جالیکاتو
ویژگیها | |
---|---|
برخورد | بله |
اعضاء تیم | انفرادی |
جداسازی جنسیتی | خیر |
ردهبندی | ورزش سنتی |
محل برگزاری | فضای باز |
برگزاری | |
کشور یا منطقه | تامیل نادو، هند |
المپیک | خیر |
پارالمپیک | خیر |
جالیکاتو (انگلیسی: Jallikattu) یا سالیکاتو یک رویداد ورزشی هندی است که در ایالت تامیل نادو کشور هندوستان طرفدار دارد. در این رویداد، یک گاو نر رها میشود و افراد تلاش میکنند که کوهان گاو را گرفته و سوار آن بشوند یا آن را تحت کنترل خود در بیاورند. این مراسم هر سال در ماه ژانویه در جشنواره پونگال برگذار میشود. [۱]
این ورزش هم برای شرکت کنندگان و هم برای حیوانی که تلاش میشود به زور سوار آنها بشوند، خطرناک و حتی مرگبار است؛ به همین دلیل سازمانهای حقوق حیوانات خواستار ممنوعیت این ورزش شدهاند و در نتیجه اعتراضات دیوان عالی هند چندین بار در گذشته انجام این ورزش را ممنوع کرده است. در نهایت با اعتراض مردم به این ممنوعیت، مصوبه جدیدی در سال ۲۰۱۷ برای ادامه این ورزش صادر شد.[۲]
تاریخچه
[ویرایش]یک غارنگاره در نزدیکی شهر مادورای کشف شده است که یک مرد را نشان میدهد که تلاش میکند یک گاو نر را کنترل کند. تخمین زده میشود که این نقاشی ۱۵۰۰ سال قدمت دارد.[۳]
سکه ای حلبی توسط رئیس انجمن سکهشناسی هند بررسی شده است. گفته میشود این سکه دارای شواهدی از تاریخچه جالیکاتو در گذشته است. رئیس انجمن سکهشناسی هند پس از بررسی گفت که این سکه متعلق به قرن سوم یا چهارم قبل از میلاد است.[۴]
بخشی از |
حقوق جانوران |
---|
انواع
[ویرایش]جالیکاتو انواع مختلفی دارد. بعضی از آنها عبارتند از:[۵]
- وادی مانجوویراتو (Vadi manjuviraṭṭu): رایجترین نوع رویداد جالیکاتو است. در آن گاو نر از یک فضای بسته به نام vadi vasal رها میشود و افراد حاضر تلاش میکنند که به کمک دستها یا بازوهای خود، کوهان پشت گاو را بگیرند تا پیروز شوند. فقط یک نفر در زمان میتواند تلاش کند تا گاو را تحت کنترل خود در بیاورد. این نوع در مادورای مرسوم تر است.
- ولی ویراتو (Vēli viraṭṭu): همانند نوع وادی مانجوویراتو است؛ با این تفاوت که در آن گاو مستقیماً در فضای آزاد رها میشود.
- واتام مانجوویراتو (Vaṭam manjuviraṭṭu): در این نوع گاو با طنابی به طول ۱۵ متر (۴۹ فوت) بسته میشود و گاو آزادانه در محدوده دایره ای به شعاع ۱۵ متر حرکت میکند (واتام به معنی دایره است). در این نوع تیمی شامل ۷ تا ۹ نفر در حداکثر زمان ۳۰ دقیقه برای پیروزی تلاش میکنند.
گاوها از طریق دروازه ای به نام vadi vasal وارد منطقه مسابقه میشوند. بهطور معمول، شرکت کنندگان باید فقط کوهان گاو را نگه دارند. در برخی از نوعهای جالیکاتو، نگه داشتن دم، شاخ یا گردن گاو موجب محرومیت فرد شرکتکننده میشود. در برخی از انواع جالیکاتو، شرکت کنندگان باید کوهان گاو را برای ۳۰ ثانیه یا در مسافت ۱۵ متر (۴۹ فوت) نگه دارد.[۶] اگر شرکت کننده توسط گاو پرتاب شود یا در حین گرفتن گاو بر زمین بیفتد، بازنده است. در برخی از انواع جالیکاتو فقط برای یک شرکت کننده مجاز است که کوهان گاو را بگیرد و اگر دو نفر به صورت همزمان کوهان گاو را بگیرند، هیچکدام برنده نمیشوند.[۷]
پرورش گاو
[ویرایش]گاو کوهاندار توسط مردم روستایی برای این رویداد پرورش داده میشود.[۸]
نگرانیها
[ویرایش]در سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۴، ۴۳ انسان و ۴ گاو نر در رویداد جالیکاتو کشته شدند. رویدادهای جالیکاتو در سال ۲۰۱۷، منجر به ۲۳ مورد مرگ و حدود ۲۵۰۰ جراحت انسانی و چندین مورد آسیب به گاو نر مسابقه رخ داد.[۹] همچنین ۵ نفر در سال ۲۰۲۰ به دلیل شرکت در مسابقات جالیکاتو کشته شدند.[۱۰]
نگرانیهای مربوط حقوق حیوانات، به دلیل وضعیت حمل و نقل گاوها قبل از رهاسازی و همچنین در طول تلاشهای رقیب برای تسلیم کردن گاو است. تمرینات قبل از رها شدن گاو نر شامل برانگیختن آنها با ابزارهایی همچون چوبهای تیز یا داس و همچنین خم کردن شدید دم است که میتواند باعث شکستگی مهرهها بشود. علاوه بر این مسائل، گزارشهایی مبنی بر اینکه گاوها را مجبور به نوشیدن الکل میکنند یا فلفل تند را در چشمانشان میمالند تا گاو نر عصبی شود، وجود دارد.[۱۱]
در هنگام تلاش افراد برای تحت کنترل درآوردن گاو، آنها به شیوههای مختلفی مانند چاقو، چوب، مشت، پرش و کشیده شدن روی زمین آسیب میبینند. در نوعهایی از جالیکاتو که در آن گاو کاملاً آزاد است، ممکن است به مکانهایی خطرناکی برخورد کند که میتواند به شکستگی استخوان یا مرگ ختم شود.[۱۲][۱۳][۱۴]
هیئت رفاه حیوانات هند، پس از تحقیقات در زمینه جالیکاتو، به این نتیجه رسید که «جالیکاتو، ذاتاً نسبت به حیوانات ظالم است».[۱۵][۱۶]
منابع
[ویرایش]- ↑ "Jallikattu". Drishti IAS (به انگلیسی). Retrieved 2024-09-09.
- ↑ Safi, Michael (2017-01-23). "Tamil Nadu passes order to lift bull-taming ban after angry protests". The Guardian (به انگلیسی). ISSN 0261-3077. Retrieved 2020-03-26.
- ↑ "Bull chasing, an ancient Tamil tradition". هندو (روزنامه). Archived from the original on 14 January 2014. Retrieved 13 January 2013.
- ↑ "Ancient Tin coin Suggests Existence of Jallikattu in the Sangam Era". 6 August 2015.
- ↑ "An ancient tradition sport". The Hindu. Archived from the original on 26 June 2014. Retrieved 13 January 2013.
- ↑ "'Bulls cannot be hurt' is the golden rule of Jallikattu, but who follows it?". asianetnews.tv. Retrieved 16 March 2018.
- ↑ "Jallikattu: What are the rules of the game". Outlook. Retrieved 20 January 2017.
- ↑ Natarajan, Swaminathan (19 July 2016). "Jallikattu: Why India bullfighting ban 'threatens native breeds'". BBC News (به انگلیسی). Retrieved 17 January 2017.
- ↑ "23 died in jallikattu in last one year". The Hindu. Chennai: Kasturi & Sons. 8 February 2018. Retrieved 11 February 2018.
- ↑ Pioneer, The. "5 die still Jallikattu all the rage in TN". The Pioneer (به انگلیسی). Retrieved 2020-03-26.
- ↑ Ray, A. (19 Jan 2017). "Jallikattu cheat sheet: 10 things you should know about the bull-taming sport". Economic Times. Retrieved 23 January 2017.
- ↑ Natarajan, S. (19 July 2016). "Jallikattu: Why India bullfighting ban 'threatens native breeds'". BBC News. Retrieved 20 January 2017.
- ↑ Mogul, P. (12 January 2016). "Jallikattu debate: Animal rights experts expose 'cruelty' of Indian bullfighting tradition". International Business Times. Retrieved 3 February 2017.
- ↑ "Jallikattu Ban: 'Send Them to the Butchers' is now the only option". The Quint. Retrieved 11 January 2017.
- ↑ Maulekhi, G. (13 January 2017). "Jallikattu: Bull taming is cruelty at its best, TN parties using it for political gains". FirstPost. Retrieved 25 January 2017.
- ↑ Rajagopol, Krishnadas (22 September 2016). "SC to hear Animal Welfare Board's petition challenging jallikattu order". The Hindu.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Jallikattu». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۹ سپتامبر ۲۰۲۴.