پرش به محتوا

لوتار فون مایر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از جولیوس لوتار میر)
یولیوس لوتار مایر
یولیوس لوتار مایر
زادهٔ۱۹ اوت ۱۸۳۰
درگذشت۱۱ آوریل ۱۸۹۵ (۶۵ سال)
شناخته‌شده
برای
جدول تناوبی عنصرها
پیشینه علمی
شاخه(ها)شیمی
محل کاردانشگاه توبینگن
تأثیر گرفته ازروبرت بونزن

یولیوس لوتار فون مایر (به آلمانی: Julius Lothar von Meyer) (زادهٔ ۱۹ اوت ۱۸۳۰ تا ۱۱ آوریل ۱۸۹۵) شیمی‌دان آلمانی هم دورهٔ دمیتری مندلیف بود که در رقابت با او در ارائهٔ جدول تناوبی عنصرها تلاش می‌کرد. با فاصلهٔ پنج سال، مندلیف و مایر هر دو بر سر کاری با روبرت بونزن همکاری کردند.

زندگی و کار

[ویرایش]

مایر در فارل، بخشی از آلمان امروزی به دنیا آمد. پدرش فردریک آگوست میر، یک فیزیکدان بود. او پس از پایان دبیرستان برای تحصیل در رشتهٔ پزشکی در سال ۱۸۵۱ به دانشگاه زوریخ رفت و دو سال بعد به دانشگاه Würzburg جایی که رودولف فیرخو در آنجا استاد آسیب‌شناسی بود، رفت. مایر به تحصیل در زمینهٔ زیست‌شیمی پرداخت و پس از پایان یک دوره از دانشگاه در سال ۱۸۵۴ به هایدلبرگ جایی که روبرت بونزن در آن استاد شیمی بود رفت. او رسالهٔ دکتری اش را بر روی کارکرد کربن مونوکسید درخون متمرکز کرد.[۱] مایر پس از تحصیل در مؤسسهٔ فناوری کارلسروهه کار پیدا کرد.[۲]

از دیگر کارهای مایر می‌توان به چگونگی آرایش اتم‌های کربن در بنزن و جایگیری حلقه مانند آن‌ها اشاره کرد. البته او به پیوندهای یگانه و دوگانه که بعدها در ساختار فریدریش آگوست ککوله اشاره نکرد.

در دوران جنگ فرانسه و پروس، موسسهٔ فناوری به یک بیمارستان تبدیل شد و در آن دوران مایر نقش مهمی در پرستاری از زخمیان جنگی داشت. او در سال ۱۸۷۶ استاد شیمی دانشگاه توبینگن شد و تا هنگامهٔ مرگ در آنجا مشغول بود.[۲]

جدول تناوبی

[ویرایش]

مایر بیشتر به دلیل نقشی که در دسته بندی عنصرها و تنظیم یک جدول برای آن‌ها داشت، شناخته شده است. مایر چنین گفت که اگر عنصرها برپایهٔ وزن اتمی مرتب شوند، در گروه‌هایی می‌افتند که ویژگی‌های شیمیایی و فیزیکی آن‌ها با فاصله‌ای ثابت تکرار می‌شود.

جدول عنصرهای مایر با نمایش افقی دوره‌ها در سال ۱۸۶۴

[ویرایش]
چهار الکترون لایهٔ ظرفیت سه الکترون لایهٔ ظرفیت دو الکترون لایهٔ ظرفیت یک الکترون لایهٔ ظرفیت یک الکترون لایهٔ ظرفیت دو الکترون لایهٔ ظرفیت تفاوت جرم
خط یک لیتیم بریلیم ~۱۶
خط دو کربن نیتروژن اکسیژن فلوئور سدیم منیزیم ~۱۶
خط سه سیلیسیم فسفر گوگرد کلر پتاسیم کلسیم ~۴۵
خط چهار آرسنیک سلنیم برم روبیدیم استرانسیم ~۴۵
خط پنج قلع آنتیموان تلوریم ید سزیم باریم ~۹۰
خط شش سرب بیسموت تالیم ~۹۰

جدول عنصرهای مایر با نمایش عمودی دوره‌ها در سال ۱۸۷۰

[ویرایش]
I II III IV V VI VII VIII IX
بور آلومینیم ایندیم تلوریم
کربن سیلیسیم
تیتانیم

زیرکونیم
قلع سرب
نیتروژن فسفر
وانادیم
آرسنیک
نیوبیم
آنتیموان
تانتال
بیسموت
اکسیژن گوگرد
کروم
سلنیم
مولیبدن
تلوریم
تنگستن
فلوئور




کلر





منگنز
آهن
کبالت
نیکل
برم





روتنیم
رودیم
پالادیم
ید





اسمیم
ایریدیم
پلاتین
لیتیم سدیم پتاسیم
مس
روبیدیم
نقره
سزیم
طلا
بریلیم منیزیم کلسیم
روی
استرانسیم
کادمیم
باریم
جیوه

منابع

[ویرایش]
  1. With this interest in the physiology of respiration, he had recognized that oxygen combines with the hemoglobin in blood.[نیازمند منبع]
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Public Domain This article incorporates text from a publication now in the public domainChisholm, Hugh, ed. (1911). Encyclopædia Britannica (به انگلیسی) (11th ed.). Cambridge University Press. {{cite encyclopedia}}: Missing or empty |title= (help)