پرش به محتوا

جنبش زبان بنگالی در هند

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جنبش زبان بنگالی کمپینی جهت رسمیت یافتن زبان بنگالی و فرهنگ مردمان بنگالی در هندوستان است.[۱] این جنبش ابتدا از Manbhum در سال ۱۹۴۰, و پس از چندپارگی هند آغاز شد و با الحاق بنگال شرقی به کشور پاکستان قوت گرفت.[۱] بقایای این نهضت در ایالت‌های آسام، جارکند، بیهار، چتیسگر و کارناتاکا وجود دارد.[۲][۳][۴]

پیشزمینه

[ویرایش]

در 1947 British India به دو کشور هند و پاکستان تقسیم و جدا شد.[۵] قسمت شرقی بنگال در این دوره جزئی از پاکستان بود. بنگالی‌زبان‌های شرق به خاطر مرزبندی دو کشور به بنگال غربی، چتیسگر، Dandakaranya و اودیسا،[۳] مهاراشترا، کارناتاکا پناه بردند.[۴]

آسام

[ویرایش]
یادبود شهدا در راه‌آهن سیلچار
راه‌آهنی که امروزه ایستگاه شهید نام گرفته‌است.

جنبش زبان بنگالی در Barak Valley ایالت آسام زمانی به وجود آمد که زبان مذکور به عنوان زبان رسمی این ایالت شناخته نشد. روز ۱۹ مه ۱۹۶۱، اتفاق اصلی رخ داد و ۱۱ معترض بنگالی توسط پلیس کشته شدند.[۶] Aپس از این واقعه بنگالی به عنوان دومین زبان رسمی ایالت آسام ثبت شد

چهاتیسگاره

[ویرایش]

در این ایالت بنگالی‌های هندو مهاجرت کرده و ساکن شدند و بیش از صد روستا تأسیس کردند. برخی از آنان پس از ایجاد کشور بنگلادش به وطن خود بازگشتند ولی عده‌ای هم ماندند. زبان درسی و آموزشی این ولایت اما تنها هندی است و بنگالی رسمیتی ندارد.[۷][۸][۹][۱۰][۱۱]

کاراناتاکا

[ویرایش]

بخشی از مهاجران بنگال هم در جنوب ایالت کارناتاکا می‌زیند. در آنجا هم تمهیداتی برای آموزش خواندن و نوشتن به زبان بنگالی وجود ندارد. جنبشی مشابه در کاراناتاکا برای پذیرش زبان بنگالی فعالیت دارد.[۱۲] دولت کاراناتاکا بنگالی را دومین زبان خود اعلام کرده‌است.[۱۲]

بیهار

[ویرایش]
Interview of language soldiers participating in Bangla Language Movement of Manbhum
بهابینی مهاتو، زنی تأثیر گذار در جنبش منطقه بیهار.

زمانی که ایالت بیهار به زبان هندی رسمیت بخشید، اهالی منبهوم، که ناحیه‌ای در بیهار است، دولت را مجبور کردند که شهرستانی با زبان رسمی بنگالی برایشان بسازد .

جهارخند

[ویرایش]

این ایالت نه تنها همسایه‌ای برای بنگال غربی است، که جزئی از قلمرو سابق بنگاله هم به‌شمار می‌رفته. در برخی شهرستان‌های آن بنگالی‌ها در اکثریت هستند. زبان محلی بنگلا جهارخند هم ارتباط تنگاتنگی با بنگالی دارد ولیکن هنوز هیچ‌یک رسمیت نیافتند و تنها انگلیسی هندی و اردو در این ایالت رسمی هستند. تلاش جنبش برای رسمیت بنگالی بی ثمر بوده و تنها آن را به عنوان زبان دوم قبول کرده‌اند و در مدارس زبان هندی جایگزین بنگالی شده‌است.[۱۳][۱۴][۱۵]

دهلی

[ویرایش]

پس از چندپارگی هندوستان، مهاجران بنگالی زیادی هم به دهلی رفته‌اند و محله خاص خود را نیز دارند. برخی بنگال‌ها هم از ۲۰۰ سال پیش بدین سو برای تجارت و غیره به دهلی آمده‌اند. حدود ۱۰ مدرسه بنگالی با زبان تدریس انگلیسی در پایتخت هند وجود دارد. بنگالی دومین زبان اقلیت‌ها در دهلی است. طبق سرشماری هند ۲٫۵ میلیون (25 lakhs) نفر مشمول این جمعیت هستند.[۱۶]

دینجپور شمالی

[ویرایش]

دانش آموزان مدرسه Daribhit High School در نزدیکی اسلامپور در دینجپور شمالی، بنگال غربی، خواهان جایگزین شدن معلمان بنگالی به جای معلمان اردو شدند و از سپتامبر ۲۰۱۸ معترضند.[۱۷][۱۸]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "The Official Website of Purulia District". purulia.nic.in. Retrieved 2018-01-07.
  2. ↑ Pisharoty, Sangeeta Barooah. "In Language Movements of West Bengal and Assam, a Parallel in Governments' Responses". thewire.in (به انگلیسی). Retrieved 2018-01-07.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Progress report. "29 New Villages Established in Dandakaranya" (PDF). Yojana. Archived from the original (PDF) on 25 February 2015. Retrieved 7 January 2018.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ "Bengali | Gets | Second Language | Status | Karnataka". www.oneindia.com (به انگلیسی). Retrieved 2018-01-07.
  5. ↑ Khan, Yasmin (2007). The Great Partition: The Making of India and Pakistan (به انگلیسی). Yale University Press. ISBN 0-300-12078-8.
  6. ↑ Choudhuri, Arjun. "Bhasha Shahid Divas". We The People, Barak Valley. Retrieved 23 May 2013.
  7. ↑ News of Dandkaranya. "Rebirth of Bangladeshi Hindu Refugee - Dandakaranya". Archived from the original on 23 March 2017. Retrieved 7 January 2017.
  8. ↑ refugees (2012-08-21). refugees and Borders: The Great Exodus of 1971. p. 151. ISBN 978-1-136-25036-1. Retrieved 7 January 2017.
  9. ↑ Dandkaranya Project. Dandakaranya: A Survey of Rehabilitation (PDF). Archived from the original (PDF) on 4 March 2016. Retrieved 7 January 2017.
  10. ↑ work. Villages Established (PDF). Archived from the original (PDF) on 25 February 2015. Retrieved 7 January 2017.
  11. ↑ Project Detail. "Rs. 7.81 crores has been provided for Rehabilitation". Archived from the original on 25 February 2015. Retrieved 7 January 2017.
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ http://www.prothom-alo.com/amp/international/article/3856কর্ণাটকে-রাজ্যভাষার-মর্যাদা-পেল‘বাংলা’[پیوند مرده]
  13. ↑ "Bengalis feel ignored by Jharkhand govt - Times of India". The Times of India. Retrieved 2017-12-21. {{cite web}}: Cite has empty unknown parameter: |1= (help)
  14. ↑ "Make Bengali the second official language: Bangabhasi Samity". News18. Retrieved 2017-12-21.
  15. ↑ "Bengali Language & Bengali speaking population in Jharkhand". Anil mandal's blog (به انگلیسی). 2014-11-12. Retrieved 2017-12-21. {{cite web}}: Cite has empty unknown parameter: |1= (help)
  16. ↑ কাঞ্জিলাল, সুমনা. "দিল্লিতে বাংলা আকাদেমি গঠনে তৎপরতা".
  17. ↑ "Bengal: Students clash with police in school over appointment of teachers, one dead". The Indian Express (به انگلیسی). 2018-09-20. Retrieved 2018-09-26.
  18. ↑ "Students clash with police over appointment of teachers in West Bengal, 1 dead". India Today (به انگلیسی). Retrieved 2018-09-26.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=جنبش_زبان_بنگالی_در_هند&oldid=38479761»