بوشو دنرایکی
بوشو دنرایکی (به ژاپنی: 武州伝来記 ぶしゅうでんらいき); زندگینامه میاموتو موساشی است که در سال ۱۷۲۷ توسط تاچیبانا مینههیرا ملازم خاندان کورودا در قلمرو فوکوئوکا، استاد مراسم چای ژاپنی و مربی هنرهای رزمی نیتن ایچی-ریو نوشته شده است.
نویسنده این زندگینامه تاچیبانا مینههیرا در سن ۵۲ سالگی، به عنوان نسل پنجم چیکوزن نیتن ایچی-ریو، سبکی در شمشیرزنی بنیانگذاری شده توسط میاموتو موساشی، فنون نظامی را به سه تن از شاگردان خود آموزش داد. او پس از جمعآوری زندگینامه موساشی بهعنوان هیهو تایسو بوشو گنشین کودنرای (兵法大祖武州玄信公伝来 へいほう たいそ ぶしゅう げんしん こうでんらい) بهعنوان «یادداشت تکمیلی»، زندگینامه مختصری از سه پیشین خود، جد دوم ترائو ماگونوجو، جد سوم شیباین سانزامون، و جد چهارم یوشیدا تارومون و زندگینامه نسل پنجم تانجمینه هیتوشی را در یک کتاب واحد ترکیب کرد و میتوان گفت زندگینامهای است که رسم مکتب را از بنیانگذار آن موساشی به خودش میرساند.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «武州伝来記». در دانشنامهٔ ویکیپدیای ژاپنی، بازبینیشده در ۴ دسامبر ۲۰۲۴.