تی-۳۵
| تی-۳۵ | |
|---|---|
 | |
| نوع | تانک سنگین |
| خاستگاه |  اتحاد جماهیر شوروی |
| تاریخچه خدمت | |
| خدمت | ۱۹۳۵–۱۹۴۱ |
| استفاده‌شده توسط | اتحاد جماهیر شوروی |
| جنگ‌ها | جنگ جهانی دوم |
| تاریخچه تولید | |
| تاریخ طراحی | ۱۹۳۰–۳۲ |
| سازنده | شرکت مالیشف |
| تاریخ تولید | ۱۹۳۳–۳۸ |
| تعداد ساخته‌شده | حدود ۶۱ عراده[۱] |
| ویژگی‌ها | |
| موتور | موتور ۱۲ سیلندر بنزینی میکولین M-17M ۵۰۰ اسب بخار |
تی-۳۵ یک تانک سنگین با چند برجک ساخت شوروی بود توسط ارتش سرخ در جنگ جهانی دوم به کار گرفته شد.
طراحی و توسعه
[ویرایش]
دو پیش‌نمونه تانک تی-۳۵ بین سال‌های ۱۹۳۲ و ۱۹۳۳ توسط بخش مکانیک دفتر طراحی آزمایشی کارخانه بلشویک در لنینگراد تکمیل شد.[۲] ظاهر و بسیاری دیگر از اجزای این تانک از جمله کاربرد چند برجک، از طریق تانک تی-۲۸، به شدت متأثر از تانک بریتانیایی ویکرز ایندیپندنت بود.[۳] نخستین مدل تی-۳۵–۱ با وزن ۵۰٫۸ تن دارای موتور بنزینی M6 و یک توپ اصلی ۷۶٫۲ میلی‌متری PS-3 با ۴ برجک دیگر شامل دو توپ ۳۷ میلی‌متری و دو مسلسل بود. این تعداد تسلیحات نیاز به ۱۰ نفر خدمه ایجاد می‌نمود. مشکلات هنگام آزمایش، پیچیدگی برخی قطعات و هزینه بالا تی-۳۵–۱ را برای تولید انبوه نامناسب ساخته بود. پیش‌نمونه دوم با عنوان تی-۳۵–۲ از موتور قدرتمندتر M-17 و سیستم تعلیق اصلاح شده استفاده می‌کرد و تعداد برجک‌های کاهش یافته بود تا خدمه به ۷ نفر برسد. زره قوی‌تر ۳۵ میلی‌متری در جلو و ۲۵ میلی‌متری در اطراف و پشت، تانک را در مقابل آتش تسلیحات کوچک و ترکش خمپاره مقاوم می‌ساخت. تولید این مدت در ۱۱ اوت سال ۱۹۳۳ تأیید شد. با توجه به مشغله کارخانه بلشویک، کار تولید به کارخانه لوکوموتیو خارکوف منتقل گشت. مقداری بهبود در طراحی تی-۳۵ بین سال‌های ۱۹۳۳ تا ۱۹۳۹ اعمال گردید. مدل سال ۱۹۳۵ طولانی‌تر و به برجک جدید طراحی شده برای تانک تی-۲۸ با یک توپ ۷۶٫۲ میلی‌متری L-10 مجهز بود. در این مدل دو توپ ۴۵ میلی‌متری جایگزین توپ‌های پیشین ۳۷ میلی‌متری شدند. نهایتاً سال ۱۹۳۸ با افزایش تهدید توپ‌های قدرتمندتر ضد تانک، شش تانک آخر با زره زاویه‌دار برجک جهت ارتقای حفاظت تولید گشت.[۴] تا سال ۱۹۳۹ کاملاً روشن بود که زره تی-۳۵ به عنوان یک تانک سنگین بسیار نازک است؛ در همین حال سیستم تعلیق نیز بیش از ظرفیت بارگزاری شده بود و امکان ارتقا بیشتر وجود نداشت.[۵] با وجود قصد تولید انبوه، در مجموع تنها حدود ۶۱ دستگاه از تانک‌های تی-۳۵ بین سال‌های ۱۹۳۳ تا ۱۹۳۹ تولید شد.[۱]
ویژگی‌ها
[ویرایش]
اندازه بزرگ و سیستم ناکافی چرخش، تحرک‌پذیری تانک را به خصوص بر روی موانع دشوار ساخته بود. در صورت حرکت، هماهنگی بین برجک‌ها و شلیک دقیق سخت می‌شد.[۱] اثربخشی کلی تسلیحات با کالیبر نسبتاً پایین توپ اصلی، محدودتر گشته بود.[۳] تولید هر تی-۳۵ معادل ۹ تانک بی‌تی هزینه داشت که موجب برداشته شدن تمرکز از آن گشت.[۱] با وجود جثه بزرگ بیرونی، فضای داخل آن تنگ و ناکافی بود.[۵]
تاریخچه عملیاتی
[ویرایش]تمامی تانک‌های تولید شده به یک تیپ تانک در نزدیکی مسکو اختصاص یافتند.[۳] تی-۳۵ هیچ نبردی در جنگ زمستان بین شوروی و فنلاند تجربه نکرد. تنها هدف از آن حضور در رژه‌ها برای به رخ کشیدن دستاوردها و قدرت شوروی بود. پیشرفت‌های تسلیحاتی تی-۳۵ را برای خط مقدم نامناسب ساخته بود؛ بدین جهت سال ۱۹۴۰ توصیه شد از آن صرفاً در مقاصد آموزشی استفاده گردد. به پا شدن جنگ با آلمان در ماه ژوئن سال ۱۹۴۱ قبل از محقق شدن این مسئله، موجب ادامه خدمت آن گشت. اطلاعات اندکی از سرنوشت این تانک‌ها در نخستین سال جنگ موجود است اما از تعدادی از آن‌ها ماه دسامبر در دفاع از مسکو به عنوان استحکامات ثابت استفاده شد. بیشتر این تانک‌ها احتمالاً در اثر مشکلات فنی در نبردهای تابستانه در اوکراین در حال خدمت در هنگ‌های ۶۷ و ۶۸ تانک در لشکر سی و چهارم تانک از سپاه ۸ مکانیزه از دست رفته‌اند.[۶]
مشخصات فنی (مدل ۱۹۳۸)
[ویرایش]مشخصات عمومی
[ویرایش]- خدمه: ۱۱ نفر
ابعاد
[ویرایش]- طول: ۹٫۷۲ متر
- عرض: ۳٫۲ متر
- ارتفاع: ۳٫۴۳ متر
وزن
[ویرایش]- وزن: ۴۵ تن
زره
[ویرایش]- ۱۰ تا ۳۰ میلی‌متر
پیشرانه
[ویرایش]- نیرومحرکه: یک موتور بنزینی ۱۲ سیلندر M-17M: با توان ۵۰۰ اسب بخار (۳۷۳ کیلو وات)
عملکرد
[ویرایش]- حداکثر سرعت: ۳۰ کیلومتر بر ساعت در جاده
- حداکثر برد: ۱۵۰ کیلومتر در جاده
- عبور از موانع:
- حداکثر زاویه: ۲۰ درجه
- حداکثر ارتفاع: ۱٫۲ متر
- حداکثر عرض سنگر: ۳٫۵ متر[۳]
تسلیحات
[ویرایش]- ۱ توپ کالیبر ۷۶٫۲ میلی‌متر: ۷۸ گلوله
- ۲ توپ کالیبر ۴۵ میلی‌متر
- ۶ مسلسل کالیبر ۷٫۶۲ میلی‌متر DT
- ۱ مسلسل ضدهوایی P-40[۲]
پانویس
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ Bean & Fowler 2018, p. 110.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Bean & Fowler 2018, p. 109.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ Bishop 1998, p. 40.
- ↑ Bean & Fowler 2018, p. 109–110.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Ness 2002, p. 165.
- ↑ Bean & Fowler 2018, p. 110–111.
