بوهموند دوم انطاکیه
بوهموند دوم انطاکیه | |
---|---|
شاهزاده انطاکیه | |
سلطنت | ۱۱۱۱ یا ۱۱۱۹–۱۱۳۰ |
پیشین | بوهموند یکم یا راجر سالرنو |
جانشین | کنستانس انطاکیه |
نایب السلطنه | تانکرد، شاهزاده جلیل (؟) راجر سالرنو (؟) بالدوین دوم اورشلیم |
شاهزاده تارانتو | |
سلطنت | ۱۱۱۱–۱۱۲۸ |
پیشین | بوهموند یکم |
نایب السلطنه | کنستانس فرانسه |
زاده | ۱۱۰۷ یا ۱۱۰۸ باری |
درگذشته | فوریه ۱۱۳۰ (۲۲−۲۳ سال) |
همسر(ان) | آلیس انطاکیه |
فرزند(ان) | کنستانس انطاکیه |
خاندان | هووتویل |
پدر | بوهموند یکم |
مادر | کنستانس فرانسه |
بوهموند دوم (انگلیسی: Bohemond II of Antioch)، شاهزاده تارانتو از سال ۱۱۱۱ تا ۱۱۲۸ و شاهزاده انطاکیه از ۱۱۱۱/۱۱۱۹ تا ۱۱۳۰ میلادی بود. وی فرزند کنستانس فرانسه و بوهموند یکم که پس از معاهده دِول، مجبور به پذیریش حاکمیت و تبعیت از امپراتوری بیزانس شد. سه سال پس از آن، بوهموند با همراهی مادرش کنترل شاهزادهنشین تارانتو را از پدرش به ارث برد. شاهزادهنشین انطاکیه پس از بوهموند یکم، تا سال ۱۱۱۱ توسط پسرعموی بوهموند، تانکرد اداره شد و پس از آن نیز تا سال ۱۱۱۹ کنترل این شاهزادهنشین بر عهده راجر سالرنو بود. زمانی که راجر سالرنو در نبرد دشت خون در سال ۱۱۱۹ کشته شد، بالدوین دوم، پادشاه اورشلیم کنترل انطاکیه را به نیابت بوهموند ۱۱ ساله در دست گرفت. در سال ۱۱۲۶ بوهموند از تارانتو عازم انطاکیه شد و پس از بهدست گرفتن امور با دومین دختر بالدوین، آلیس، ازدواج کرد.
وی در نخستین سال حکومت خود با همراهی ژوسلین یکم، کنت ادسا، کفرطاب را محاصره و تصرف کرد و پس از آن برای فتح حلب به این سوی شهر حرکت کرد اما به موفقیتی دست نیافت تا از آنجا عازم بانیاس شد. وی در این نبرد موفق شد شهر بانیاس را فتح کند. وی سرانجام در سال ۱۱۳۰ در جریان محاصره حلب درگذشت و همسرش آلیس، بدون موافقت پدرش امور انطاکیه را در دست گرفت.
منابع
[ویرایش]- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Bohemond II of Antioch». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۳ آوریل ۲۰۲۱.