پرش به محتوا

بوتسوانا در المپیک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بوتسوانا در
المپیک
شناسه آی‌اوسیBOT
ان‌اوسیکمیته ملی المپیک بوتسوانا
مدال‌ها
رتبهٔ یکصد و چهارم
طلا
۱
نقره
۲
برنز
۱
مجموع
۴
حضورهای تابستانی

بوتسوانا در ۱۱ دوره از بازی‌های المپیک تابستانی شرکت کرده است و نخستین بار در بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۸۰ حضور یافت. این کشور هرگز در بازی‌های المپیک زمستانی شرکت نکرده است.

بوتسوانا نخستین مدال المپیکی خود را در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۲ در لندن کسب کرد که نایجل آموس موفق به کسب مدال نقره در ۸۰۰ متر شد.[۱] تیم ۴ × ۴۰۰ متر مردان این کشور نیز مدال برنز را در بازی‌های المپیک توکیو کسب کرد.[۲]

در المپیک ۲۰۲۴، دونده بوتسوانایی، لیتسی تبوگو نخستین مدال طلای المپیک بوتسوانا را در رشتهٔ دوی ۲۰۰ متر مردان کسب کرد و همچنین نخستین آفریقایی شد که این عنوان را به دست می‌آورد.[۳]

تاریخچه

[ویرایش]

همراه با بسیاری از دیگر کشورهای آفریقایی، بوتسوانا هنوز در بازی‌های المپیک زمستانی شرکت نکرده است.[۴]

بوتسوانا نخستین بار در بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۸۰ در مسکو شرکت کرد.[۴] این کشور هفت مرد و هیچ زن را برای شرکت در این بازی‌ها اعزام کرد.[۵] بوتسوانا در بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۸۰ موفق به کسب هیچ مدالی نشد.[۶] تمامی ورزشکاران در دو و میدانی شرکت کردند.[۷]

نایجل آموس در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۲ موفق به کسب مدال نقره در ۸۰۰ متر مردان شد که نخستین مدال تاریخ المپیک بوتسوانا بود.

در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۲۴ در پاریس، دوندهٔ ۲۱ ساله لیتسی تبوگو مدال طلای ۲۰۰ متر مردان را با زمان ۱۹٫۴۶ ثانیه کسب کرد و رکورد آفریقایی خود را که در مسابقات دو و میدانی لندن ۲۰۲۳ ثبت کرده بود، شکست.[۸] تبوگو سپس در تیم امدادی ۴ × ۴۰۰ متر به عنوان آخرین دونده عمل کرد و آنها مدال نقره را با زمان ۲:۵۴٫۵۳ کسب کردند که سومین زمان سریع تاریخ و یک رکورد آفریقایی جدید است.[۹]

جدول مدال‌ها

[ویرایش]

مدال‌ها بر اساس بازی‌های تابستانی

[ویرایش]
بازی‌ها ورزشکاران طلایی نقره‌ای برنزی مجموع رتبه منبع(ها)
اتحاد جماهیر شوروی ۱۹۸۰ ۷ ۰ ۰ ۰ ۰ [۵][۶]
ایالات متحده آمریکا ۱۹۸۴ ۷ ۰ ۰ ۰ ۰ [۵][۱۰]
کره جنوبی ۱۹۸۸ ۸ ۰ ۰ ۰ ۰ [۵][۱۱]
اسپانیا ۱۹۹۲ ۶ ۰ ۰ ۰ ۰ [۵][۱۲]
ایالات متحده آمریکا ۱۹۹۶ ۷ ۰ ۰ ۰ ۰ [۵][۱۳]
استرالیا ۲۰۰۰ ۷ ۰ ۰ ۰ ۰ [۵][۱۴]
یونان ۲۰۰۴ ۱۰ ۰ ۰ ۰ ۰ [۵][۱۵]
چین ۲۰۰۸ ۱۲ ۰ ۰ ۰ ۰ [۵][۱۶]
بریتانیای کبیر ۲۰۱۲ ۴ ۰ ۱ ۰ ۱ ۶۹ [۵][۱۷]
برزیل ۲۰۱۶ ۱۲ ۰ ۰ ۰ ۰ [۵][۱۸]
ژاپن ۲۰۲۰ ۱۳ ۰ ۰ ۱ ۱ ۸۶ [۵][۱۹]
فرانسه ۲۰۲۴ ۱۱ ۱ ۱ ۰ ۲ ۵۵ [۵]
ایالات متحده آمریکا ۲۰۲۸ رویداد آینده
استرالیا ۲۰۳۲
مجموع ۱ ۲ ۱ ۴ ۱۰۲

مدال‌ها بر اساس ورزش

[ویرایش]
ورزشطلانقرهبرنزمجموع
دو و میدانی۱۲۱۴
مجموع (۱ ورزش)۱۲۱۴

فهرست مدال‌آوران

[ویرایش]

بُتسوانا در طول تاریخ المپیکی خود چهار مدال کسب کرده است، یک مدال طلا، دو مدال نقره، و یک مدال برنز.[۵]

مدال نام بازی‌ها ورزش رویداد تاریخ
22 نقره نایجل آموس بریتانیای کبیر ۲۰۱۲ دو و میدانی ۸۰۰ متر مردان ۰خطا: زمان نامعتبر۹ اوت ۲۰۱۲
33 برنز آیزک ماکوالا
بایاپو اندوری
زیبانه انگوزی
بابولوکی تبه
ژاپن ۲۰۲۰ دو و میدانی ۴ × ۴۰۰ متر امدادی مردان ۰خطا: زمان نامعتبر۷ اوت ۲۰۲۱
11 طلا لیتسی تبوگو فرانسه ۲۰۲۴ دو و میدانی ۲۰۰ متر مردان ۰خطا: زمان نامعتبر۸ اوت ۲۰۲۴
22 نقره بوسانگ کبیناتشیپی
بایاپو اندوری
آنتونی پسلا
لیتسی تبوگو
فرانسه ۲۰۲۴ دو و میدانی ۴ × ۴۰۰ متر امدادی مردان ۰خطا: زمان نامعتبر۱۰ اوت ۲۰۲۴

پرچم‌داران

[ویرایش]
# بازی‌ها فصل پرچمدار ورزش منبع
۱۲ فرانسه پاریس ۲۰۲۴ تابستان لیتسی تبوگو دو و میدانی
مکسین اگنر شنا
۱۱ ژاپن توکیو ۲۰۲۰ نایجل آموس بوکس [۲۰]
آنتونی پسلا دو و میدانی
۱۰ برزیل ریو ۲۰۱۶ نایجل آموس دو و میدانی [۲۱]
۹ بریتانیای کبیر لندن ۲۰۱۲ آنتونی پسلا دو و میدانی
۸ چین پکن ۲۰۰۸ سامانتا پاکسینوس شنا
۷ یونان آتن ۲۰۰۴ خومیسو ایکوپولنگ بوکس
۶ استرالیا سیدنی ۲۰۰۰ گیلبرت خونوانه بوکس
۵ ایالات متحده آمریکا آتلانتا ۱۹۹۶ جاستیس دیپبا دو و میدانی
۴ اسپانیا بارسلونا ۱۹۹۲
۳ کره جنوبی سئول ۱۹۸۸ شیکس کوبویسیله بوکس
۲ ایالات متحده آمریکا لس آنجلس ۱۹۸۴ نورمن منگوی رسمی
۱ اتحاد جماهیر شوروی مسکو ۱۹۸۰

منابع

[ویرایش]
  1. "Banned runner to sell Botswana's first Olympic medal". ESPN.com (به انگلیسی). 11 مه 2023. Retrieved 30 May 2024.
  2. "4X400M RELAY TEAM (TOKYO 2020 BRONZE MEDALISTS) GETS REWARDED WITH HOUSING UNITS | Botswana National Sport Commission". www.bnsc.co.bw. Retrieved 30 May 2024.
  3. "Athletics-Botswana's Tebogo becomes Africa's first 200m champion". Reuters. 8 اوت 2024.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ "Botswana at the Olympic Games". www.topendsports.com. Retrieved 30 May 2024.
  5. ۵٫۰۰ ۵٫۰۱ ۵٫۰۲ ۵٫۰۳ ۵٫۰۴ ۵٫۰۵ ۵٫۰۶ ۵٫۰۷ ۵٫۰۸ ۵٫۰۹ ۵٫۱۰ ۵٫۱۱ ۵٫۱۲ ۵٫۱۳ "Olympedia – Botswana (BOT)". www.olympedia.org. Retrieved 1 June 2024.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ "Summer Olympics Medal Count - ESPN". ESPN.com. Retrieved 30 May 2024.
  7. "Olympedia – Botswana at the 1980 Summer Olympics". www.olympedia.org. Retrieved 1 June 2024.
  8. "Paris 2024: Letsile Tebogo stuns Noah Lyles to win men's 200 m gold - all results". Olympics. 8 اوت 2024.
  9. Whittington, Jess (10 اوت 2024). "World record threatened as USA pips Botswana to men's 4x400m title in Paris". World Athletics.
  10. "Summer Olympics Medal Count - ESPN". ESPN.com. Retrieved 30 May 2024.
  11. "Summer Olympics Medal Count - ESPN". ESPN.com. Retrieved 30 May 2024.
  12. "Summer Olympics Medal Count - ESPN". ESPN.com. Retrieved 30 May 2024.
  13. "Summer Olympics Medal Count - ESPN". ESPN.com. Retrieved 30 May 2024.
  14. "Summer Olympics Medal Count - ESPN". ESPN.com. Retrieved 30 May 2024.
  15. "Summer Olympics Medal Count - ESPN". ESPN.com. Retrieved 30 May 2024.
  16. "Summer Olympics Medal Count - ESPN". ESPN.com. Retrieved 30 May 2024.
  17. "Summer Olympics Medal Count - ESPN". ESPN.com. Retrieved 30 May 2024.
  18. "Summer Olympics Medal Count - ESPN". ESPN.com. Retrieved 30 May 2024.
  19. "Summer Olympics Medal Count - ESPN". ESPN.com. Retrieved 30 May 2024.
  20. "The Flagbearers for the Tokyo 2020 Opening Ceremony" (PDF). Olympics.com. 2020. Retrieved 1 June 2024.
  21. "Botswana | Olympics at Sports-Reference.com". 17 آوریل 2020. Archived from the original on 17 April 2020. Retrieved 1 June 2024.