پرش به محتوا

جایزه لورنزو باندینی

بررسی‌شده
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جایزه لورنزو باندینی
توصیف«عملکرد ستودنی در ورزش‌های موتوری»[۱]
مکانبریسیگلا، امیلیا-رومانیا
کشورایتالیا
برگزارکنندهانجمن جایزه لورنزو باندینی
نخستین دوره۱۹۹۲
دریافت‌کننده کنونیلاندو نوریس (۲۰۲۳)

جایزه لورنزو باندینی (ایتالیایی: Trofeo Lorenzo Bandini) یک جایزهٔ سالانه است که جهت ارج‌نهادن بر دستاوردهای یک فرد یا یک تیم در مسابقات اتومبیل‌رانی فرمول یک اهدا می‌شود.[۲] این جایزه به یاد لورنزو باندینی رانندهٔ ایتالیایی نام‌گذاری شده‌است که سه روز پس از یک تصادف مرگبار در جایزه بزرگ موناکو ۱۹۶۷ بر اثر سوختگی‌های شدید درگذشت.[۳] این جایزه، یک کپی دقیق سرامیکی از خودروی فراری ۳۱۲/۶۷ باندینی است که شمارهٔ ۱۸ روی آن حک شده‌است[۴] و به‌جای نتیجهٔ به‌دست آمده، به‌واسطهٔ شیوهٔ دستیابی به موفقیت[۵] و شخصیت و روند رسیدن به مسابقات،[۶] به «یک عملکرد ستودنی در ورزش‌های موتوری» اهدا می‌شود.[۱] یک هیئت ۱۲ نفره از داوران، شامل خبرنگاران مسابقات موتوری و اعضای سابق تیم‌های فرمول یک، برندهٔ این جایزه را مشخص می‌کنند. برنده در مراسمی در بریسیگلا در امیلیا-رومانیا، شهر خانگی باندینی، جایزه را از انجمن جایزه لورنزو باندینی دریافت می‌کند.[۷] این جایزه در دنیای مسابقات موتوری بسیار معتبر قلمداد می‌شود.[۲][۸]

ایوان کاپلی، رانندهٔ ایتالیایی، نخستین برندهٔ جایزهٔ لورنزو باندینی بود که در سال ۱۹۹۲ موفق به کسب آن شد.[۹] این جایزه در سال‌های ۱۹۹۳ و ۱۹۹۴ اهدا نشد و هیچ شخصی نیز تاکنون موفق نشده‌است که بیش از یک بار این جایزه را از آن خود کند.[۹] این جایزه معمولاً به رانندگان مسابقه تعلق می‌گیرد، اما چهار عضو غیر رانندهٔ تیم نیز آن را کسب کرده‌اند: لوکا دی مونتدزمولو، رئیس فراری (۱۹۹۷)،[۹] پیرو فراری، معاون رئیس هیئت مدیرهٔ شرکت (۲۰۱۳)[۱۰] و استفانو دومنیکالی، مدیر عامل اجرایی فرمول یک، و ماسیمو ریولا، مدیر عامل اجرایی رقابت‌های جایزه بزرگ موتورسواریِ آوریلیا (۲۰۲۱).[۱۱] این جایزه در دو مورد نیز به تیم‌های مسابقه اهدا شده‌است:[۱][۱۲] تیم فرمول یک مرسدس آام‌گ پتروناس برای کسب مقام قهرمانی سازندگان جهان با یک موتور وی۶ مجهز به فناوری هیبرید (۲۰۱۵)[۱] و اسکودریا فراری جهت بزرگداشت هفتادمین سالگرد بنیان‌گذاری آن (۲۰۱۷).[۱۲] این جایزه ده بار به رانندگان و تیم‌های ایتالیایی و چهار بار به شرکت‌کنندگان و سازندگان آلمانی و بریتانیایی اهدا شده‌است. برندهٔ این جایزه در سال ۲۰۲۳ لاندو نوریس بوده‌است.[۱۳]

برندگان

[ویرایش]
سال تصویر برنده ملیت منبع
۱۹۹۲ یک عکس سیاه‌وسفید از ایوان کاپلی در سال ۱۹۹۱ ایوان کاپلی  ایتالیا [۹]
۱۹۹۳
بدون جایزه
[۹]
۱۹۹۴
۱۹۹۵ (برای ۱۹۹۴) یک عکس سیاه و سفید از دیوید کولتارد در سال ۱۹۹۹ دیوید کولتارد  بریتانیا [۹]
۱۹۹۶ (برای ۱۹۹۵) ژاک ویلنوو در سال ۲۰۰۲ ژاک ویلنوو  کانادا [۹]
۱۹۹۷ (برای ۱۹۹۶) لوکا کوردرو دی مونتدزمولو در سال ۲۰۰۸ لوکا کوردرو دی مونتدزمولو  ایتالیا [۹]
۱۹۹۸ (برای ۱۹۹۷) جانکارلو فیزیکلا با یک لباس مسابقه‌ای قرمز و سفید در سال ۲۰۱۲ جانکارلو فیزیکلا  ایتالیا [۹]
۱۹۹۹ (برای ۱۹۹۸) الکساندر وورز مسابقه ۲۴ ساعته لمانز سال ۲۰۱۶ الکساندر وورز  اتریش [۹]
۲۰۰۰ (برای ۱۹۹۹) یارنو ترولی در سال ۲۰۱۴ یارنو ترولی  ایتالیا [۹]
۲۰۰۱ (برای ۲۰۰۰) جنسون باتن در جایزه بزرگ مالزی سال ۲۰۱۰ جنسون باتن  بریتانیا [۱۴]
۲۰۰۲ (برای ۲۰۰۱) خوان پابلو مونتویا جایزه بزرگ ایالات متحده سال ۲۰۰۲ خوان پابلو مونتویا  کلمبیا [۱۵]
۲۰۰۳ (برای ۲۰۰۲) میشائیل شوماخر جایزه بزرگ ایالات متحده سال ۲۰۰۵ میشائیل شوماخر  آلمان [۱۶]
۲۰۰۴ (برای ۲۰۰۳) کیمی رایکونن در یک معبد چینی در تایوان در سال ۲۰۰۲ کیمی رایکونن  فنلاند [۹]
۲۰۰۵ (برای ۲۰۰۴) فرناندو آلونسو در جایزه بزرگ موتورسواری ایتالیا سال ۲۰۱۶ فرناندو آلونسو  اسپانیا [۱۷]
۲۰۰۶ (برای ۲۰۰۵) مارک وبر در جایزه بزرگ کانادا سال ۲۰۰۸ مارک وبر  استرالیا [۱۸]
۲۰۰۷ (برای ۲۰۰۶) فلیپه ماسا در رقابت‌های بین‌المللی ستاره مسابقات کارتینگ در سال ۲۰۰۷ فلیپه ماسا  برزیل [۱۹]
۲۰۰۸ (برای ۲۰۰۷) رابرت کوبیکا با لباس ب‌ام‌و سائوبر در سال ۲۰۰۷ رابرت کوبیکا  لهستان [۲۰]
۲۰۰۹ (برای ۲۰۰۸) سباستیان فتل در حال دست تکان دادن برای گروهی از تماشاگران در جایزه بزرگ کانادا سال ۲۰۰۸ سباستیان فتل  آلمان [۲۱]
۲۰۱۰ (برای ۲۰۰۹) لوئیز همیلتون در حال صحبت‌کردن در یک کنفرانس خبری در جایزه بزرگ سنگاپور سال ۲۰۰۸ لوئیز همیلتون  بریتانیا [۲۲]
۲۰۱۱ (برای ۲۰۱۰) نیکو رزبرگ با کت و شلوار در سال ۲۰۱۵ نیکو رزبرگ  آلمان [۶]
۲۰۱۲ (برای ۲۰۱۱) برونو سنا با یک تی‌شرت سیاه با نشان‌های حامیان مالی و شلوار جین در جایزه بزرگ کانادا سال ۲۰۱۱ برونو سنا  برزیل [۴]
۲۰۱۳ (برای ۲۰۱۲) پیرو فراری  ایتالیا [۱۰]
۲۰۱۴ (برای ۲۰۱۳) دنیل ریکاردو در جایزه بزرگ مالزی سال ۲۰۱۵ دنیل ریکاردو  استرالیا [۸]
۲۰۱۵ (برای ۲۰۱۴) لوئیز همیلتون در حال راندن خودروی فرمول یک نقره‌ای مرسدس در جایزه بزرگ سنگاپور سال ۲۰۱۴ تیم فرمول یک مرسدس آام‌گ پتروناس  آلمان [۱]
۲۰۱۶ (برای ۲۰۱۵) ماکس فرستاپن در جایزه بزرگ مالزی سال ۲۰۱۶ ماکس فرستاپن  هلند [۲۳]
۲۰۱۷ (برای ۲۰۱۶) سباستیان فتل در حال رانندگی با خودروی فرمول یک فراری در پیست بارسلون-کاتالونیا در اوایل سال ۲۰۱۷ اسکودریا فراری  ایتالیا [۱۲]
۲۰۱۸ (برای ۲۰۱۷) والتری بوتاس در جایزه بزرگ ایالات متحده سال ۲۰۱۷ والتری بوتاس  فنلاند [۷]
۲۰۱۹ (برای ۲۰۱۸) آنتونیو جوویناتزی در مرحلهٔ آزمون پیش از فصل ۲۰۱۹ در پیست بارسلون-کاتالونیا آنتونیو جوویناتزی  ایتالیا [۲۴]
۲۰۲۰ (برای ۲۰۱۹) شارل لکلرک با تی‌شرت قرمز فراری و عینک دودی مشکی شارل لکلرک  موناکو [۱۰]
۲۰۲۱ Stefano Domenicali in 2020 استفانو دومنیکالی  ایتالیا [۱۱]
Massimo Rivola at a signing in 2013 ماسیمو ریولا  ایتالیا
۲۰۲۲ کوین مگنوسن با یک ژاکت سیاه تیم هاس کوین مگنوسن  دانمارک [۲۵]
۲۰۲۳ لاندو نوریس  بریتانیای کبیر [۱۳]

آمار

[ویرایش]
برندگان بر پایه ملیت
ملیت برندگان
 ایتالیا ۱۰
 آلمان ۴
 بریتانیا ۴
 استرالیا ۲
 برزیل ۲
 فنلاند ۲
 اتریش ۱
 کانادا ۱
 کلمبیا ۱
 موناکو ۱
 هلند ۱
 لهستان ۱
 اسپانیا ۱
 دانمارک ۱

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ "Mercedes wins 2015 Lorenzo Bandini Trophy". GPUpdate.net. 20 August 2015. Archived from the original on 22 August 2015. Retrieved 10 January 2020.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Contractor, Sameer (10 May 2018). "Mahindra Racing Becomes First Formula E Team To Be Honoured At Lorenzo Bandini Trophy Event". NDTV. Archived from the original on 12 August 2019. Retrieved 12 August 2019.
  3. Diepraam, Mattijs (3 September 2009). "The second lost generation from Italy". 8W. Archived from the original on 12 October 2017. Retrieved 10 January 2020.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ "Senna receives Bandini Trophy". The Oxford Times. 16 July 2012. Archived from the original on 12 August 2019. Retrieved 12 August 2019.
  5. "Senna awarded Lorenzo Bandini Trophy". ESPN. 12 June 2012. Archived from the original on 12 August 2019. Retrieved 12 August 2019.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ "Grapevine: Rosberg receives Bandini Trophy". Autosport.com. 6 June 2011. Archived from the original on 12 August 2019. Retrieved 12 August 2019.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ Zuber, Otto (6 May 2018). "Trofeo Bandini: Ehre für Valtteri Bottas und Mercedes" [Trofeo Bandini: Honor for Valtteri Bottas and Mercedes]. Speedweek (به آلمانی). Archived from the original on 12 August 2019. Retrieved 10 January 2020.
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ "Daniel Ricciardo awarded prestigious Formula One trophy". The Guardian. Australian Associated Press. 2 September 2014. Archived from the original on 12 August 2019. Retrieved 12 August 2019.
  9. ۹٫۰۰ ۹٫۰۱ ۹٫۰۲ ۹٫۰۳ ۹٫۰۴ ۹٫۰۵ ۹٫۰۶ ۹٫۰۷ ۹٫۰۸ ۹٫۰۹ ۹٫۱۰ ۹٫۱۱ "Kubica wins Lorenzo Bandini Award". Crash. 14 April 2008. Archived from the original on 15 July 2015. Retrieved 10 January 2020.
  10. ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ "F1: a Piero Ferrari il trofeo Bandini" [F1: Piero Ferrari the Bandini trophy] (به ایتالیایی). Agenzia Nazionale Stampa Associata. 25 January 2013. Archived from the original on 12 August 2019. Retrieved 12 August 2019.
  11. ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ Bucci, Alessandro (3 December 2021). "Il 28esimo Trofeo Bandini assegnato ax aequo o Stefano Domenicali e Massimo Rivola" [The 28th Bandini Trophy awarded equally to Stefano Domenciali and Massimo Rivola]. Autosprint (به ایتالیایی). Archived from the original on 20 January 2024. Retrieved 20 January 2024.
  12. ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ۱۲٫۲ Nugnes, Franco (24 May 2017). "Trofeo Bandini: consegnato il premio 2017 alla Scuderia Ferrari" [Bandini Trophy: the 2017 Prize awarded to the Scuderia Ferrari] (به ایتالیایی). Motorsport.com. Archived from the original on 12 August 2019. Retrieved 12 August 2019.
  13. ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ Brunner, Mathias (15 December 2023). "Lando Norris (McLaren): Trofeo Lorenzo Bandini 2023". Speedweek (به آلمانی). Archived from the original on 20 January 2024. Retrieved 20 January 2024.
  14. Eason, Kevin (14 April 2001). "Button resolves to work through his frustrations; Motor racing". The Times. p. 39. Archived from the original on 15 November 2020. Retrieved 12 August 2019 – via Gale Academic OneFile.
  15. "Montoya wins Bandini award". Motorsport.com. 29 March 2002. Archived from the original on 12 August 2019. Retrieved 12 August 2019.
  16. "Schumacher Receives Bandini Award". Autosport. Reuters. 22 May 2003. Archived from the original on 12 August 2019. Retrieved 12 August 2019.
  17. "Fernando Alonso and Flavio Briatore were recipients of awards at last night's Lorenzo Bandini Trophy ceremony in Brisighella" (Press release). Renault. 21 April 2005. Archived from the original on 15 January 2006. Retrieved 10 January 2020.
  18. "Williams driver Webber wins Lorenzo Bandini trophy". ESPN. Reuters. 12 April 2006. Archived from the original on 12 August 2019. Retrieved 10 January 2020.
  19. Noble, Jonathan (20 February 2007). "Massa honoured with Bandini award". Autosport.com. Archived from the original on 13 January 2017. Retrieved 10 January 2020.
  20. "Kubica earns Italy honour". Sky Sports. 14 April 2008. Archived from the original on 12 August 2019. Retrieved 12 August 2019.
  21. Amadeo, Andrea (7 May 2009). "E o troféu Lorenzo Bandini vai para Sebastian Vettel" [And the Lorenzo Bandini trophy goes to Sebastian Vettel]. Lance! (به پرتغالی). Archived from the original on 17 October 2019. Retrieved 17 October 2019.
  22. Panzariu, Ovidiu (6 July 2010). "Lewis Hamilton Wins Lorenzo Bandini Trophy". Auto Evolution. Archived from the original on 12 August 2019. Retrieved 10 January 2020.
  23. "F1: Trofeo Bandini, premiato Verstappen. "Sono onorato"" [F1: Bandini Trophy, Verstappen awarded. "I'm honored"]. La Gazzetta dello Sport (به ایتالیایی). 18 July 2016. Archived from the original on 12 August 2019. Retrieved 12 August 2019.
  24. "F1, assegnato a Giovinazzi il premio Lorenzo Bandini" [F1, Lorenzo Bandini award assigned to Giovinazzi]. Corriere dello Sport – Stadio (به ایتالیایی). 18 June 2019. Archived from the original on 12 August 2019. Retrieved 12 August 2019.
  25. Sigaard, Anton (10 September 2022). "Magnussen vinder fornem pris" [Magnussen wins a prestigious award] (به دانمارکی). TV 2. Archived from the original on 10 September 2022. Retrieved 23 November 2022.

پیوند به بیرون

[ویرایش]