پرش به محتوا

تالار بین‌المللی مشاهیر بوکس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
International Boxing Hall of Fame, Canastota, New York
The iconic boxing ring, used at مدیسن اسکوئر گاردن (1925-2007), rests inside the pavilion on the grounds of the International بوکس Hall of Fame

تالار بین‌المللی مشاهیر بوکس(IBHOF)، در محل جدید خود واقع در کاناستوتا، نیویورک، ایالات متحده، محلی برای تجلیل از بوکسورها، مربیان و سایر افراد مرتبط با این ورزش از سراسر جهان است. کاندیدها توسط اعضای انجمن نویسندگان بوکس آمریکا انتخاب می‌شوند. در سال 1990 IBHOF، به ابتکار اد بروفی با هدف ادای احترام و تجلیل از قهرمانان جهانی بوکس اهل روستای کاناستوتا (به انگلیسی: Canastotaکارمن باسیلیانو (به انگلیسی: Carmen Basilio) و برادرزاده‌اش بیلی بکوس (به انگلیسی: Billy Backus) آغاز بکار کرد. روستای کاناستوتا موزه جدید را افتتاح کرد تا تاریخ غنی بوکس را به نمایش می‌گذارد.

سالن قبلی در سال ۱۹۵۴ که تالار مشاهیر بوکس مجله رینگ بود، در استادیوم ورزشی مادیسون اسکوئر گاردن در شهر نیویورک قرار داشت. تا زمان انحلال آن در سال ۱۹۸۷، در مجموع ۱۵۵ نفر به‌طور مستقل در آن حضور داشتند. از نوامبر سال ۲۰۱۸، علاوه بر ۱۵۵ مشاهیر قبلی، ۱۴ مورد نیز در IBHOF اضافه شده‌اند. با آغاز سال ۲۰۲۰، IBHOF برای اولین بار از زمان آغاز فعالیت خود، عضویت بوکسورهای زن را آغاز کرده‌است.

IBHOF به همراه تالار مشاهیر بوکس جهان (WBHF)، دو مؤسسه شناخته شده در رابطه با ورزش بوکس در جهان هستند.

هر سال مراسم بزرگداشت برای احترام به اعضاء برگزار می‌شود. در این مراسم بسیاری از قهرمانان سابق بوکس جهان و همچنین افراد مشهور هالیوود حضور دارند. «ریچارد تی. اسلون» از سال ۱۹۹۷ به عنوان هنرمند رسمی IBHOF فعالیت می‌کند و پرتره‌هایی از اعضاء و سایر آثار را برای سالن خلق می‌کند.

شرایط عضویت

[ویرایش]

شرط کاندیدا شدن بوکسورهای حرفه ای برای انتخاب در تالار بین‌المللی مشاهیر بوکس، سپری شدن پنج سال از بازنشستگی شان می‌باشد. کاندیداها توسط اعضای انجمن نویسندگان بوکس آمریکا و یک هیئت بین‌المللی مورخان بوکس بر اساس معیارها در پنج دسته جداگانه انتخاب می‌شوند:

  • مدرن: بوکسورهای بازنشسته ای که آخرین دوره حضورشان در قبل از سال ۱۹۸۹ نباشد. قبل از تغییر قانون در سال ۲۰۱۴، این دسته بوکسورهایی را شامل می‌شد که آخرین دوره آنها پس از سال ۱۹۴۳ بود.
  • زمان قدیم: تا سال ۲۰۱۴، این قانون شامل بوکسورهایی بود که آخرین دوره آنها مربوط به قبل از سال ۱۸۹۳ و بعد از سال ۱۹۴۲ نباشد. این گروه زمانی همانند کمیته جانبازان در تالار مشاهیر بیس بال، تغییر کرده و خود به دو دسته تقسیم شده‌است.
    • اوایل عصر: بوکسورهایی که از قبل از قوانین مارکوس کوئینزبری (به انگلیسی: Marquis of Queensbury) بین (۱۸۹۳) تا سال ۱۹۴۲ مبارزه کرده‌اند.
    • اواخر عصر: بوکسورهایی که از سال ۱۹۴۳ تا ۱۹۸۸ مبارزه خود را انجام دادند.
  • پیشکسوتان: بوکسورهایی که آخرین دوره آنها مربوط به سال ۱۸۹۲ یا قبل از آن بوده‌است. به‌طور کلی، بوکسورهایی که قبل از قوانین مارکوس کوئینزبری (به انگلیسی: Marquis of Queensbury) مبارزه کرده‌اند.
  • ناظران: روزنامه نگاران، مورخان، نویسندگان و هنرمندان.
  • غیر شرکت کنندگان: افرادی که جدا از نقش خود به عنوان بوکسور یا ناظر، در ورزش بوکس مشارکت داشته‌اند.

اعضاء

[ویرایش]

نوین

[ویرایش]
سال نام عضو رکورد (برد-باخت-مساوی (ناک اوت)) ملیت
۱۹۹۰ محمدعلی کلی ۵۶–۵ (۳۷ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۰ هنری آمسترانگ ۱۵۱–۲۱–۹ (۱۰۱ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۰ کارمن باسیلیو ۵۶–۱۶–۷ (۲۷ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۰ آزارد چارلز ۹۳–۲۵–۱ (۵۲ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۰ بیلی کان ۶۴–۱۱–۱ (۱۵ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۰ باب فاستر ۵۶–۸–۱ (۴۶ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۰ جو فریزر ۳۲–۴–۱ (۲۷ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۰ کید گاویلن ۱۰۸–۳۰–۵ (۲۸ ناک‌اوت)  کوبا
۱۹۹۰ امیل گریفیث ۸۵–۲۴–۲ (۲۳ ناک‌اوت)  جزایر ویرجین ایالات متحده
۱۹۹۰ جیک لاموتا ۸۳–۱۹–۴ (۳۰ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۰ جو لوئیس ۶۶–۳ (۵۲ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۰ راکی مارسیانو ۴۹–۰ (۴۳ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۰ کارلوس مونزون ۸۷–۳–۹ (۵۹ ناک‌اوت)  آرژانتین
۱۹۹۰ آرچی مور ۱۸۵–۲۳–۱۰ (۱۳۱ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۰ خوزه ناپولس ۸۱–۷ (۵۴ ناک‌اوت)  کوبا

 مکزیک

۱۹۹۰ ویلی پپ ۲۲۹–۱۱–۱ (۶۵ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۰ شوگر ری رابینسون ۱۷۳–۱۹–۶ (۱۰۸ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۰ سندی سادلر ۱۴۴–۱۶–۲ (۱۰۳ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۰ جرسی جو وولکات ۵۱–۱۸–۲ (۳۲ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۰ آیک ویلیامز(بوکسور) ۱۲۷–۲۴–۴ (۶۱ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۱ مارسل سردان ۱۱۹–۴ (۶۵ ناک‌اوت)  فرانسه
۱۹۹۱ جین فالمر ۵۵–۶–۳ (۲۴ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۱ راکی گراتزیانو ۶۷–۱۰–۶ (۵۲ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۱ بئو جک ۹۱–۲۴–۵ (۴۴ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۱ سانی لیستون ۵۰–۴ (۳۹ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۱ روبن اولیوارس ۸۹–۱۳–۳ (۷۹ ناک‌اوت)  مکزیک
۱۹۹۱ کارلوس اورتیز ۶۱–۷–۱ (۳۰ ناک‌اوت)  پورتوریکو
۱۹۹۱ فلوید پترسون ۵۵–۸–۱ (۴۰ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۱ سالوادور سانچز ۴۴–۱–۱ (۳۲ ناک‌اوت)  مکزیک
۱۹۹۱ دیک تایگر ۶۰–۱۹–۳ (۲۷ ناک‌اوت)  نیجریه
۱۹۹۱ تونی زیل ۶۷–۱۸–۲ (۴۵ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۲ الکسیس آرگوئیو ۷۷–۸ (۷۲ ناک‌اوت)  نیکاراگوئه
۱۹۹۲ نینو بنوِنوتی ۸۲–۷–۱ (۳۵ ناک‌اوت)  ایتالیا
۱۹۹۲ چارلی بارلی ۸۳–۱۲–۲ (۵۰ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۲ بیلی گراهام ۱۰۲–۱۵–۹ (۲۷ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۲ ایدر جوفره ۷۲–۲–۴ (۵۰ ناک‌اوت)  برزیل
۱۹۹۲ کن نورتون ۴۲–۷–۱ (۳۳ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۲ ماکس اشملینگ ۵۶–۱۰–۴ (۴۰ ناک‌اوت)  آلمان
۱۹۹۳ فلش الورده ۸۹–۲۷–۲ (۳۳ ناک‌اوت)  فیلیپین
۱۹۹۳ جوئی گیاردلو ۱۰۰–۲۶–۸ (۳۳ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۳ مارولوس ماروین هاگلر ۶۲–۳–۲ (۵۲ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۳ هارولد جانسون ۷۶–۱۱ (۳۲ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۳ فریتزی زیویک ۱۵۸–۶۵–۹ (۸۲ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۴ جک کیدبرگ ۱۵۷–۲۶–۹ (۶۱ ناک‌اوت)  انگلستان
۱۹۹۴ جوی ماکسیم ۸۲–۲۹–۴ (۲۱ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۴ مایکل اسپینکز ۳۱–۱ (۲۱ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۴ کارلوس زارتا زرنا ۶۶–۴ (۶۳ ناک‌اوت)  مکزیک
۱۹۹۵ ویلفردو گومز ۴۴–۳–۱ (۴۲ ناک‌اوت)  پورتوریکو
۱۹۹۵ ماساهیکو هارادا ۵۵–۷ (۲۲ ناک‌اوت)  ژاپن
۱۹۹۵ باب مونتگومری ۷۵–۱۹–۳ (۳۷ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۵ پاسکوئال پرز ۸۴–۷–۱ (۵۷ ناک‌اوت)  آرژانتین
۱۹۹۶ ویلفرد بنیتز ۵۳–۸–۱ (۳۱ ناک‌اوت)  پورتوریکو
۱۹۹۶ جو براون ۱۱۶–۴۷–۱۳ (۵۳ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۶ مانوئل اورتیز ۱۰۰–۲۸–۳ (۵۴ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۶ آرون پرایور ۳۹–۱ (۳۵ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۷ شوگار ری لئونارد ۳۶–۳–۱ (۲۵ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۷ لوئیس منوئل رودریگوئز ۱۰۷–۱۳ (۴۹ ناک‌اوت)  کوبا
۱۹۹۷ خوزه تورس ۴۱–۳–۱ (۲۹ ناک‌اوت)  پورتوریکو
۱۹۹۷ چالکی رایت ۱۵۹–۴۳–۱۸ (۸۲ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۸ سامی آنگوت ۹۴–۲۹–۸ (۲۲ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۸ میگوئل کانتو ۶۱–۹–۴ (۱۵ ناک‌اوت)  مکزیک
۱۹۹۸ آنتونیو کاروانتس ۹۱–۱۲–۳ (۴۵ ناک‌اوت)  کلمبیا
۱۹۹۸ متیو سعد محمود ۳۹–۱۶–۳ (۲۹ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۱۹۹۹ جیمی بیوینس ۸۶–۲۵–۱ (۳۱ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
1999 Khaosai Galaxy ۵۰–۱ (۴۴ ناک‌اوت)  تایلند
1999 Lew Jenkins ۷۳–۴۱–۵ (۵۱ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
1999 Eusebio Pedroza ۴۱–۶–۱ (۲۵ ناک‌اوت)  پاناما
1999 Vicente Saldivar ۳۷–۳ (۲۶ ناک‌اوت)  مکزیک
2000 Ken Buchanan ۶۱–۸ (۲۷ ناک‌اوت)  اسکاتلند
2000 Jimmy Carter ۸۱–۳۱–۹ (۳۲ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
2000 Jeff Chandler ۳۳–۲–۲ (۱۸ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
2000 Bobo Olson ۹۷–۱۶–۲ (۴۷ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
2001 Ismael Laguna ۶۵–۹–۱ (۳۷ ناک‌اوت)  پاناما
2001 László Papp ۲۷–۰–۲ (۱۵ ناک‌اوت)  مجارستان
2001 Willie Pastrano ۶۲–۱۳–۸ (۱۴ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
2001 Sugar Ramos ۵۵–۷–۴ (۴۰ ناک‌اوت)  کوبا
2001 Randy Turpin ۶۶–۸–۱ (۴۵ ناک‌اوت)  انگلستان
2002 José "Pipino" Cuevas ۳۵–۱۵ (۳۱ ناک‌اوت)  مکزیک
2002 Jeff Fenech ۲۹–۳–۱ (۲۱ ناک‌اوت)  استرالیا
2002 Víctor Galíndez ۵۵–۹–۴ (۳۴ ناک‌اوت)  آرژانتین
2002 Ingemar Johansson ۲۶–۲ (۱۷ ناک‌اوت)  سوئد
2003 Fred Apostoli ۶۱–۱۰–۱ (۳۱ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
2003 Curtis Cokes ۶۲–۱۴–۴ (۳۰ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
2003 George Foreman ۷۶–۵ (۶۸ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
2003 Nicolino Locche ۱۱۷–۴–۱۴ (۱۴ ناک‌اوت)  آرژانتین
2003 Mike McCallum ۴۹–۵–۱ (۳۶ ناک‌اوت)  جامائیکا
2004 Azumah Nelson ۳۹–۶–۲ (۲۸ ناک‌اوت)  غنا
2004 Carlos Palomino ۳۱–۴–۳ (۱۹ ناک‌اوت)  مکزیک
2004 Dwight Muhammad Qawi ۴۱–۱۱–۱ (۲۵ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
2004 Daniel Zaragoza ۵۵–۸–۳ (۲۸ ناک‌اوت)  مکزیک
2005 Bobby Chacon ۵۹–۷–۱ (۴۷ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
2005 Duilio Loi ۱۱۵–۳–۸ (۲۶ ناک‌اوت)  ایتالیا
2005 Barry McGuigan ۳۲–۳ (۲۸ ناک‌اوت)  جمهوری ایرلند
2005 Terry Norris ۴۷–۹ (۳۱ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
2006 Michael Carbajal ۴۹–۴ (۳۳ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
2006 Humberto González ۴۳–۳ (۳۰ ناک‌اوت)  مکزیک
2006 Edwin Rosario ۴۷–۶ (۴۱ ناک‌اوت)  پورتوریکو
2007 Roberto Durán ۱۰۳–۱۶ (۷۰ ناک‌اوت)  پاناما
2007 Ricardo López ۵۱–۰–۱ (۳۸ ناک‌اوت)  مکزیک
2007 Pernell Whitaker ۴۰–۴–۱ (۱۷ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
2008 Larry Holmes ۶۹–۶ (۴۴ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
2008 Eddie Perkins ۷۴–۲۰–۲ (۲۱ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
2008 Holman Williams ۱۴۶–۳۰–۱۱ (۳۶ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
2009 Orlando Canizales ۵۰–۵–۱ (۳۷ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
2009 Lennox Lewis ۴۱–۲–۱ (۳۲ ناک‌اوت)  انگلستان
 کانادا
2009 Brian Mitchell ۴۵–۱–۳ (۲۱ ناک‌اوت)  آفریقای جنوبی
2010 Chang Jung-koo ۳۸–۴ (۱۷ ناک‌اوت)  کره جنوبی
2010 Danny Lopez ۴۲–۶ (۳۹ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
2010 Lloyd Marshall ۷۰–۲۵–۴ (۳۶ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
2011 Julio César Chávez ۱۰۷–۶–۲ (۸۶ ناک‌اوت)  مکزیک
2011 Kostya Tszyu ۳۱–۲ (۲۵ ناک‌اوت)  روسیه
 استرالیا
2011 Mike Tyson ۵۰–۶ (۴۴ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
2012 Herbert Hardwick ۱۷۶–۵۶–۱۰ (۴۸ ناک‌اوت)  پورتوریکو
2012 Thomas Hearns ۶۱–۵–۱ (۴۸ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
2012 Mark Johnson ۴۴–۵ (۲۸ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
2013 Arturo Gatti ۴۰–۹ (۳۱ ناک‌اوت)  کانادا
2013 Virgil Hill ۴۹–۷ (۲۳ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
2013 Yuh Myung-woo ۳۸–۱ (۱۴ ناک‌اوت)  کره جنوبی
2014 Joe Calzaghe ۴۶–۰ (۳۲ ناک‌اوت)  ولز
2014 Oscar De La Hoya ۳۹–۶ (۳۰ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
 مکزیک
2014 Felix Trinidad ۴۲–۳ (۳۵ ناک‌اوت)  پورتوریکو
2015 Naseem Hamed ۳۶–۱ (۳۱ ناک‌اوت)  انگلستان
2015 Riddick Bowe ۴۳–۱ (۳۳ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
2015 Ray Mancini ۲۹–۵ (۲۳ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۲۰۱۶ هکتور کاماچو ۷۹–۶–۳ (۳۸ ناک‌اوت)  پورتوریکو
2016 Lupe Pintor ۵۶–۱۴–۲ (۴۲ ناک‌اوت)  مکزیک
2016 Hilario Zapata ۴۳–۱۰–۱ (۱۵ ناک‌اوت)  پاناما
۲۰۱۷ مارکو آنتونیو باررا ۶۷–۷ (۴۴ ناک‌اوت)  مکزیک
۲۰۱۷ ایواندر هالیفیلد ۴۴–۱۰–۲ (۲۹ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
2017 Johnny Tapia ۵۹–۵–۲ (۳۰ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۲۰۱۸ ویتالی کلیچکو ۴۵–۲ (۴۱ ناک‌اوت)  اوکراین
۲۰۱۸ اریک مورالس ۵۲–۹ (۳۶ ناک‌اوت)  مکزیک
2018 Winky Wright ۵۱–۶–۱ (۲۵ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
2019 Donald Curry ۳۴–۶ (۲۵ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
2019 Julian Jackson ۵۵۶ (۴۹ ناک‌اوت)  جزایر ویرجین ایالات متحده
2019 Buddy McGirt ۷۳–۶–۱ (۴۸ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۲۰۲۰ برنارد هاپکینز ۵۵–۸–۲ (۳۲ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۲۰۲۰ خوان مانوئل مارکیز ۵۶–۷–۱ (۴۰ ناک‌اوت)  مکزیک
2020 Shane Mosley ۴۹–۱۰–۱ (۴۱ ناک‌اوت)  ایالات متحده آمریکا
۲۰۲۰ ولادیمیر کلیچکو ۶۴–۵ (۵۳ ناک‌اوت)  اوکراین

مدرن زنان

[ویرایش]
سال نام عضو رکوردها (برد-باخت-مساوی (ناک اوت)) ملیت
2020 Christy Martin 49–7–3 (31 KO)  ایالات متحده آمریکا
2020 Lucia Rijker 17–0 (13 KO)  هلند

زمان قدیم

[ویرایش]
سال نام عضو رکوردها (برد-باخت-مساوی (ناک اوت)) ملیت
1990 Abe Attell 72–10–17 (39 KO)  ایالات متحده آمریکا
1990 Jack Britton 104–28–20 (30 KO)  ایالات متحده آمریکا
1990 Tony Canzoneri 137–24–10 (44 KO)  ایالات متحده آمریکا
1990 James J. Corbett 11–4–3 (5 KO)  ایالات متحده آمریکا
1990 Jack Dempsey 61–6–9 (50 KO)  ایالات متحده آمریکا
1990 George Dixon 69–29–51 (38 KO)  کانادا
1990 Jim Driscoll 53–3–5 (35 KO)  ولز
1990 Bob Fitzsimmons 68–8–5 (59 KO)  انگلستان
 نیوزیلند
1990 Joe Gans 145–10–16 (100 KO)  ایالات متحده آمریکا
1990 Harry Greb 104–8–3 (48 KO)  ایالات متحده آمریکا
1990 Peter Jackson 45–3–4 (30 KO)  استرالیا
1990 James J. Jeffries 19–1–2 (16 KO)  ایالات متحده آمریکا
1990 Jack Johnson 77–13–14 (48 KO)  ایالات متحده آمریکا
1990 Stanley Ketchel 52–4–4 (49 KO)  ایالات متحده آمریکا
1990 Sam Langford 167–38–37 (117 KO)  کانادا
1990 Benny Leonard 85–5–1 (69 KO)  ایالات متحده آمریکا
1990 Terry McGovern 60–4–4 (42 KO)  ایالات متحده آمریکا
1990 Barney Ross 72–4–3 (22 KO)  ایالات متحده آمریکا
1990 Gene Tunney 61–1–1 (45 KO)  ایالات متحده آمریکا
1990 Mickey Walker 93–19–4 (60 KO)  ایالات متحده آمریکا
1990 Jimmy Wilde 131–3–2 (99 KO)  ولز
1991 Georges Carpentier 88–14–6 (56 KO)  فرانسه
1991 Kid Chocolate 131–9–6 (50 KO)  کوبا
1991 Johnny Dundee 90–31–19 (22 KO)  ایالات متحده آمریکا
1991 Young Griffo 63–9–37 (32 KO)  استرالیا
1991 Tommy Loughran 94–23–9 (17 KO)  ایالات متحده آمریکا
1991 Charles McCoy 86–6–6 (64 KO)  ایالات متحده آمریکا
1991 Jimmy McLarnin 62–11–3 (20 KO)  کانادا
 جمهوری ایرلند
1991 Tommy Ryan 86–3–6 (22 KO)  کانادا
1991 Joe Walcott 92–25–24 (58 KO)  باربادوس
1992 Lou Ambers 90–8–6 (30 KO)  ایالات متحده آمریکا
1992 Al Brown 123–18–10 (55 KO)  پاناما
1992 Jack "Nonpareil" Dempsey 50–3–3 (26 KO)  جمهوری ایرلند
 ایالات متحده آمریکا
1992 Mike Gibbons 62–3–4 (38 KO)  ایالات متحده آمریکا
1992 Gershon "Ted Kid Lewis" Mendeloff 173–30–14 (71 KO)  انگلستان
1992 Packey McFarland 64–1–5 (47 KO)  ایالات متحده آمریکا
1992 Battling Nelson 59–19–19 (38 KO)  دانمارک
1992 Harry Wills 65–8–2 (47 KO)  ایالات متحده آمریکا
1993 Les Darcy 45–4 (29 KO)  استرالیا
1993 Tiger Flowers 115–14–6 (53 KO)  ایالات متحده آمریکا
1993 Tommy Gibbons 57–4–1 (47 KO)  ایالات متحده آمریکا
1993 Maxie Rosenbloom 210–38–26 (19 KO)  ایالات متحده آمریکا
1994 John Henry Lewis 103–8–6 (60 KO)  ایالات متحده آمریکا
1994 Philadelphia Jack O'Brien 100–10–16 (51 KO)  ایالات متحده آمریکا
1994 Jack Sharkey 38–13–3 (14 KO)  لیتوانی
 ایالات متحده آمریکا
1994 Pancho Villa 89–8–4 (22 KO)  فیلیپین
1995 Max Baer 72–12 (53 KO)  ایالات متحده آمریکا
1995 Jack Dillon 94–7–14 (64 KO)  ایالات متحده آمریکا
1995 Johnny Kilbane 51–4–7 (25 KO)  ایالات متحده آمریکا
1995 Jack McAuliffe 30–0–5 (22 KO)  جمهوری ایرلند
 ایالات متحده آمریکا
1996 Tommy Burns 46–5–8 (37 KO)  کانادا
1996 Jack Delaney 77–10–2 (44 KO)  کانادا
1996 Fidel LaBarba 70–15–6 (16 KO)  ایالات متحده آمریکا
1996 Young Stribling 221–12–14 (125 KO)  ایالات متحده آمریکا
1996 Kid Williams 104–17–9 (55 KO)  دانمارک
1997 Pete Herman 67–12–8 (21 KO)  ایالات متحده آمریکا
1997 Joe Jeanette 79–9–6 (66 KO)  ایالات متحده آمریکا
1997 Freddie Miller 208–28–7 (42 KO)  ایالات متحده آمریکا
1997 Freddie Welsh 73–4–6 (32 KO)  ولز
1998 Joe Choynski 50–14–6 (25 KO)  ایالات متحده آمریکا
1998 Frankie Genaro 82–21–8 (19 KO)  ایالات متحده آمریکا
1998 George Lavigne 35–6–10 (19 KO)  ایالات متحده آمریکا
1998 Benny Lynch 83–13–15 (34 KO)  اسکاتلند
1998 Sammy Mandell 82–21–9 (32 KO)  ایالات متحده آمریکا
1999 Johnny Coulon 52–6–4 (30 KO)  کانادا
1999 Sam McVey 63–12–7 (48 KO)  ایالات متحده آمریکا
1999 Freddie Steele 120–4–9 (60 KO)  ایالات متحده آمریکا
1999 Lew Tendler 59–11–2 (38 KO)  ایالات متحده آمریکا
2000 Jimmy Barry 59–0–9 (39 KO)  ایالات متحده آمریکا
2000 Battling Levinsky 77–19–15 (34 KO)  ایالات متحده آمریکا
2000 Billy Petrolle 83–21–10 (62 KO)  ایالات متحده آمریکا
2000 Adolph Wolgast 60–12–13 (40 KO)  ایالات متحده آمریکا
2001 Paul Berlenbach 39–8–3 (33 KO)  ایالات متحده آمریکا
2001 James J. Braddock 46–23–4 (27 KO)  جمهوری ایرلند
 ایالات متحده آمریکا
2001 Billy Papke 37–11–6 (30 KO)  ایالات متحده آمریکا
2001 Midget Wolgast 149–35–16 (16 KO)  ایالات متحده آمریکا
2002 Benny Bass 152–28–5 (69 KO)  اوکراین
 ایالات متحده آمریکا
2002 Sixto Escobar 46–23–3 (22 KO)  پورتوریکو
2002 Harry Harris 38–2–7 (14 KO)  ایالات متحده آمریکا
2002 Dixie Kid 80–29–12 (58 KO)  ایالات متحده آمریکا
2002 Charley Mitchell 47–31–3 (7 KO)  انگلستان
2002 Owen Moran 67–16–5 (34 KO)  انگلستان
2003 Battling Battalino 57–26–3 (23 KO)  ایالات متحده آمریکا
2003 Louis Kaplan 104–18–12 (25 KO)  اوکراین
 ایالات متحده آمریکا
2003 Tom Sharkey 40–6–5 (37 KO)  ایالات متحده آمریکا
2003 Jess Willard 24–6–1 (21 KO)  ایالات متحده آمریکا
2004 Baby Arizmendi 70–26–13 (12 KO)  مکزیک
2004 Young Corbett III 124–12–15 (32 KO)  ایتالیا
2004 Jackie Fields 72–9–2 (31 KO)  ایالات متحده آمریکا
2004 Willie Ritchie 37–8–12 (9 KO)  ایالات متحده آمریکا
2005 Eugène Criqui 98–16–11 (56 KO)  فرانسه
2005 Joe Lynch 52–12–10 (38 KO)  ایالات متحده آمریکا
2005 Charles "Bud" Taylor 71–23–6 (37 KO)  ایالات متحده آمریکا
2005 Marcel Thil 114–22–13 (54 KO)  فرانسه
2006 Lou Brouillard 107–29–2 (66 KO)  کانادا
2006 Jimmy Slattery 113–12 (50 KO)  ایالات متحده آمریکا
2006 Teddy Yarosz 107–18–3 (17 KO)  ایالات متحده آمریکا
2007 George Godfrey 97–20–3 (80 KO)  ایالات متحده آمریکا
2007 Pedro Montañez 92–7–4 (54 KO)  پورتوریکو
2007 Kid Norfolk 80–16–2 (31 KO)  ایالات متحده آمریکا
2008 Len Harvey 111–13–9 (51 KO)  انگلستان
2008 Frank Klaus 51–4–2 (27 KO)  ایالات متحده آمریکا
2008 Harry Lewis 80–16–11 (42 KO)  ایالات متحده آمریکا
2009 William Jones 101–24–13 (52 KO)  ایالات متحده آمریکا
2009 Billy Smith 30–24–26 (22 KO)  کانادا
2009 Billy Soose 34–6–1 (13 KO)  ایالات متحده آمریکا
2010 Young Corbett II 68–22–16 (47 KO)  ایالات متحده آمریکا
2010 Rocky Kansas 64–12–7 (32 KO)  ایتالیا
2010 Billy Miske 48–2–2 (35 KO)  ایالات متحده آمریکا
2011 Memphis Pal Moore 109–25–24 (11 KO)  ایالات متحده آمریکا
2011 Jack Root 40–3–3 (28 KO)  ایالات متحده آمریکا
2011 Dave Shade 124–23–46 (14 KO)  ایالات متحده آمریکا
2012 Newsboy Brown 57–13–5 (11 KO)  ایالات متحده آمریکا
2012 Leo Hauck 158–9–11 (21 KO)  ایالات متحده آمریکا
2012 Jake Kilrain 18–6–12 (3 KO)  ایالات متحده آمریکا
2013 Wesley Ramey 140–28–12 (11 KO)  ایالات متحده آمریکا
2013 Jeff Smith 88–12–3 (48 KO)  ایالات متحده آمریکا
2014 George Chaney 101–21–3 (78 KO)  ایالات متحده آمریکا
2014 Mike O'Dowd 51–7–3 (39 KO)  ایالات متحده آمریکا
2014 Charles Ledoux 97–22–5 (81 KO)  فرانسه
2015 Masao Ohba 38–2–1 (16 KO)  ژاپن
2015 Yoko Gushiken 23–1 (15 KO)  ژاپن
2015 Ken Overlin 135–19–9 (23 KO)  ایالات متحده آمریکا
2016 Petey Sarron 102–23–12 (25 KO)  ایالات متحده آمریکا
2017 Eddie Booker 66–5–8 (32 KO)  ایالات متحده آمریکا
2018 Sid Terris 92–13–5 (12 KO)  ایالات متحده آمریکا
2019 Tony DeMarco 58–12–1 (33 KO)  ایالات متحده آمریکا
2020 Frank Erne 31–6–16 (15 KO)  سوئیس

زنان پیشگام

[ویرایش]
سال نام عضو ملیت
2020 Barbara Buttrick  انگلستان

پیشکسوتان

[ویرایش]
سال نام عضو ملیت
1990 Jack Broughton  انگلستان
1990 Jem Mace  انگلستان
1990 Daniel Mendoza  انگلستان
1990 Tom Sayers  انگلستان
1990 John L. Sullivan  ایالات متحده آمریکا
1991 Tom Cribb  انگلستان
1991 William "Bendigo" Thompson  انگلستان
1992 Jem Belcher  انگلستان
1992 James Figg  انگلستان
1992 James Burke  انگلستان
1992 John Jackson  انگلستان
1992 Thomas King  انگلستان
1992 Nat Langham  انگلستان
1992 Tom Spring  انگلستان
1993 Hen Pearce  انگلستان
1994 Benjamin Brain  انگلستان
1995 Tom Johnson  انگلستان
1995 Jem Ward  انگلستان
1996 John Morrissey  جمهوری ایرلند
 ایالات متحده آمریکا
1997 Tom Molineaux  ایالات متحده آمریکا
1997 Dutch Sam  انگلستان
1998 Professor Mike Donovan  ایالات متحده آمریکا
2000 Arthur Chambers  انگلستان
2001 Barney Aaron  انگلستان
2002 John C. Heenan  ایالات متحده آمریکا
2002 Young Dutch Sam  انگلستان
2003 Caleb Baldwin  انگلستان
2003 Joe Goss  انگلستان
2004 Billy Edwards  انگلستان
2005 Jack Randall  انگلستان
2005 Bill Richmond  ایالات متحده آمریکا
2006 Jem Carney  انگلستان
2007 Young Barney Aaron  انگلستان
2007 Dick Curtis  انگلستان
2008 Dan Donnelly  جمهوری ایرلند
2008 Paddy Duffy  ایالات متحده آمریکا
2009 Tom Hyer  ایالات متحده آمریکا
2010 Paddington Tom Jones  انگلستان
2011 John Gully  انگلستان
2012 James Wharton  مراکش
 انگلستان
2013 Joe Coburn  جمهوری ایرلند
 ایالات متحده آمریکا
2014 Tom Allen  انگلستان
2020 Paddy Ryan  جمهوری ایرلند
 ایالات متحده آمریکا

غیر شرکت کنندگان

[ویرایش]

ناظران

[ویرایش]

مطالب بیشتر

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. "Steve Smoger". International Boxing Hall of Fame.

پیوند به بیرون

[ویرایش]