تجاوز به پروسرپینا
 | |
| هنرمند | جیان لورنزو برنینی |
|---|---|
| سال | ۱۶۲۱–۲۲ |
| کاتالوگ | ۱۰ |
| گونه | تندیس |
| مواد | مرمر |
| ابعاد | ۲۲۵ cm (۸۹ اینچ) |
| مکان | گالریا بورگِیزه، رم |
ربودن پروسرپینا (به ایتالیایی: Ratto di Proserpina)، مجموعه پیکره‌ای است از جنس مرمر و متعلق به دورهٔ باروک که مابین سال‌های ۱۶۲۱ و ۱۶۲۲ میلادی توسط جیان لورنزو برنینی ساخته شده‌است. برنینی زمانی که این اثر را خلق کرد فقط ۲۳ سال سن داشت. عنوان " تجاوز به پروسرپینا " کاملا غلط است زیرا در این اسطوره، Rape حالت رسمی کلمه‌ی Raptus است که به معنای " گرفتن " یا " بردن " و یا " قاپیدن " است نه به معنای تجاوز.
این اثر که صحنهٔ ربودن پروسرپینا توسط پلوتون و بردن او به دنیای اموات را روایت می‌کند، به‌واسطهٔ تلقی مردمان کهن از افسانهٔ ربوده‌شدن پروسپرینا، عنوان تجاوز را بر خود دارد. ( یعنی همینجا میتونید متوجه شید نویسنده‌ی این صفحه چقدر بی سواده که همچین جمله‌ای نوشته، Rape در عنوان این کلمه حالت رسمیِ نوشتن و ترجمه‌ی Raptus هست که این کلمه در لاتین به معنای " to seize " یا " carried off " دارد و نه معنای تجاوز. ترجمه‌ی درست عنوان این مجسمه " ربوده شدن پروسرپینا" هست نه تجاوز به او. [۱]
شکل قرار گرفتن پیکره‌ها و فیگور در هم پیچیدهٔ کاراکترها یادآور مَنِریسم است و باعث شده توصیف درستی از ماجرا و احوال ۲ شخصیت اصلی برای بیننده تجسم‌پذیر باشد.
از نمای سمت چپ، گشادگی قدم‌های پلوتون، گام برداشتن او به‌سوی دنیای مردگان را القا می‌کند و از نمای روبرو او را مانند کسی می‌بینیم که غنیمتی را به چنگ آورده و فاتحانه آن را در آغوش می‌فشارد. هم‌زمان از نمای روبرو پروسرپینا را می‌بینیم که تقلا می‌کند به جهان زندگان و نزد سیرز بازگردد و اگر از سمت راست به مجسمه نگاه کنیم اشکی که بر گونه‌اش جاری شده و آشفتگی گیسوان‌اش که باد در آن پیچیده را مشاهده می‌کنیم.
از نمای روبرو پروسرپینا دیده می‌شود که با یکی از دست‌های‌اش صورت پلوتون را کنار می‌زند و از نمای راست مجسمه دستان نیرومند پلوتون را می‌توان دید که پروسرپینا را محکم نگه داشته و انگشتان‌اش را در گوشت ران و پهلوی او فروکرده‌است. لب‌های پروسرپینا نیمه‌باز هستند گویی او در حال ناله و خواهش برای رهایی است.
پشت سر پلوتون و زیر پای پروسرپینا سربروس در حال واق واق کردن دیده‌می‌شود در حالتی که ۳ سرش، در ۳ جهت مختلف قرار دارند.
کاردینال شیپیونه بورگیزه-حامی مالی بنینی- که هزینهٔ ساخت این مجموعه بر عهدهٔ او بود در سال ۱۶۲۲ این اثر را به کاردینال لودُویسی داد و لودُویسی هم آن را به ویلایش برد. مجسمه تا سال ۱۹۰۸ در آن‌جا قرار داشت تا این‌که توسط دولت ایتالیا خریداری شد و به گالریا بورگِیزه بازگردانده‌شد.
منابع
[ویرایش]- ↑ Jones, Brandon (2019-01-01). "The Poetics of Legalism: Ovid and Claudian on the Rape of Proserpina". Arethusa.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «The Rape of Proserpina». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۳ فوریه ۲۰۱۰.