروارد
- زادگان ۱۹۴۷ (میلادی)
- زنان سده ۲۱ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا
- زیستشناسان دریایی اهل ایالات متحده آمریکا
- زیستشناسان زن اهل ایالات متحده آمریکا
- کارکنان دولت اوباما
- نویسندگان اهل دنور