پرش به محتوا

جان اف. بریدی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جان اِف. بریدی
زادهٔ۸ ژانویهٔ ۱۹۵۴ ‏(۷۰ سال)
ملیتایالات متحده آمریکا
محل تحصیلدانشگاه پنسیلوانیا
دانشگاه کمبریج
دانشگاه استنفورد
جوایزفرهنگستان هنر و علوم آمریکا (۲۰۱۴)
جایزه دینامیک سیالات (۲۰۱۱)
مدال بینگهام (۲۰۰۷)
پیشینه علمی
شاخه(ها)دینامیک شاره‌ها
رئولوژی
محل کارمؤسسه فناوری ماساچوست
مؤسسه فناوری کالیفرنیا
استاد راهنماآندریاس آکریوس

جان اِف. (فرانسیس) بریدی (به انگلیسی: John F. (Francis) Brady) (متولد ۸ ژانویه ۱۹۵۴) حائز منصب استاد تمامی چِورون در رشته مهندسی شیمی در مؤسسه فناوری کالیفرنیا است. حوزه تخصصی بریدی مکانیک سیالات است و عمده شهرت وی به خاطر معرفی روش دینامیک استوکسی برای شبیه‌سازی سوسپانسیون‌های ذرات کروی و بیضی‌گون در جریان‌های با عدد رینولدز پایین است.

تحصیلات و مشاغل

[ویرایش]

بریدی دوره کارشناسی را در سال ۱۹۷۵ در رشته مهندسی شیمی در دانشگاه پنسیلوانیا به پایان رساند. در سال ۱۹۷۶ تأییدیه دوره تحصیلات تکمیلی دانشگاه کمبریج انگلستان را به دست آورد. مدارک کارشناسی ارشد و دکترای خود را به ترتیب در سال‌های ۱۹۷۷ و ۱۹۸۱ از دانشگاه استنفورد کسب کرد. موضوع رساله دوره دکترای بریدی که زیر نظر آندریاس آکریوس انجام شده «آثار اینرسی در جریان‌های کاویتی بسته شده و تأثیر آن‌ها در در هم شکسته شدن قطره» است. هم‌چنین در سال آخر دوره دکترا، بریدی به عنوان محقق پسادکترای ناتو در مؤسسه فناوری شیمی‌فیزیک پاریس مشغول به فعالیت بود.[۱]

پس از اتمام دوره پسادکترا، بریدی به عنوان عضو هیئت علمی در رشته مهندسی شیمی به مؤسسه فناوری ماساچوست پیوست و در سال ۱۹۸۱ دارای مرتبه استادیاری شد. در سال ۱۹۸۵ وی به دانشکده شیمی و مهندسی شیمی کلتک پیوست و از آن زمان تا کنون در این دانشگاه باقی مانده است.

تخصص بریدی در مکانیک سیالات، رئولوژی و پدیده‌های انتقال (به ویژه در مورد سوسپانسیون‌ها و سیالات مرکب) است. در میان تمامی کارهای تحقیقاتی بریدی، شاخص‌ترین کار مربوط به تحقیق وی به همراه جورج بوسیز در معرفی کردن دینامیک استوکسی بوده است.[۲] روش دینامیک استوکسی امکان شبیه‌سازی دقیق و سریع دینامیک و رئولوژی سوسپانسیون‌های کروی‌شکل را در جریان‌های با عدد رینولدز پایین فراهم می‌کند.[۳][۴] پس از این پژوهش، دانشمندان اقصا نقاط جهان با تکیه بر این روش دست به مدل‌سازی سوسپانسیون‌ها در شرایط مختلف زده‌اند و به کمک آن فهم بهتری نسبت به سیستم‌های فیزیکی مختلف دارای سوسپانسیون‌ها حاصل شده است.

طی سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۴، بریدی ویراستار پیوسته مجله مکانیک سیالات بود. از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۲ نیز ویراستاری مجله رئولوژی را بر عهده داشت.

جوایز و افتخارات

[ویرایش]

تا کنون بریدی حائز جوایز و افتخارات متعددی در سطح جهانی شده است که از مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از:

منابع

[ویرایش]
  1. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۸ فوریه ۲۰۱۶.
  2. http://adsabs.harvard.edu/abs/1988AnRFM..20..111B
  3. https://dx.doi.org/10.1017/S0022112001005912
  4. https://dx.doi.org/10.1063%2F1.1571819
  5. http://www.caltech.edu/news/caltech-faculty-elected-american-academy-arts-and-sciences-42678/
  6. http://www.nae.edu/30138.aspx