تلگراف بیسیم
تلگراف بیسیم (انگلیسی: Wireless telegraphy)، ارسال تلگراف از راه امواج رادیویی است.
گولیلمو مارکونی، مخابرات بیسیم را حدود ۱۸۹۷ اختراع کرد،[۱] و موفق به ارسال تلگراف بیسیم برای حرف S در فاصله حدود سه کیلومتری شد.[۲] ارتش انگلستان، تلگراف بیسیم را نخستین بار در آفریقای جنوبی در ۱۹۰۰ و در جنگ بوئر دوم به‌کار گرفت. در این جنگ نیروی دریایی انگلیس از دستگاه مارکونی برای مکالمه میان کشتی‌هایش در خلیج دلاگوا استفاده کرد.[۲] تا سال ۱۹۰۱ میلادی پوشش رادیویی در سراسر اقیانوس آتلانتیک فراهم شده بود.[۱] دریانوردان اولین مشتریان تلگراف بیسیم بودند.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ David Tse, Pramod Viswanath (۲۰۰۵)، Fundamentals of Wireless Communication، Cambridge University Press، ص. pp٫ ۱-۳، شابک ۰۵۲۱۸۴۵۲۷۰
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Joshua S. Gans, Stephen P. King and Julian Wright (۲۰۰۶)، Handbook of Telecommunications Economics, Volume 2: Technology Evolution and the Internet, ch. 7، North Holland، ص. p٫ ۲۴۳-۲۴۴، شابک ۰۴۴۴۵۱۴۲۳۶