پرش به محتوا

بلندمرغان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بلندمرغان
محدودهٔ زمانی: Late Eocene to Early Miocene ۳۷ تا ۲۰ میلیون سال پیش
نگاره‌ای از Bathornis grallator.
رده‌بندی علمی e
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: کاکل‌پیشانی‌سانان
تیره: Bathornithidae
J. Cracraft, 1968
Genera

بلندمرغان (به لاتین: Bathornithidae) یک تیرهٔ منقرض‌شده از پرندگان از ائوسن تا میوسن در آمریکای شمالی است. بخشی از کاکل‌پیشانی‌سانان (Cariamiformes), آنها مربوط به سریماهای هنوز موجود و دهشت‌مرغان (Phorusrhacidae) منقرض‌شده هستند. آنها احتمالاً از نظر عادات مشابه بودند، شکارگران زمینی و پادراز، که برخی از آنها به اندازه‌های عظیمی رسیدند.

پیشنهاد شده است که بیشتر، اگر نه همه، فسیل‌های پالئوژن کاکل‌پیشانی‌سانان آمریکای شمالی بخشی از این گروه هستند. استورز اولسون همچنین Elaphrocnemus اروپایی را به این کلاد ارجاع داد، اگرچه از آن زمان رد شده است. برعکس، برخی تحلیل‌ها در عوض آنها را به‌عنوان یک گروه چندتبار بازیابی کرده‌اند، با بلندمرغ و خویشاوندان گونه‌های خواهری دهشت‌مرغ‌ها در حالی که Paracrax به سریماهای نوین نزدیک‌تر است، اگرچه این ارزیابی به شدت بحث‌برانگیز است.

جدیدترین اتفاق نظر این است که Bathornithidae منحصر به بلندمرغ‌ها، به عنوان یک کلاد از کاکل‌پیشانی‌سانان بیرون از یک کلاد شامل سریماها و دهشت‌مرغ‌ها و همچنین یک نمونه اروپایی احتمالی، تنزل داده شده است. Paracrax و Eutreptornis گونه‌های عجیب و غریبی هستند که شباهت‌های کاکل‌پیشانی‌شکل آن‌ها به‌طور کامل حل نشده است.[۱] با این حال، یک مطالعه در سال ۲۰۲۴ نشان می‌دهد که Bathornis نسبت به دهشت‌مرغ‌ها به سریماها نزدیک‌تر است.

زیست‌شناسی

[ویرایش]

اگرچه برخی از شکل‌ها مانند Paracrax wetmorei ممکن است توانایی پرواز باشند، بیشتر گونه‌ها بی‌پرواز بودند،[۲] نمونه‌هایی از پرندگان بی‌پرواز در محیط‌های تحت سلطه پستانداران هستند. Paracrax gigantea , Paracrax antiqua و گونه‌های بزرگ‌تر بلندمرغ (Bathornis) به‌ویژه ممکن است کنام‌های شکارگری درشت شبیه به دهشت‌مرغ‌ها را اشغال کرده باشند که ارتفاع اولی و دومی به بیش از ۲ متر (۶ فوت ۷ اینچ) می‌رسد.

به نظر می‌رسد که بلندمرغ‌های مناسب، محیط‌های تالابی را ترجیح داده است. این سرده بسیار متنوع بود که طیف گسترده‌ای از گونه‌ها را در اندازه‌های مختلف، از ائوسن تا میوسن، دربر می‌گرفت.

منابع

[ویرایش]
  1. Mayr, G. (2016). "Osteology and phylogenetic affinities of the middle Eocene North American Bathornis grallator—one of the best represented, albeit least known Paleogene cariamiform birds (seriemas and allies)". Journal of Paleontology. 90 (2): 357–374. Bibcode:2016JPal...90..357M. doi:10.1017/jpa.2016.45.
  2. Cracraft, J. (1968). "A review of the Bathornithidae (Aves, Gruiformes), with remarks on the relationships of the suborder Cariamae". American Museum Novitates (2326): 1–46.