پرش به محتوا

جان شین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جان شین
زادهٔ۳ فوریه ۱۷۷۷
لیث، پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند
درگذشت۳۱ ژانویهٔ ۱۸۳۶ (۵۸ سال)[۱]
باکینگهام‌شر، پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند
ملیتبریتانیایی
محل تحصیلدانشگاه ادینبرو
شناخته‌شده برایتنفس شین–استوکس
پیشینه علمی
شاخه(ها)پزشکی

جان شین (انگلیسی: John Cheyne؛ ‏ ۳ فوریه ۱۷۷۷ – ۳۱ ژانویهٔ ۱۸۳۶) جراح اهل پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند بود که امروزه نامش به واسطۀ تنفس شین–استوکس در یادها مانده است.

او که پدرش هم جراح بود،[۲] در سال ۱۵ سالگی برای تحصیل در رشتهٔ پزشکی به دانشگاه ادینبرو رفت و در ۱۸ سالگی فارغ‌التحصیل شد و بلافاصله به ارتش پیوست و به‌عنوان جراح مشغول به کار شد. او در سال ۱۸۱۴ به عضویت انجمن سلطنتی ادینبرو درآمد و اسناد رشتهٔ پزشکی میدان جنگ شد. وی مؤلف رسالهٔ «آسیب‌شناسی غشای حنجره و نای» در سال ۱۸۰۹ بود.

منابع[ویرایش]

  1. "Former Fellows of The Royal Society of Edinburgh, 1783–2002, Part 1" (PDF). The Royal Society of Edinburgh. 2006. p. 178. Retrieved 21 January 2020.
  2. Edinburgh and Leith Post Office Directory 1773

پیوند به بیرون[ویرایش]