جلال قیامی میرحسینی
 | موضوع این مقاله ممکن است شرایط یادشده در رهنمود سرشناسی برای افراد در ویکی‌پدیا را برآورده نسازد. (ژوئیه ۲۰۲۴) |
جلال قیامی میرحسینی (زادهٔ ۲ خرداد ۱۳۴۵)[نیازمند منبع] نویسنده ایرانی است. او در یک خانوادهُ کارگری در مشهد چشم به جهان گشود. تحصیلات را در مشهد گذراند و پس از اخذ لیسانس به تدریس در دبیرستان‌ها پرداخت. وی در سال ۱۳۷۲ به استخدام بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی درآمد و در سال ۱۴۰۲ بازنشسته شد. قیامی از همان دورهُ دانشجویی علاوه بر تدریس به ویرایش نیز می‌پرداخت و کتاب‌های زیادی را ویرایش کرد. در سال‌های فعالیت در بنیاد پژوهش‌ها نیز وی در سمت ویراستار شاغل بود.[۱] قیامی با شرکت در انجمن ادبی فرخ به‌طور غیر مستقیم شاگرد آن مرحوم به‌شمار می‌آید.[۲] از میان آثار وی تصحیح دیوان محمود فرخ، ده چهره، ده نگاه و خاطرات لطفعلی خان بیش از دیگر کارهایش مورد توجه قرار گرفته‌اند و در مطبوعات بازتاب یافته‌اند.[۳]
قیامی شعر نیز می‌سراید و از مجموعه اشعار وی می‌توان به من آینه‌ام تو آفتابی (با مقدمهُ نجیب مایل هروی)، برگ‌های خاکستری و معشوق باستانی سنگ اشاره کرد.[۴]
در کتاب تذکرهٔ شاعران مشهد دربارهٔ او می‌خوانیم:
شعرهای او سرشار از غم و اندوه، یأس و ناامیدی، اعتراض به روزگار و سرنوشت، مرگ‌طلبی و ستایش از آزادی و آزادگی‌ست. در حقیقت او را باید شاعری اجتماعی و سیاسی دانست.[۵]
آثار
[ویرایش]- ده چهره، ده نگاه، ۱۳۸۵، نشر خانه آبی[۶]
- دیوان محمود فرخ به کوشش جلال قیامی، ۱۳۹۲، نشر اردشیر[۷]
- از روستا به شهر، به کوشش سیدجلال قیامی میرحسینی، ۱۳۹۹، دارالموده، قم[۸]
- کلاغه میگه غار غار خبر خبر خبردار، ۱۴۰۲، نشر محقق، مشهد[۹]
- خاطرات لطفعلی خان، به تصحیح و تحقیق جلال قیامی میرحسینی، ۱۳۹۶، تهران، نشر روزگار[۱۰]
- ماشین‌نوشته‌ها، ۱۴۰۲، نشر محقق، مشهد[۱۱]
- جنگل تر، ۱۳۸۳، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی[۱۲]
- برگ‌های خاکستری
- معشوق باستانی سنگ
مقالات و گفت‌وگوها
[ویرایش]- فرهنگ نویسی یا کتابسازی[۱۳]
- نسیم آشنا کو تا ز گل بی‌پرده‌تر گردم[۱۴]
- جلال قیامی از شعر قهرمان می‌گوید، شهرآرا[۱۵]
- رباعیات متخلص، پسوند «کده» و چند ردیف نو در دیوان حزین لاهیجی[۱۶]
- با خود بسنج وسعت میدان خویش را نقدی بر دیوان حزین لاهیجی، به تصحیح ذبیح‌الله صاحبکار[۱۷]
- ستم بر زبان فارسی (نگاهی به کتاب فارسی سال اول راهنمایی)[۱۸]
- پارسی را این گونه پاس ندارید (نقدی بر کتاب فارسی دوم راهنمایی)[۱۹]
- شریح قاضی و فتوای امام حسین (ع)[۲۰]
منابع
[ویرایش]- ↑ رسولی، جواد (۱۴۰۳). خطهٔ ویراستاران. انتشارات کلهر. ص. ۱۵. شابک ۹۷۸۶۲۲۵۴۲۵۱۱۸.
- ↑ «شهرآرا» (PDF). ۱۶ بهمن ۱۴۰۱: ۱۰.
- ↑ قفقازی، علی (آذر و دی ۱۳۸۷). «آینهٔ پژوهش» (۱۱۳): ۷۲–۷۸.
- ↑ وحیدیان کامیار، دکتر تقی؛ عظیمی، محمد (۱۳۹۳). تذکرهٔ شاعران مشهد. به کوشش سعید خومحمدی خیرآبادی. نشر پیام طوس. ص. ۶۲۱. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۲۸۳۳۳.
- ↑ وحیدیان کامیار، دکتر تقی؛ عظیمی، محمد (۱۳۹۳). تذکرهٔ شاعران مشهد. به کوشش سعید خومحمدی خیرآبادی. نشر پیام طوس. ص. ۶۲۰. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۲۸۳۳۳.
- ↑ «ده چهره، ده نگاه». خانه کتاب و ادبیات ایران.
- ↑ «دیوان محمود فرخ». خانه کتاب و ادبیات ایران.
- ↑ «از روستا به شهر». خانه کتاب و ادبیات ایران.
- ↑ «کلاغه میگه غارغار خبر خبر خبردار». خانه کتاب و ادبیات ایران.
- ↑ «خاطرات لطفعلی خان». خانه کتاب و ادبیات ایران.
- ↑ «ماشین‌نوشته‌ها». خانه کتاب و ادبیات ایران.
- ↑ «جنگل تر». خانه کتاب و ادبیات ایران.
- ↑ «روزنامه قدس». ۱۳ آبان ۱۳۷۴.
- ↑ «روزنامه قدس». ۲۹ بهمن ۱۳۷۵.
- ↑ «جلال قیامی از شعر قهرمان می‌گوید | نماینده واقعی سبک هندی». شهرآرا نیوز.
- ↑ «پاژ» (۱۸). تابستان ۱۳۹۴: ۴۱–۴۷.
- ↑ «مشکوة» (۵۲): ۱۰۵–۱۲۸.
- ↑ «جهان کتاب» (۵). شهریور ۱۳۸۳: ۱۴.
- ↑ «دوماهنامه آیین پژوهش». ۱۸ (۱). ۱۳۸۶.
- ↑ «چشم‌انداز ایران» (۵۴). اسفند ۱۳۸۷ و فروردین ۱۳۸۸: ۹۹.
 | این یک مقالهٔ خرد پیرامون یک نویسنده، شاعر یا نمایش‌نامه‌نویس است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |