پرش به محتوا

جمال‌الدین منبری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جمال الدین منبری (زادهٔ ۱۳۳۹ در تهران) خواننده و آهنگساز ایرانی است.

فراگیری موسیقی

[ویرایش]

منبری فراگیری موسیقی را از سال ۱۳۵۵ آغاز کرد. او زیر نظر استادانی مانند محمدرضا شجریان، فرامرز پایور، رامبد صدیف، حسین دهلوی، علیرضا مشایخی، محمد سریر، حسن ریاحی و محمد اسماعیلی نوازندگی سنتور و تنبک، آواز، و دروس نظری موسیقی را فراگرفت.[۱]

تحصیلات

[ویرایش]

آخرین مدرک او بعد از کارشناسی موسیقی، درجه‌دو هنریِ ارزشیابی هنرمندان (معادل فوق لیسانس) است.[۲]

فعالیت‌های آموزشی موسیقی

[ویرایش]

منبری در هنرستان موسیقی دختران تهران، مؤسسهٔ دانشگاهیِ رسام هنر (جهاد دانشگاهی)، مرکز آموزش فرهنگ و هنر واحد ۴ تهران، مرکز آموزش حین خدمت فرهنگیان (دارالفنون و شهید رجایی)، کلاسهای عمومی و تخصصی موسیقی برای تهیه‌کنندگان رادیو، دانشکدهٔ هنر و معماری دانشگاه آزاد، دانشگاه صدا و سیما و… سابقهٔ تدریس دارد. همچنین، کارگاه‌های آموزشیِ مختلفی در بعضی شهرستان‌ها برگزار کرده‌است.[۲]

آثار

[ویرایش]

از منبری آثار گوناگون در زمینهٔ آهنگسازی و خوانندگی رادیو و تلویزیون و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به صورت کنسرت و آلبوم موجود است. بعضی از تنظیم‌ها و آهنگسازی‌های منبری با صدای خود او و نیز خوانندگان دیگری مانند حسام‌الدین سراج، محمد معتمدی و غلامحسین اشرفی به ضبط رسیده‌است.

به‌عنوان خواننده

[ویرایش]

به‌عنوان آهنگساز

[ویرایش]

اجرای صحنه

[ویرایش]

منبری کنسرت‌های متعددی در داخل و خارج از کشور داشته که می‌توان به اجراهای او با ارکستر سمفونیک تهران و ارکستر سمفونیک صداوسیما با رهبری هنرمندانی همچون فریدون ناصری، محمد بیگلری‌پور، نادر مرتضی‌پور، منوچهر صهبایی، و ارکستر بزرگ مضرابی به رهبری حسین دهلوی، ارکستر ملی ایران به رهبری فرهاد فخرالدینی، و ارکسترهای دیگری در قالب موسیقی دستگاهیِ ایرانی با همکاری هنرمندانی همچون سعید ثابت و مهرداد دلنوازی اشاره داشت.

فعالیت‌ها در صدا و سیما

[ویرایش]

از سوابق دیگرِ منبری می‌توان به مدیریت ارکسترهای صدا و سیما، مدیریت تولید و مدیریت آموزش و پژوهش در رادیو و تلویزیون یاد کرد. او در حال حاضر به‌عنوان کارشناس ارشد، مدرس موسیقی، آهنگساز، نوازنده، و خواننده مشغول فعالیت است. همچنین، یکی از متولیان انجمن آهنگسازان و خوانندگان جوان در صداوسیما از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۷۸ است.[۲]

منابع

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]
  • خبرگزاری مهر
  • ژورنال موسیقی گفتگوی هارمونیک
  • وبگاه دل و جان