پرش به محتوا

بحران بدهی دولت یونان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اقتصاد یونان
بحران بدهی دولتی یونان
اوایل ۲۰۰۹ - اواخر ۲۰۱۸ (۱۰ سال)[۱][۲][۳]
آمارها
تولید ناخالص داخلی۲۰۰٫۲۹ میلیارد (۲۰۱۷)
رتبه۵۱ (اسمی بر اساس بانک جهانی ۲۰۱۷)
سرانه تولید ناخالص داخلی
۲۳٬۰۲۷٫۴۱ (۲۰۱۷)
رتبه سرانه تولید ناخالص داخلی
۴۷ (اسمی بر اساس بانک جهانی ۲۰۱۷)
تجارت خارجی
استقراض ناخالص خارجی
۳۷۲ میلیارد دلار تا سپتامبر ۲۰۱۹[۴]
همهٔ مقدارها -مگر موردهای ذکرشده- به دلار آمریکا است

یونان پس از بحران مالی ۲۰۰۸–۲۰۰۷ با بحران بدهی دولتی مواجه شد. این بحران در نتیجهٔ اصلاحات و اقدامات ریاضتی دولت به وجود آمد که منجر به فقر و از دست رفتن درآمد و اموال و همچنین شکل‌گیری بحران انسانی در مقیاس کوچک گردید.[۵][۶] در مجموع، اقتصاد یونان تا کنون طولانی‌ترین رکود اقتصادی را میان اقتصادهای مختلط پیشرفته تجربه کرده‌است. از آن زمان تا کنون نظام سیاسی یونان دچار اختلال شده، محرومیت‌های اجتماعی افزایش یافته و صدها هزار یونانی تحصیل‌کرده، کشورشان را ترک کرده‌اند.[۷]

بحران یونان که در اواخر سال ۲۰۰۹ آغاز شد از آشفتگی رکود بزرگ در سراسر جهان، ضعف ساختاری در اقتصاد این کشور و عدم انعطاف سیاست پولی به عنوان عضوی از منطقه یورو نشأت گرفت.[۸][۹] در طول این بحران مشخص شد که داده‌های پیش‌گفته توسط دولت یونان در خصوص سطح بدهی دولت و کسری بودجه، کمتر از میزان واقعی بوده‌اند:[۱۰][۱۱][۱۲] پیش‌بینی رسمی کسری بودجه سال ۲۰۰۹ کمتر از نصف ارزش نهایی محاسبه‌شده در سال ۲۰۱۰ بود، در حالی که پس از بازنگری بر اساس متدولوژی ادارهٔ آمار اروپا، بدهی دولت در سال ۲۰۰۹ در نهایت از ۲۶۹٫۳ میلیارد دلار به ۲۹۹٫۷ میلیارد دلار افزایش یافت، یعنی حدود ۱۱ درصد بیشتر از آنچه قبلاً گزارش شده بود.

این بحران منجر به از دست رفتن اعتماد به اقتصاد یونان شد و نشانهٔ آن افزایش شکاف بازده اوراق قرضه و صعود هزینه بیمه ریسک در مبادلات نکول اعتباری در مقایسه با سایر کشورهای منطقه یورو، به ویژه آلمان بود.[۱۳][۱۴] از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۶، دولت ۱۲ بار دست به افزایش مالیات‌ها، کاهش هزینه‌ها و اصلاحات زد که در برخی مواقع منجر به شورش‌های محلی و اعتراضات سراسری شد. علی‌رغم این تلاش‌ها، این کشور در سال‌های ۲۰۱۰، ۲۰۱۲ و ۲۰۱۵ از صندوق بین‌المللی پول، یوروگروپ و بانک مرکزی اروپا درخواست وام نجات کرد و در سال ۲۰۱۱ برای کاهش ۵۰ درصدی بدهی‌هایش به بانک‌های خصوصی وارد مذاکره شد. این بدهی‌ها به ۱۰۰ میلیارد یورو می‌رسید (این عدد با افزایش سرمایه بانک و سایر نیازهای ناشی از آن کاهش یافت).

پس از آنکه مشخص شد پاسخ مردم به همه‌پرسی پیرامون اقدامات ریاضتی جدید برای دریافت سومین وام نجات، منفی است و بعد از بسته شدن بانک‌ها در کل کشور به مدت چندین هفته، یونان در تاریخ ۳۰ ژوئن ۲۰۱۵ تبدیل به نخستین کشور پیشرفته‌ای شد که نتوانسته بود قسط وام صندوق بین‌المللی پول را به موقع پرداخت کند.[۱۵] پرداخت این قسط با تأخیری ۲۰ روزه انجام شد.[۱۶][۱۷] در آن زمان، سطح بدهی به ۳۲۳ میلیارد یورو، معادل سرانهٔ ۳۰٬۰۰۰ یورو، رسید.[۱۸] این مقدار از ابتدای بحران تغییر چندانی نکرده بود و از نظر ارزش سرانه کمتر از میانگین کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی بود[۱۹] اما از نظر نسبت بدهی به تولید ناخالص داخلی بسیار زیاد تلقی می‌شد.

بین سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۷، بدهی دولت یونان از ۳۰۰ میلیارد یورو به ۳۱۸ میلیارد یورو افزایش پیدا کرد.[۲۰][۲۱] در عین حال، در همان دوره، نسبت بدهی به تولید ناخالص داخلی به دلیل کاهش شدید تولید ناخالص داخلی در طول مدیریت بحران، از ۱۲۷ درصد به ۱۷۹ درصد افزایش یافت.[۲۰][۲۲][۲۳]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "Eurozone hails Greece's exit from bailout as end of crisis". Financial Times.
  2. ↑ Schreuer, Milan; Kitsantonis, Niki (22 June 2018). "Greece Prepares to Stagger Back From Debt Crisis, the End of Bailouts in Sight". The New York Times.
  3. ↑ "'Greece crisis over' as Eurozone agrees debt relief plan". France24.com. Retrieved 19 May 2020.
  4. ↑ "National Debt of Greece". ceicdata.com. 13 March 2020.
  5. ↑ "BBC: Η Ελλάδα βιώνει ανθρωπιστική κρίση -Εννέα αποκαλυπτικά γραφήματα [εικόνες]" [Greece is experiencing a humanitarian crisis – New revealing charts [images]]. iefimerida.gr (به یونانی). 20 July 2015.
  6. ↑ Kostoulas, Vasilis (26 March 2015). "Η Ελλάδα και η ανθρωπιστική κρίση" [Greece and the humanitarian crisis]. Naftemporiki.gr (به یونانی).
  7. ↑ Oxenford, Matthew; Chryssogelos, Angelos (16 August 2018). "Greek Bailout: IMF and Europeans Diverge on Lessons Learnt". Chatham House. Retrieved 20 August 2018.
  8. ↑ "Greece is trapped by the euro". The Washington Post. 7 July 2015. Retrieved 7 April 2019.
  9. ↑ "The Euro Is a Straitjacket for Greece". The New York Times. 30 June 2015. Retrieved 7 April 2019.
  10. ↑ Higgins, Matthew; Klitgaard, Thomas (2011). "Saving Imbalances and the Euro Area Sovereign Debt Crisis" (PDF). Current Issues in Economics and Finance. Federal Reserve Bank of New York. 17 (5). Retrieved 11 November 2013.
  11. ↑ George Matlock (16 February 2010). "Peripheral euro zone government bond spreads widen". Reuters. Retrieved 28 April 2010.
  12. ↑ "Acropolis now". The Economist. 29 April 2010. Retrieved 22 June 2011.
  13. ↑ "Greek/German bond yield spread more than 1,000 bps". Reuters.com. 28 April 2010. Retrieved 5 May 2010.
  14. ↑ "Gilt yields rise amid UK debt concerns". Financial Times. 18 February 2010. Retrieved 15 April 2011.
  15. ↑ Becatoros, Elena; Casert, Raf (30 June 2015). "Greece fails to make IMF payment as bailout expires". CTVNews. Retrieved 3 July 2015.
  16. ↑ "IMF: Greece makes overdue payments, no longer in default". eKathimerini. 20 July 2015. Retrieved 10 September 2018.
  17. ↑ "IMF: Greece makes overdue payments, no longer in default". EUBusiness. 20 July 2015. Retrieved 10 September 2018.
  18. ↑ "Greece debt crisis: Eurozone rejects bailout appeal". BBC News. 30 June 2015. Retrieved 21 May 2020.
  19. ↑ "This is how much debt your country has per person". 4 October 2017. Retrieved 1 August 2018.
  20. ↑ ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ "Eurostat (Government debt data)". Eurostat. Retrieved 5 September 2018.
  21. ↑ "Eurostat (2017 Government debt data)". Eurostat. 24 April 2018. Retrieved 5 September 2018.
  22. ↑ "2010–2018 Greek Debt Crisis and Greece's Past: Myths, Popular Notions and Implications". Academia.edu. Retrieved 14 October 2018.
  23. ↑ "Fiscal Austerity After The Great Recession Was A Catastrophic Mistake". Forbes. 31 August 2017. Retrieved 25 December 2018.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=بحران_بدهی_دولت_یونان&oldid=37722172»