بیاوغلو (استانبول)
بیاوغلو
ترکی استانبولی: Beyoğlu | |
---|---|
ناحیه | |
کشور | ترکیه |
شهر | استانبول |
حکومت | |
• شهردار | احمد مصبان دمیرجان (حزب عدالت و توسعه) |
منطقهٔ زمانی | یوتیسی +۲ (زمان اروپای شرقی) |
• تابستانی (DST) | یوتیسی +۳ (ساعت تابستانی اروپای شرقی) |
وبگاه | www |
بیاوغلو (به ترکی استانبولی: Beyoğlu؛ به ترکی عثمانی: بکاوغلی) از منطقههای قسمت اروپایی شهر استانبول ترکیه است. طبق آخرین سرشماری به سال ۲۰۱۲ میلادی این ناحیه ۲۴۶٬۱۵۲ نفر جمعیت دارد.[۱] برج گالاتا در این ناحیه از استان استانبول قرار دارد.
بیاوغلو توسط شاخ طلایی از شهر قدیمی (شبه جزیره تاریخی قسطنطنیه) جدا شدهاست. از نظر تقسیمات کشوری، بیاوغلو در استان استانبول از ناحیه مرمره قرار دارد.
این محله در قدیم بهعنوان منطقه پرا (Πέρα، به معنای «فراتر» در املای یونانی، فرانسوی Péra) شناخته میشد که پیرامون شهر ساحلی باستانی گالاتا قرار داشت. گالاتا در آن سوی شاخ طلایی و رو به قسطنطنیه جای گرفته بود. بیاوغلو در قرون وسطی و در زبانهای غربی تا اوایل قرن بیستم همچنان به نام پرا شناخته میشد.
پیشینه
[ویرایش]بر اساس ریشهشناسی عامیانه از آنجا که کاخ سفیر ونیز باشکوهترین بنای این محله بود و به سفیر در زبان ایتالیایی بایلو گفته میشد، مردم محل به نام بایلو حالت ترکی بیاغلو دادند که معنای اصلی آن در ترکی بیگزادهاست.. بیگزاده یا پسر بیگ از سوی ترکهای عثمانی در اصل برای توصیف لودوویکو گریتی، پسر استانبولی آندره آ گریتی، که در زمان سلطنت سلطان بایزید دوم، بایلو ونیزی در استانبول بود، استفاده میشد.[۲] نام بی اوغلو بنابر این به لودوویکو گریتی اشاره کرد که روابط نزدیکی با باب عالی برقرار کرد و عمارتش در نزدیکی میدان تقسیم کنونی قرار داشت. «کاخ ونیزی» که در جنوب بی اوغلو واقع شده و در ابتدا در اوایل قرن شانزدهم ساخته شد، مقر بایلو بود. ساختمان اولیه کاخ با ساختمان موجود در سال ۱۷۸۱ جایگزین شد که بعداً پس از اتحاد ایتالیا در سال ۱۸۶۱ به سفارت ایتالیا تبدیل شد و در سال ۱۹۲۳ هنگامی که آنکارا پایتخت جمهوری ترکیه شد به کنسولگری ایتالیا تبدیل شد.[۳]
منطقه بیاغلو شامل محلههای دیگری است که در شمال شاخ طلایی واقع شدهاند، از جمله گالاتا (ارگ قرون وسطایی جنوا که خود بیاوغلو از آن سرچشمه گرفتهاست، که امروزه به نام کاراکوی (کوی سیاه) شناخته میشود)، توپخانه، جهانگیر، ششخانه، تپهباشی، تارلاباشی، دولابدره و قاسمپاشا. بیاوغلو از طریق شاخ طلایی به وسیله پل گالاتا، آتاترک و پل متروی شاخ طلایی، به مرکز شهر قدیمی متصل است. بی اوغلو فعالترین مرکز هنری، سرگرمی و زندگی شبانه استانبول است.
ساختار اداری
[ویرایش]ناحیه بیاوغلو از ۴۵ محله[۴] تشکیل میشود:
عربجامع Arapcami
آسمهلی مسجد Asmalımescit
بدرالدین Bedrettin
برکتزاده Bereketzade
بوستان Bostan
بلبل Bülbül
جامع کبیر Camiikebir
جهانگیر Cihangir
چاتمه مسجد Çatmamescit
چوکور Çukur
امکیمز Emekyemez
اولیا چلبی Evliya Çelebi
فتحتپه Fetihtepe
فیروزآقا Firuzağa
گوموشسویو Gümüşsuyu
حاجی احمد Hacı Ahmet
حاجی میمی Hacımimi
قالیجیاوغلو Halıcıoğlu
حسینآقا Hüseyinağa
استقلال İstiklal
قاضی محمد افندی Kadı Mehmet Efendi
قمرخاتون Kamerhatun
کالیونجوکوللوغو Kalyoncukulluğu
کاپتانپاشا Kaptanpaşa
کاتب مصطفی چلبی Katip Mustafa Çelebi
کچهجیپیری Keçecipiri
کمانکش قره مصطفیپاشا Kemankeş Kara Mustafa Paşa
قلیچعلیپاشا Kılıçalipaşa
کجاتپه Kocatepe
قولاقسیز Kulaksız
کولاوغلو Kuloğlu
کوچوکپیاله Küçükpiyale
مؤیدزاده Müeyyetzade
عمر عونی Ömeravni
ارنکتپه Örnektepe
پیریپاشا Piripaşa
پیالهپاشا Piyalepaşa
پرتلاش Pürtelaş
سروری Sururi
سوتلوجه Sütlüce
شاهقلی Şahkulu
شهید مختار Şehit Muhtar
تمتم Tomtom
یحیی کدخدا Yahya Kahya
ینیشهر Yenişehir
نگارخانه
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ «Population of province/district centers and towns/villages by districts - 2012». TURKISH STATISTICAL INSTITUTE. ۲۰۱۲. بایگانیشده از اصلی در ۱۶ اکتبر ۲۰۱۴. دریافتشده در ۱۵ مه ۲۰۱۳.
- ↑ http://213.238.130.52/beyoglu/taniyalim.aspx?SectionId=72. Retrieved April 2, 2007.
{{cite web}}
: Missing or empty|title=
(help)[پیوند مرده] - ↑ "İtalya Hakkında Makaleler - ISTANBUL'DA BIR VENEDIK SARAYI". Italyaonline.net. Retrieved 2014-02-08.
- ↑ "İstanbul'un mahalleleri". Vikipedi (به ترکی استانبولی). 2023-07-10.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Beyoğlu». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۵ مه ۲۰۱۳.