تذکره شاه طهماسب
تذکره شاه طهماسب، یک خودزندگی‌نامه به زبان فارسی نوشته شاه طهماسب یکم، شاه صفوی است، که ۵۲ سال شاه ایران بوده است.[۱][۲][۳] این کتاب به تقلید از بابُرنامه نوشته شده است. کتاب در چند فصل تهیه شده است: حمد پروردگار و مدح پیامبر اکرم، شرحی درباره سادات مرعشی قوامیه مازندران، شورش‌های شاهزادگان همچون اولامه تکلو و القاص میرزا، روابط ایران و عثمانی در دوره اسکندر پاشا.
منابع
[ویرایش]- ↑ «تذکره شاه طهماسب».
- ↑ تذکره شاه طهماسب. برلین. ۱۳۴۳. صص. ۸. پارامتر
|first1=بدون|last1=در Authors list وارد شده‌است (کمک) - ↑ ربیعی، منیژه (۱۳۹۳). دانشنامه جهان اسلام. صص. جلد ۶.
 | این یک مقالهٔ خرد افراد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
 | این یک مقالهٔ خرد کتاب است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |