تورماژیون
این مقاله به دلیل زیر نامزد حذف زماندار شده است:
اگر میتوانید مشکل این مقاله را با ویرایش، نگارش، منبعدهی، تغییر نام یا ادغام حل کنید، لطفاً این صفحه را ویرایش کنید و مقاله را در حد استانداردهای ویکیپدیا بهبود دهید. در صورتی که مقاله را بهبود بخشیدید، میتوانید این برچسب را بردارید یا این که با هر دلیلی با حذف صفحه مخالفت کنید. اما اگر خودتان سازندهٔ این مقاله هستید، لطفاً این برچسب را از مقاله برندارید و از کاربری دیگر یا نامزدکننده بخواهید تا برچسب را بردارد. اگرچه الزامی وجود ندارد، اما توصیه میشود که دلیل خود برای مخالفت را در خلاصهٔ ویرایش یا در صفحهٔ بحث مقاله ذکر کنید. اگر این الگو حذف شد، آن را دوباره در صفحه قرار ندهید. این پیام برای بیش از ده روز در جای خود باقی مانده است، بنابراین ممکن است مقاله بدون هیچ اعلان دیگری حذف شود. یافتن منابع: "تورماژیون" – اخبار · روزنامهها · کتابها · آکادمیک · جیاستور برچسب زمان: 20240509102330 ۹ مه ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۳ (UTC) برای مدیران: حذف صفحه |
خاندان تورماژیون از خاندانهای قدیمی ایران در تهران محله طرشت (روستای دَرَشت) ریشه دارد که با اسناد به جا مانده از زمان تاریخ قدیم منطقه حاکی از آن است که این خاندان جزو قدیمی ترین خاندان دَرَشت بوده اند، که مسئول پرورش و نگهداری اسب های چاپارخانه ری (Rhagae) یکی از چاپارخانه دوران هخامنشیان بوده اند.
که در زمان درگیری میان داریوش سوم و اسکندر مقدونی، اسکندر و سپاهیانش برای چند روز در این دَرَشت توقف داشتند و خسارات زیادی به این خاندان وارد کردند و اسب های زیادی از را به زور شمشیر و کشتن اعضای اصلی خانواده گرفتند، پرورشگاه اسب ها را آتش زدند ولی با تمام این وقایع این خاندان با تمام توان تلاش کرد و توانست باز هم در دوران اشکانیان و همچنین ساسانیان نقش مهمی در چاپارخانه ها داشته باشد.
قدرت این خاندان در تا دوره سلجوقیان ادامه دار بوده، که دَرَشت در آن زمان یکی از راههای ری به طبرستان بوده است ولی بعد از مرگ ناگهانی طغرل بک سلجوقی، سردودمان سلجوقیان در راه بازگشت از آذربایجان این خاندان در مظن اتهام قرارگرفته و تعداد زیادی از آنان به دست مامورین سلجوقی کشته میشود و با بر ملا شدن تفاوت دینی این خاندان (زرتشتی) مجبور به میشوند که به شغل خانوادگی خود را رها کنند و تعداد اندکی که از این خاندان مانده بودند به حاشیه رودخانه کن رقته و به باغ داری (توتستان) روی بیاورند و در آرامش و به دور از هیاهوی آن در دوران در منطقه زندگی کنند.
و این امر باعث کوچک شدن این خاندان بزرگ و قدرتنمد گدشته شد ولی با این حال به کار خود در توتستان ها ادامه دادند و هنرمندان متعددی از میان افراد این خانواده برخاستند، ولی به دلیل تفاوت دینی آنها تا زمان قاجار همه سرکوب شدند، و در زمان محمدشاه قاجار به بهانه تغییرات زیرساختی وضعیت پایتخت زمینهای زیادی از این خاندان به جرم مسلمان نبودن از آنها مصادره شد و در دوران ناصری این اذیت ها به اوج خود رسید و به اجبار کل خاندان تغییر دین داده و به مذهب شیعه گرویدند.
از آن خاندان بزرگ اکنون تعداد انگشت شماری به جای مانده اند که یاد آن خاندان اصیل را زنده نگه دارند.