بردار
ظاهر
معنای بردار را در ویکیواژه، واژهنامهٔ آزاد، ببینید.
بردار یک مدل ریاضی است که با سه مشخصه اندازه، جهت و راستا یک کمیت فیزیکی را توصیف می کند. بردار میتواند به موارد زیر اشاره داشته باشد:
ریاضیات و فیزیک
[ویرایش]- بردار (ریاضیات و فیزیک)
- بردار اقلیدسی، هر قطعه خط جهتدار را میگویند.(پاره خط جهت دار)
- ضرب خارجی، عملگری دوتایی بر دو بردار در فضای سه بعدی اقلیدسی
- تصویر (بردار)
- بردار جابهجایی، تغییرات بردار مکان یک جسم نسبت به مکان ابتدایی آن
- گرادیان، برداری در فضای برداری
- پایه (جبر خطی)، مجموعهای از بردارهای موجود در فضا
- چهاربردار، برداریست در فضای برداری حقیقی چهاربعدی (فضای مینکوفسکی)
- فضای برداری، مجموعهای از اشیاء ریاضی (بردارها)
- میدان برداری، تابعی است که به هر نقطه از فضای اقلیدسی برداری را نسبت میدهد.
- میدان برداری پایستار، گرادیان تابع پتانسیل اسکالر
رایانه
[ویرایش]- پردازنده برداری، واحد پردازش مرکزی که یک مجموعه دستورالعملهایی را بر روی آرایه تک بعدی اجرا میکند.
- گرافیک برداری، روش گرافیک بر مبنای سیستم دکارت
- نگارهسازی برداری مقیاسپذیر، زبانیست از نوع اکسامال به منظور ایجاد، انتشار، و کار با گرافیک دوبعدی
- ماشین بردار پشتیبانی، یکی از روشهای یادگیری با نظارت برای طبقهبندی و رگرسیون
زیستشناسی
[ویرایش]- بردار، در همهگیرشناسی، اندامندگانی که یک بیماریزا را از میزبانی به میزبانی دیگر تراداده میکند.
- بردار، در مهندسی ژنتیک، وسیلهای است که برای بردن مواد ژنتیکی (DNA یا RNA) به ژنوم سلول هدفگرفتهشده به کار میرود.
بازرگانی
[ویرایش]- وکتور دابلیو۸، خودرویی است که در سالهای ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۳ تولید شدهاست.
استفادههای دیگر
[ویرایش]- نیروی برا، نیرویی است که در اثر حرکت ماهواره در شاره (سیال) ایجاد میشود.