جهانگیر معینی علمداری
جهانگیر معینی علمداری پژوهشگر حوزه علوم سیاسی و دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه تهران است.[۱] او به تدریس و پژوهش در حوزه‌های فلسفه سیاسی، روش‌شناسی و روش تحقیق در علوم سیاسی و علوم انسانی و جامعه‌شناسی معرفت و هنر می‌پردازد.
کتاب‌شناسی
[ویرایش]- روش‌شناسی نظریه‌های جدید در سیاست (اثبات گرایی و فرا اثبات گرایی)، جهانگیر معینی علمداری، ناشر: دانشگاه تهران، موسسه انتشارات و چاپ
- پلورالیسم، گرگور مک‌لنان، جهانگیر معینی علمداری (مترجم)، ناشر: آشیان
- ایدئولوژی فاشیست، سرزمین و گسترش طلبی در ایتالیا و آلمان ۱۹۴۵ - ۱۹۲۲، جهانگیر معینی علمداری، ارسطو کالیس، ناشر: امیرکبیر - ۱۳۸۲
- بحران مشروعیت، یورگن هابرماس، یلدا زینعلی (مترجم)، جهانگیر معینی (مترجم)، ناشر: گام نو - ۱۳۸۱
- درباره برابری سیاسی، رابرت آلن دال، جهانگیر معینی (مترجم)، ناشر: فرهنگ صبا
- نظریه و فرهنگ، جهانگیر معینی، ناشر : مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگی بین‌المللی، ۱۳۷۴
- موانع نشانه‌شناختی گفتگوی تمدنها، جهانگیر معینی‌علمداری، ناشر: مرکز بین‌المللی گفتگوی تمدنها، هرمس، ۱۳۸۰
- «قرن روشنفکران» (گفتگو با روشنفکران ایرانی از جمله داریوش شایگان، احسان نراقی، مصطفی رحیمی، محمدعلی اسلامی ندوشن، عبدالله شهبازی، مراد ثقفی، رامین جهانبگلو، محمدرضا تاجیک، محمد ضیمران، احمد نقیب‌زاده، حاتم قادری، ناصر فکوهی، علیرضا بهشتی، جهانگیر معینی علمداری، فریبرز رئیس‌دانا، مهرزاد بروجردی و جلال ستاری)
منابع
[ویرایش]- ↑ «صفحه جهانگیر معینی علمداری در دانشگاه تهران». دانشگاه تهران. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۰.