تپه نوردی بین‌المللی پایکس پیک
 | |
| میزبان | کلرادو اسپرینگز، کلرادو، ایالات متحده آمریکا ۳۸°۵۰′شمالی ۱۰۵°۰۲′غربی / ۳۸٫۸۴°شمالی ۱۰۵٫۰۴°غربی |
|---|---|
| اولین رقابت | ۱۹۱۶ |
| مسافت | ۱۲٫۴۲ مایل (۲۰ کیلومتر) |
| اطلاعات پیست | |
| سطح | آسفالت (از نظر تاریخی، خاکی) |
| چرخش | ۱۵۶ |
| رکورد دور | ۷:۵۷٫۱۴۸ ( رومن دوما, فولکس‌واگن آی.دی. آر پایکس پیک, ۲۰۱۸, نامحدود) |
.jpg)
تپه نوردی بین‌المللی پایکس پیک (PPIHC) (به انگلیسی: Pikes Peak International Hill Climb) همچنین به عنوان مسابقه برای ابرها (به انگلیسی: The Race to the Clouds) شناخته می‌شود، یک تپه‌نوردی سالانه با خودرو به قله پایک در کلرادو، ایالات متحده آمریکا است. مساحت این مسیر ۱۲٫۴۲ مایل (۱۹٫۹۹ کیلومتر) است و دارای بیش از ۱۵۶ پیچ است که ۴٬۷۲۰ فوت (۱٬۴۴۰ متر) شروع در مایل ۷ در بزرگراه قله پایک تا پایان ۱۴٬۱۱۵ فوت (۴٬۳۰۲ متر) صعود می‌کند، در نمرات میانگین ۷٫۲٪ درصد.[۱][۲] قبلاً از هر دو بخش سنگریزه و سنگفرش تشکیل شده بود؛ اما از اوت ۲۰۱۱، بزرگراه به‌طور کامل آسفالت شده است و در نتیجه تمام رویدادهای بعدی از ابتدا تا انتها روی آسفالت اجرا خواهند شد.[۳]
این مسابقه خودتحریمی است و از سال ۱۹۱۶ برگزار شده است.[۱][۲] در حال حاضر توسط کلاس‌های خودروهای مختلف به رقابت می‌پردازند. موزه میراث پنروز به عنوان موزه آموزشی اتومبیل‌رانی تپه نوردی پایکس پیک (PPIHC) برای سازماندهی رویداد سالانه موتوراسپورت فعالیت می‌کند.[۱]
تاریخچه
[ویرایش]تاریخ اولیه
[ویرایش]اولین تپه نوردی پایکس پیک توسط اسپنسر پنروز، که جاده کالسکه باریک را به بزرگراه بسیار وسیع‌تر پایکس پیک تبدیل کرده بود، تبلیغ شد.[۴]
اولین جایزه پنروز در سال ۱۹۱۶ به ری لنتز با زمان ۲۰:۵۵٫۶۰ اهدا شد.[۴][۵][۶] در همان سال فلوید کلایمر با زمان ۲۱:۵۸٫۴۱ برنده کلاس موتورسیکلت شد.[۷] در سال ۱۹۲۴ آخرین جایزه پنروز در فیلم ویژه لکسینگتون به اتو لوچه اهدا شد.[۸] در سال‌های بعد، گلن اسکالتز و لوییس اونسر رقابت مشترکی داشتند و ۱۲ بار برنده این مسابقه شدند.[۵] در سال ۱۹۲۹ کلاس محبوب خودروهای ارتقاء یافته (استاک) به این رویداد اضافه شد.[۴][۶]
پس از جنگ جهانی دوم، لوئیس آنسر به راه‌های پیروزی خود در پایکس پیک بازگشت و سه بار دیگر بین سال‌های ۱۹۴۶ و ۱۹۷۰ پیروز شد. این بردها به سختی با رقیب آل راجرز درگیر بود.[۴][۵] در طول این مدت این رویداد بخشی از مسابقات قهرمانی ای‌ای‌ای (AAA) و باشگاه خودرو ایالات متحده آمریکا (USAC) ایندی‌کار بود.<ref>
یادداشت‌ها
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ "PPIHC Rulebook" (PDF). www.PPIHC.com. PPIHC. Retrieved 2 July 2019.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ "What is the PPIHC?". www.PPIHC.org. PPIHC. Retrieved 2018-07-03.
- ↑ "Paving Pikes Peak". www.PPIHC.org. PPIHC. Retrieved 27 June 2018.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ "The Pikes Peak International Hill Climb, still growing after 96 years". www.motorsport.com. motorsport.com. Retrieved 30 June 2018.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ "All-time kings of the mountain" (PDF). www.PPIHC.org. PPIHC. Retrieved 4 August 2018.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ "PPIHC Timeline". www.PPIHC.org. PPIHC. Retrieved 30 June 2018.
- ↑ "2017 Race winners by year (archived copy)" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2017-09-21.
- ↑ "Fayette County Historical Museum in Connersville". cruise-in.com. Cruise IN. Retrieved 30 June 2018.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
در میان تصاویر و رسانهها از ویکیانبار
