پس از درگذشت اردشیر بابکان شاه ایران سرزمین‌های گوناگون سر به شورش نهادند و سپاه قیصر به فرماندهی برانوش به ایران تاخت. سپاه ایران به فرماندهی گرزسپ با برانوش درگیر می‌شود. از رومیان تعداد زیادی اسیر و کشته شده که در هنگام جنگ برانوش نیز در قلب سپاه روم گرفتار سپاه ایران می‌شود. بعد از این واقعه قیصر روم تسلیم شده و به شاپور اول پادشاه ایرانی باج می‌دهد.
پس از جنگ شاپور اول ساسانی به اهواز (منظور ایالت اهواز است) می‌رود. شاپور اول همیشه برانوش را با خود همراه دارد و با او در مورد ساخت اماکن و شهرسازی مشورت می‌کند. در شوشتر رودی بود به گفته فردوسی از خروشانی حتی ماهی توان گذر بر آن نداشت (منظور رود کارون است)، شاپور اول ساسانی به برانوش سفارش ساخت یک پل بر روی این رودخانه را می‌دهد و به او سفارش می‌کند که از دانش و فرزانگان روم در این سرزمین بهره گیرد. شاپور به برانوش دستور ساخت پل بر روی رودخانه شوشتر را می‌دهد. شاپور اول می‌خواهد در جهان این پل از او یادگار بماند و سبب راحتی مردم باشد. شاپور در ازای ساخت پل به برانوش وعده آزادی می‌دهد که آنگاه پل به اتمام برسد، سوی خانه خود برو و در آنجا با شادمانی زندگی کن. برانوش که چنین دید در مدت سه سال آن پل را ساخت و بعد از ساختن پل به سوی خانه خویش روی نهاد.[۲][۳][۴] این پل اکنون پل‌بند شادُروان یا بند قیصر نامیده می‌شود و به عنوان یکی از آثار سازه‌های آبی شوشتر در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.
