توربین فرانسیس
توربین فرانسیس (Francis) توسط James B. Francis اختراع شد. این توربین یک توربین عکس‌العملی با جریان داخل‌شونده (Inward Flow) است که از مفاهیم جریان محوری (Axial) و گردشی (Radial) بهره می‌برد.[۱]
این توربین پرکاربردترین توربین است. این توربین از نوع عکس‌العملی بوده و به همین دلیل در یک سوی آن آب پرفشار و در سوی دیگر آب خروجی کم فشار وجود دارد.[۲]
ورودی شکل حلزونی دارد و این ساختار به کمک دریچه‌های هدایت کننده (Wicket Gates or Guide Vanes) باعث می‌شوند آب مماس وار (tangentially) به رانر برخورد کند و رانر به چرخش درآید. هرچه آب بیشتر به دور توربین می‌چرخد شعاع مجرای آن کمتر می‌شود که در نتیجه آب سرعت از دست رفته خود را احیا می‌کند. در نهایت آب خروجی دارای حداقل انرژی جنبشی و پتانسیل است.[۳]
هزینه طراحی، ساخت و نصب توربین‌های فرانسیس بسیار زیاد است اما برای سالیان متمادی کار می‌کنند.
نگارخانه
[ویرایش]-
توربین فرانسیس (نمای بیرونی) متصل به یک ژنراتور -
نمای بریده، با پره های راهنما (زرد) در تنظیم حداقل جریان -
نمای بریده، با پره های راهنما (زرد) در تنظیم جریان کامل
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Lewis, B J; Cimbala, J M; Wouden, A M (2014-03-01). "Major historical developments in the design of water wheels and Francis hydroturbines". IOP Conference Series: Earth and Environmental Science. 22 (1): 012020. Bibcode:2014E&ES...22a2020L. doi:10.1088/1755-1315/22/1/012020. ISSN 1755-1315.
This article incorporates text available under the CC BY 3.0 license.
- ↑ Paul Breeze, Power Generation Technologies (Third Edition), 2019
- ↑ "Design Overview". Harlaw Hydro (به انگلیسی). 2015-11-13. Retrieved 2024-07-02.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Francis turbine». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ژانویه ۲۰۱۶.