بحرانی بودن (حالت)
بحرانی‌بودن حالتی در عملکرد راکتور هسته‌ای است که واکنش زنجیره‌ای هسته‌ای خودپایدار است - به‌عبارت دیگر زمانی که واکنش‌پذیری صفر است. در حالت‌های فوق بحرانی، واکنش‌پذیری بزرگتر از صفر است.[۱]
کاربردها
[ویرایش]در حالت بحرانی‌بودن سوخت هسته‌ای واکنش زنجیره‌ای شکافت را به‌طور مداوم حفظ می‌کند که درواقع شرایط عادی عملکرد نیروگاه هسته‌ای است. یک راکتور زمانی به‌حالت بحرانی‌بودن می‌رسد (و گفته می‌شود که بحرانی است) که هر شکافت تعداد کافی نوترون برای حفظ سری واکنش‌های هسته‌ای مداوم را آزاد می کند. [۲]
آژانس بین‌المللی انرژی اتمی زمانی که راکتوری برای اولین‌بار به حالت بحرانی بودن می‌رسد را به‌عنوان تاریخ اولین تاریخ بحرانی بودن تعریف می کند.[۳] این نقطه عطف مهمی در ساخت و راه‌اندازی یک نیروگاه هسته‌ای است.
همچنین ببینید
[ویرایش]- حادثه بحرانی
- جرم بحرانی
- انتقاد سریع
منابع
[ویرایش]- ↑ "Criticality" (PDF). IAEA Safety Glossary. International Atomic Energy Agency. 2007. p. 46. Retrieved 17 February 2014.
- ↑ "Criticality". Glossary. US Nuclear Regulatory Commission. 11 December 2013. Retrieved 17 February 2014.
- ↑ "First Criticality Date". Glossary. International Atomic Energy Agency. Retrieved 17 February 2014.