تنهایی دستهجمعی
![]() | |
نویسنده(ها) | بکتاش آبتین |
---|---|
کشور | فرانسه |
زبان | فارسی |
موضوع(ها) | شعر |
گونه(های) ادبی | شعر آزاد |
ناشر | نشر ناکجا |
تاریخ نشر | ۱۴۰۱ |
شمار صفحات | ۱۶۸ |
شابک | شابک ۹۷۸۲۳۶۶۱۲۴۳۷۸ |
پس از | ٰدر میمون خودم پدربزرگم |
تنهایی دستهجمعی ششمین مجموعهٔ بکتاش آبتین، شاعر، کارگردان و زندانی سیاسی ایرانی است که در سال ۱۴۰۱ بهچاپ رسید.
این مجموعه — که پس از مرگ شاعر بهچاپ رسید — اشعار آزاد و منتشرنشدهٔ اوست که بهدست همسرش مریم یاوری، جمعآوری شدهاست.
مشخصات و درونمایه کتاب
[ویرایش]بکتاش آبتین در مصاحبههایش از چاپ مجموعهای به نام «تظاهرات یکنفره»، شامل ۱۵ شعر بلند اجتماعی-سیاسی و نیز یک سیدی شامل دکلمه ۲۵ شعر عاشقانه با صدای خودش و آهنگسازی و تنظیم «مسعود اقبالی» خبر داده بود.[۱]
این آثار با زندانی شدن و سپس مرگ نابهنگام او هرگز منتشر نشدند؛ اما همسر او، مریم یاوری، آثار منتشرنشده بکتاش را جمعآوری و با نام «تنهایی دستهجمعی» توسط نشر ناکجا در پاریس منتشر کرد. این مجموعه، شامل ۱۲۷ شعر در ۱۶۸ صفحه است و اشعار شاعر پس از سال ۱۳۹۲ را دربر میگیرد؛ اشعاری که از لحاظ زبانی به کتاب آخر او، «در میمون خودم پدربزرگم» شباهت دارند.[۲] همچنین در این کتاب، بارکدی وجود دارد که میتوان با اسکن آنها شعر را با صدای خود شاعر شنید.[۳] بعضی از اشعار متأخرتر این مجموعه در زندان، سروده شدهاست و همسر او، مریم یاوری، از میان دو نام یعنی «آه برهنه» و «تنهایی دستهجمعی» -که بکتاش قبل از مرگ از داخل زندان پیشنهاد داده بود-نام دوم را برای این مجموعه برگزید.[۴]
تینوش نظمجو، ناشر کتاب، گفته که چاپ این کتاب برای بکتاش، اهمیت ویژهای داشتهاست، بهویژه که تعدادی از شعرهایش را وقتی سروده که در زندان بهسر میبردهاست.[۳]
نمونه شعر
[ویرایش]اگر قرار بود این شعر، چاپ شود
سانسورچیها
چشمهای تو را آبی مینوشتند
هرگز اما این شعر چاپ نشد
چرا که چشمهای تو
شرابی بودند.
منابع
[ویرایش]- ↑ «بکتاش آبتین شعرهای جدیدی منتشر میکند». ایسنا. ۲۰۱۱-۰۱-۱۱. دریافتشده در ۲۰۲۲-۰۷-۲۰.
- ↑ هرمز شریفی. «کتابشناسی بکتاش آبتین» (PDF). کانون نویسندگان ایران.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ «تینوش نظمجو، ناشر آخرین کتاب بکتاش آبتین: او ناظم حکمت امروز بود». iranwire.com. دریافتشده در ۲۰۲۲-۰۷-۲۰.
- ↑ اکبر معصومبیگی و میلاد جنت (فروردین ۱۴۰۱). «تنهایی دسته جمعی» (PDF). کانون نویسندگان.