تلفن
تِلِفُن (به فرانسوی: téléphone) یا (به انگلیسی: telephone) از یونانیtele دور و phone آوا، از دستگاههای مخابراتی است که برای انتقال صدا بکار میرود. نخستین تلفن را الکساندر گراهام بل اختراع کرد. تلفن، فرستادن و دریافت پیام را بدون آن که نیاز به جدولی مانند الفبای مورس باشد ممکن ساخت. با استفاده از تلفن، مردمی که فرسنگها از یکدیگر دورند میتوانند با هم صحبت کنند. امروزه از خطوط تلفن سایر سیگنالها مانند فرکانسهای اینترنت نیز انتقال داده میشود. هر چند که امروزه بیشتر استفاده از تلفن همراه صورت میپذیرد که از نظر مکانیسم عمل با نوع اولیه آن تفاوتهای زیادی دارد.[۱]
تاریخچه
[ویرایش]۱۵ سال پیش از گراهام بل، یوهان فیلیپ رایس نخستین مدل تلفن را اختراع کرد اما موفق به ثبت آن نشد.
نخستین پیغامی که توسط تلفن رایس در سال ۱۸۶۱ مخابره شد، عبارت بود از این جمله آلمانی؛ «Das Pferd frisst keinen Gurkensalat» به معنی «اسب ،سالاد خیار نمیخورد».
داستان تلفن گراهام بل
[ویرایش]بعد از ظهر روز دوم ژوئن سال ۱۸۷۵ میلادی مصادف با ۱۱ خرداد ۱۲۵۴ شمسی، الکساندر گراهام بل با همکاری دوستش واتسن موفق به اختراع تلفن شد، و در ژانویه ۱۸۷۶ میلادی دستگاه تلفن بل به کار افتاد. دهم مارس ۱۸۷۶ میلادی در هنگام انجام آزمایشهایی برای انتقال صوت، آب اسید باتری روی شلوار بل ریخته شد و او فوراً و بیاراده خطاب به دستیارش چنین بانگ برآورد: «آقای واتسون، خواهش میکنم فوراً بیایید اینجا، من به کمک شما احتیاج دارم.» واتسون که در انتهای مدار، در طبقهٔ دیگری کار میکرد، صدا را از دستگاه شنید و در حالیکه از شدت خوشحالی از خود بی خود شده بود از پلهها با عجله پایین آمد و این نخستین مکالمه ای بود که بوسیلهٔ تلفن انجام گرفت.[۲]
تلفن، پس از اختراع کامل توسط گراهام بل به سرعت گسترش یافت و سیمهای آن از شهری به شهر دیگر کشیده شد. چهارده سال بعد از اختراع تلفن یعنی در سال ۱۸۹۰ میلادی آلمون براون استروجر سیستم تلفن خودکار را بنا نهاد. در سال ۱۸۹۱ ارتباط تلفنی بین شهرهای لیون و تهران برقرار گردید. دو قاره اروپا و آمریکا تحت محاصره شبکهای درآمدند که روز به روز گسترش مییافت. روزی که بل درگذشت (سال ۱۹۲۲)، به احترام او ارتباط تلفنی بر روی شبکه وسیعی که دارای هفده میلیون تلفن بود به مدت یک دقیقه قطع شد.[۳] تلگراف و تلفن ارتباط سریع و فوری از راه دور را میان نقاطی که میتوانند سیمکشی بشوند، ممکن ساخت. اما از سال ۱۸۹۶ دانشمندان توانستند میان دو نقطه که حتی سیمکشی نشده بود ارتباط سریع و فوری برقرار سازند (تلگراف بیسیم)
تلفن اینترنتی
[ویرایش]تلفن اینترنتی نوعی ارتباط تلفنی است که از طریق اینترنت و با استفاده از فناوری «صدا روی پروتکل اینترنت» صورت میپذیرد و عبارت است از انتقال صوت از طریق بستههای آدرس پروتکل اینترنت (IP) و با استفاده از زیرساختار اینترنت. در واقع یک مجموعه از سختافزار و نرمافزار است که ما را قادر میکند تا از اینترنت به عنوان واسط انتقالی برای تماسهای تلفنی استفاده کنیم. این روش به علت حذف مراکز تلفن راه دور از دایره تماس، از نظر هزینه بسیار به صرفهاست، همچنین سرعت بیشتری در برقراری ارتباط دارد.[نیازمند منبع] در این فناوری، صوت به بستههای داده تبدیل میشود و همانند سایر انواع داده، بر روی بستر ارتباطی دادهای منتقل میشود.[۴]
جستارهای وابسته
[ویرایش]- تلفن همراه
- تلفن هوشمند
- تلفن خودرو
- تلفنخانه
- تلفن ماهواره ای
- تلفن ثابت
- تلفن رادیویی همراه
- تلفن رادیویی خودرو
- تلفن در ایران
- ویدئوفون
- پیامگیر
پانویس
[ویرایش]- ↑ نقش اختراعات و اکتشافات در تمدن امروز ما، گروه نویسندگان مرکز پژوهشی پایانت، تهران، چاپ و انتشارات شرکت پایانت، چاپ دوم۱۳۸۰
- ↑ زندگینامه مشهورترین دانشمندان و مخترعان، بهاره شفیعی، تهران، نشر پیام عدالت، چاپ اول:پاییز 1386
- ↑ تاریخ اختراعات، محمد رضا نوری، سیما حمداللهی، نشر صداقت، تهران، چاپ اول۱۳۷۸، بخش تلفن
- ↑ اینترنت، محمد صادقی، تهران، نشر جهاد نو، چاپ سوم۱۳۸۰
منابع
[ویرایش]