جو داماتو
جو داماتو | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۵ دسامبر ۱۹۳۶ |
| درگذشت | ۲۳ ژانویهٔ ۱۹۹۹ (۶۲ سال) رم، ایتالیا |
| ملیت | ایتالیایی |
| پیشه‌ها | |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۶۱–۱۹۹۹ |
| قد | ۱٫۷۳ متر (۵ فوت ۸ اینچ) |
جو داماتو (ایتالیایی: Joe D'Amato؛ ۱۵ دسامبر ۱۹۳۶ – ۲۳ ژانویهٔ ۱۹۹۹) کارگردان، تهیه‌کننده فیلم، فیلم‌نامه‌نویس، فیلم‌بردار و بازیگر اهل ایتالیا بود. وی بین سال‌های ۱۹۶۱ تا ۱۹۹۹ میلادی فعالیت می‌کرد.
گزیدهٔ فیلم‌شناسی
[ویرایش]- شکارچیان آنتیل (۱۹۹۹)
- خزندگان (۱۹۹۱)
- در جستجوی شمشیر سترگ (۱۹۹۰)
- خون در اعماق دریا (۱۹۸۹)
- کافه بلو اینجل (۱۹۸۹)
- پرندگان قاتل (۱۹۸۸)
- یازده روز، یازده شب (۱۹۸۷)
- لذت بسیار (۱۹۸۷)
- صومعه گناهکاران (۱۹۸۶)
- یک ذهن شهوت‌آلود (۱۹۸۶)
- میل به تماشا (۱۹۸۶)
- لذت (۱۹۸۵)
- گوشه دنج (۱۹۸۵)
- سال ۲۰۲۰ - گلادیاتورهای آینده (۱۹۸۳)
- آتور شکست‌ناپذیر (۱۹۸۲)
- کالیگولا… قصه ناگفته (۱۹۸۲)
- پورنو هولوکاست (۱۹۸۱)
- خون سرخ (۱۹۸۱)
- عشق عجیب‌وغریب پورنو (۱۹۸۰)
- ارگاسم سیاه (۱۹۸۰)
- سکس سیاه (۱۹۸۰)
- شب‌های شهوانی مردگان زنده (۱۹۸۰)
- حس دشوار (۱۹۸۰)
- آدم‌خوار (۱۹۸۰)
- سکس شاپ خیابان هفتم (۱۹۷۹)
- نگاره‌هایی در یک صومعه (۱۹۷۹)
- آن‌سوی تاریکی (۱۹۷۹)
- جان‌سخت (۱۹۷۸)
- پاپایا، الهه عشق آدمخواران (۱۹۷۸)
- نمایش رقص و موسیقی شبانه (۱۹۷۸)
- امانوئل و تجارت برده سفید (۱۹۷۸)
- دکتر زنان دوجانبه (۱۹۷۷)
- امانوئل – خشونت علیه زنان چرا؟ (۱۹۷۷)
- امانوئل و آخرین آدمخواران (۱۹۷۷)
- امانوئل در آمریکا (۱۹۷۶)
- امانوئل در بانکوک (۱۹۷۶)
- اِوایِ سیاه (۱۹۷۶)
- سوگند پاک‌دامنی (۱۹۷۶)
- انتقام امانوئل (۱۹۷۵)
- یونیفرم‌های قرمز (۱۹۷۵)
- رسوایی در خانواده (۱۹۷۵)
- قهرمانان در جهنم (۱۹۷۴)
- مرگ به یک قاتل لبخند می‌زند (۱۹۷۳)
- داستان‌های غیراخلاقی از باکره‌های شهوانی (۱۹۷۳)
- فرانک بدجنس و تونی بی‌مخ (۱۹۷۳)
- شب عروسی شیطان (۱۹۷۳)
- بازهم حکایت‌های کنتربری سکسی (۱۹۷۲)
- چه بر سر سولانژ آوردی؟ (۱۹۷۲)
- شب‌های گناه‌آلود پیترو آرتینو (۱۹۷۲)
- جزیره زنان سوئدی (۱۹۶۹)
منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Joe D'Amato». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۳ اکتبر ۲۰۱۴.