جو داماتو
جو داماتو | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۵ دسامبر ۱۹۳۶ |
| درگذشت | ۲۳ ژانویهٔ ۱۹۹۹ (۶۲ سال) رم، ایتالیا |
| ملیت | ایتالیایی |
| پیشه‌ها | |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۶۱–۱۹۹۹ |
| قد | ۱٫۷۳ متر (۵ فوت ۸ اینچ) |
آریستیده ماساچزی (ایتالیایی: Aristide Massaccesi؛ ۱۵ دسامبر ۱۹۳۶ – ۲۳ ژانویهٔ ۱۹۹۹)، معروف به جو داماتو (ایتالیایی: Joe D'Amato) کارگردان، تهیه‌کننده فیلم، فیلم‌نامه‌نویس، فیلم‌بردار و بازیگر اهل ایتالیا بود که در ژانرهای بسیاری (وسترن، کمدی سکسی سبک ایتالیایی، شمشیر و صندل، جنگی، شمشیربه‌دستان، کمدی، فانتزی، پسا-آخرالزمانی و دلهره‌آور اروتیک) فعالیت کرد اما بیشتر بابت آثارش در زمینهٔ فیلم‌های ترسناک، فیلم‌های اروتیک و فیلم‌های ویژهٔ بزرگسالان شناخته شده است.[۱][۲][۳][۴]
گزیدهٔ فیلم‌شناسی
[ویرایش]- شکارچیان آنتیل (۱۹۹۹)
- بازگشت از مرگ (فرانکنشتاین ۲۰۰۰) (۱۹۹۲)
- خزندگان (۱۹۹۱)
- دری به سکوت (۱۹۹۱)
- ترول ۲ (۱۹۹۰)
- در جستجوی شمشیر سترگ (۱۹۹۰)
- ورای تاریکی (۱۹۹۰)
- مسافر بین‌راهی در تاریکی (۱۹۸۹)
- خون در اعماق دریا (۱۹۸۹)
- کافه بلو اینجل (۱۹۸۹)
- گوست‌هاوس (۱۹۸۸)
- پرندگان قاتل (۱۹۸۸)
- اینترزون (۱۹۸۷)
- یازده روز، یازده شب (۱۹۸۷)
- لذت بسیار (۱۹۸۷)
- ترس از صحنه (۱۹۸۷)
- سایه‌های ناآشنا در اتاقی خالی (۱۹۸۶)
- صومعه گناهکاران (۱۹۸۶)
- یک ذهن شهوت‌آلود (۱۹۸۶)
- میل به تماشا (۱۹۸۶)
- لذت (۱۹۸۵)
- گوشه دنج (۱۹۸۵)
- سال ۲۰۲۰ - گلادیاتورهای آینده (۱۹۸۳)
- آتور شکست‌ناپذیر (۱۹۸۲)
- کالیگولا… قصه ناگفته (۱۹۸۲)
- پورنو هولوکاست (۱۹۸۱)
- خون سرخ (۱۹۸۱)
- عشق عجیب‌وغریب پورنو (۱۹۸۰)
- ارگاسم سیاه (۱۹۸۰)
- سکس سیاه (۱۹۸۰)
- شب‌های شهوانی مردگان زنده (۱۹۸۰)
- حس دشوار (۱۹۸۰)
- آدم‌خوار (۱۹۸۰)
- سکس شاپ خیابان هفتم (۱۹۷۹)
- نگاره‌هایی در یک صومعه (۱۹۷۹)
- آن‌سوی تاریکی (۱۹۷۹)
- جان‌سخت (۱۹۷۸)
- پاپایا، الهه عشق آدمخواران (۱۹۷۸)
- نمایش رقص و موسیقی شبانه (۱۹۷۸)
- امانوئل و تجارت برده سفید (۱۹۷۸)
- امانوئل و شب‌های پورنو در جهان، شماره ۲ (۱۹۷۸)
- شب‌های پورنو در سراسر جهان (۱۹۷۷)
- دکتر زنان دوجانبه (۱۹۷۷)
- امانوئل – خشونت علیه زنان چرا؟ (۱۹۷۷)
- امانوئل و آخرین آدمخواران (۱۹۷۷)
- امانوئل در آمریکا (۱۹۷۶)
- امانوئل در بانکوک (۱۹۷۶)
- اِوایِ سیاه (۱۹۷۶)
- سوگند پاک‌دامنی (۱۹۷۶)
- انتقام امانوئل (۱۹۷۵)
- یونیفرم‌های قرمز (۱۹۷۵)
- رسوایی در خانواده (۱۹۷۵)
- قهرمانان در جهنم (۱۹۷۴)
- بازگشت سپیددندان (۱۹۷۴)
- مشاور (۱۹۷۳)
- برادر تاتسیو، اهل ولتری (۱۹۷۳)
- مرگ به یک قاتل لبخند می‌زند (۱۹۷۳)
- کانتربری شماره ۲ – داستان‌های عاشقانه جدید سده چهاردهم (۱۹۷۳)
- داستان‌های غیراخلاقی از باکره‌های شهوانی (۱۹۷۳)
- فرانک بدجنس و تونی بی‌مخ (۱۹۷۳)
- شب عروسی شیطان (۱۹۷۳)
- مشت، دزدان دریایی و کاراته (۱۹۷۳)
- به خانواده قربانیان اطلاع داده نخواهد شد (۱۹۷۲)
- بازهم حکایت‌های کانتربری سکسی (۱۹۷۲)
- چه بر سر سولانژ آوردی؟ (۱۹۷۲)
- شب‌های گناه‌آلود پیترو آرتینو (۱۹۷۲)
- بن و چارلی (۱۹۷۲)
- قاتل پشت خط است (۱۹۷۲)
- سرتو بدزد… مرد (۱۹۷۱)
- برای تابوتی پر از دلار (۱۹۷۱)
- جزیره زنان سوئدی (۱۹۶۹)
منابع
[ویرایش]- ↑ Lentz III 2000, p. 57.
- ↑ Lentz III 2000, p. 58.
- ↑ Normanton, Peter (2005). The Mammoth Book of Slasher Movies. McFarland. p. 39. ISBN 9781780330419. Retrieved 23 October 2017.
- ↑ Riazzoli, Mirko (2017). A Chronology of the Cinema Volume 1 From the pioneers to 1960. Youcanprint. p. 345. ISBN 9788892685482.
کتاب‌شناسی
[ویرایش]- Bruckner, Ulrich P. (2002). Für ein paar Leichen mehr: Der Italo-Western von seinen Anfängen bis heute (به آلمانی). Schwarzkopf & Schwarzkopf. ISBN 3-89602-416-7.
- Curti, Roberto (2013). Italian Crime Filmography, 1968-1980. McFarland. ISBN 978-0786469765.
- Curti, Roberto (2017). Italian Gothic Horror Films, 1970-1979. McFarland. ISBN 978-1476629605.
- Estein, Axel; Schweer, Thomas (June 1991). "Joe D'Amato im Gespräch". Splatting Image (به آلمانی). 7. Interview
- Foschini, Francesco (26 January 2019). "Daniele Massaccesi racconta Joe D'Amato". SentieriSelvaggi (به ایتالیایی). Retrieved 16 March 2019.
- Ghezzi, Enrico; Grmek Germani, Sergio, eds. (August–September 1982). "Intervista con Joe D'Amato". Filmcritica (به ایتالیایی) (326–327): 350–375.
- Giusti, Marco (1999). dizionario dei film italiani STRACULT [sic]. Cles: Sterling & Kupfer. ISBN 88-200-2919-7.
- Gomarasca, Manlio; Pulice, Davide (2009). "Joe D'Amato. Guida al cinema estremo e dell'orrore". Nocturno. 78 (January) (Dossier).
- Grattarola, Franco; Napoli, Andrea (2014). Luce Rossa. La nascita e le prime fasi del cinema pornografico in Italia. Roma: Iacobelli Editore. ISBN 9788862522137.
- Howarth, Troy (2015). So Deadly, So Perverse. Vol. 1. Midnight Marquee Press. ISBN 978-1936168507.
- Kinnard, Roy; Crnkovich, Tony (2017). Italian Sword and Sandal Films, 1908–1990. McFarland. ISBN 978-1476662916.
- Lentz III, Harris M. (2000). Obituaries in the Performing Arts, 1999: Film, Television, Radio, Theatre, Dance, Music, Cartoons and Pop Culture. McFarland. ISBN 0786452048.
- Lupi, Gordiano (2004). Erotismo, orrore e pornografia secondo Joe D'Amato. Mondo Ignoto. ISBN 88-89084-49-9.
- Palmerini, Luca M.; Mistretta, Gaetano (1996). Spaghetti Nightmares: Italian Fantasy-horrors as Seen Through the Eyes of Their Protagonists. Fantasma Books. ISBN 9780963498274.
- Paul, Louis (2005). Italian Horror Film Directors. McFarland. ISBN 978-0-7864-8749-3.
- Poppi, Roberto (2002). I registi: dal 1930 ai giorni nostri (به ایتالیایی). Gremese Editore. pp. 275–276. ISBN 9788884401717. Retrieved 16 March 2019.
- Shipka, Danny (2011). Perverse Titillation: The Exploitation Cinema of Italy, Spain and France, 1960–1980. McFarland. ISBN 978-0-7864-4888-3.
- Siffredi, Rocco (2006). Io, Rocco. L'autobiografia di Rocco Siffredi. Mondadori. ISBN 8804559950.
- Smith, Simon (1995). aka: Joe D'Amato. The Man and his Movies. Festival Promotions.
- Tentori, Antonio (2014). Voglia di guardare. L'eros nel cinema di Joe D'Amato. Bloodbuster. ISBN 978-88-908986-1-7.